แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 4148|ตอบ: 1
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg       
( C. {$ s4 L8 X( P& _/ h& F  y+ T" s' O% \
        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร
4 e! e- c. c$ H+ @- C* W9 o/ oประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย2 j6 ^' d+ K9 T7 |
       ผม         :        สวัสดีท่าน
. T/ {) y# }' }% iนายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!0 t- Y' d& T4 O/ G$ F" J
       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร  u  K7 l- J' H* |; F9 I* m- B
นายเวร        :        เขาบอกให้มา
# e. g% k! w1 ^; j& @3 t2 D3 t        ผม        :        ใครบอกให้มา
5 m; O) e4 @8 wนายเวร        :        บอกไม่ได้
( O8 n! f% Q7 z3 x        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ" p# q' D; R2 R0 J; n0 B" K
ผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม$ r# {+ D( f4 A5 g. f
นายเวร        :        ไม่ใช่
3 `- w) h. ~) j" w- V1 Y- w        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร6 I5 Z2 j" v, o$ g7 ^
นายเวร        :        ข้าเป็นช้าง
" N8 y: a3 b( w2 m% E0 p8 E        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม
4 a  ], f3 R: b' ^/ dนายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ
% S9 M4 z) I2 s- G, eนายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย" n+ p2 Q) \/ S2 P
ผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย, t1 |# ^) u# z+ s. R/ p" j; L4 c
        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน
1 u  P5 b/ n4 G( B: Jนายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ4 Z( v0 J4 Z# g( }2 @' w
                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม
$ e" Y8 ?: r7 U. t3 g" @        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง9 N, D* o! {8 z) f- C; z5 N
                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้- l; ]2 V" r- B# {* \
นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง
3 d- O9 O7 z; C8 C. z! E        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ
( m7 k5 ?' H' G: N) R/ ?นายเวร        :        เออ  ดี: E2 u2 ]( M& v  D6 G9 M
        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม
6 n% W" R' `: w5 j8 [นายเวร        :        ก็ได้% |. _: @: @0 I2 K
        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้
4 r8 l. H6 C6 N; t7 Nนายเวร        :        ไม่รู้
# V" s; f7 d' }) i+ D8 U        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา
$ J0 U9 U/ K5 _. T, V; n) I                        มีเจตนาอะไร
) L: z# w: g: a3 [นายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ- E2 S4 d+ o2 q3 Y2 f2 h
                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต
- t4 i9 v; a: D# W        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี)
3 c) e" H2 \: _: w( r4 u! [                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น& F; w8 K0 k% d/ g* ^: q2 X5 t* e
                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง
. R; p7 ?5 [) G( R! i                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม
7 W+ C' p- ]/ g: D3 ^: O: K                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน/ t  k7 D, L( N/ U$ a
นายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย/ |. w+ T  A3 q- q
        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง
: O) ?+ h, Y& Y, z# i" V        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้* _! I( H: t  D$ d: r% S# q! S
# i, ~' p' C) `( n6 z2 X* `

Rank: 1

2#
มารน้อย โพสต์เมื่อ 2013-6-27 14:22 |แสดงโพสต์ทั้งหมด
ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้
9 F8 P# @# d/ s3 X" }0 C* T) I! o& P& |9 O% d
สวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-5-2 13:28 , Processed in 0.045438 second(s), 17 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.