แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"
ชื่อกระทู้:
เดินทางตามหาธรรม
[สั่งพิมพ์]
โดย:
montreed
เวลา:
2009-11-13 15:37
ชื่อกระทู้:
เดินทางตามหาธรรม
ก่อนอื่นต้องบอกว่า น่าจะเพิ่งเริ่มปฏิบัติทั้งที่จริงทำมานานพอสมควรแล้ว
ที่บอกว่าเพิ่งเริ่มนั้น เพิ่งจะเข้าใจว่า คำว่าเลิกสงสัยเป็นงัย คือเราไม่ต้อง
ไปสนใจว่าจะจริงหรือไม่ เราทำไปเรื่อย ๆ คือความเพียร (เป็นสิ่งที่เราขาด)
คือเรารู้หลักการปฏิบิัติแล้ว แต่ก็ยังอยากได้อาจารย์เพิ่ม อยากได้ความรู้เพิ่ม
เป็นไม่มีที่สิ้นสุด ดังนั้นควรทำหรือปฏิบัติตามที่เรารู้และเข้าใจ โดยไม่ต้อง
ลังเลสงสัยระลึกเสมอว่า มัปฏิบัติดีแล้ว ถูกเรา เราพอแล้ว คงสภาพไปเรื่อย
ค่อยๆๆทำวันละนิดละหน่อย เหมือนเราใสกระปุกออมสิน 5นาที่ 10นาที่ พอเรา
เพียรทุกวันปฏิบัติและระลึกทุกวัน มันก็สงบ พอสงบ ก็จะรู้จักจิต และจะเข้าสู่ .........
ผู้ทำเท่านั้นจะเข้าใจ ถึงเวลาอาจารย์จะมาหาเราเอง
โดย:
montreed
เวลา:
2009-11-13 15:41
กายเห็นกาย ก็ยังไม่ก้าวพ้น เพราะยังไม่ถึงเวลา
เร่งมาก กายมันเป็นทุกข์(ครอบครัวก็ทุกข์ด้วย)
เช่นเครื่องยนต์ ถ้าทำงานมาก มันก็ทรมาน
ควรไปเรื่อย ๆ เราสุข ครอบครัวก็สุข เมื่อยัง
ไม่ถึงเวลาเราจะละก็ละไม่ได้ ด้วยเราไม่ใช่พระ
ที่จะครองผ้าสามเผือนแล้วจบ จวบจนเข้านิพาน
โดย:
KeepSmile
เวลา:
2010-5-6 00:55
ขออนุโมทนาบุญกับจขกท.ค่ะ ที่มาบอกเล่าประสบการณ์ในฟัง
ตอนนี้มองเห็นเส้นทางธรรมที่ควรปฏิบัติตามบ้างแล้วค่ะ
คือเพิ่งเข้าใจว่าบางทีสิ่งที่ขาดไปคือ ความเพียร เช่นเดียวกัน
ยังลังเล ยังสงสัย ยังต้องการศึกษาเพิ่ม ยังต้องการอาจารย์ช่วยชี้แนะ
รู้สึกเหมือนจะไม่สามารถปฏิบัติตามลำพังได้ กลัวไปไม่ถูกทาง
จึงไม่คิดเริ่มปฏิบัติอย่างจริงจังเสียที
บางครั้งตึงไป บางครั้งหย่อนไป มันก็ทุกข์ที่ไม่เคยปฏิบัติได้อย่างใจคิด
เพราะจิตยังอ่อนไหวมาก จากนี้คงจะค่อยๆใส่กระปุกออมสินไปทีละเล็กละน้อยบ้างแล้วล่ะค่ะ...
ยินดีต้อนรับสู่ แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน" (http://dannipparn.com/)
Powered by Discuz! X1.5