อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        # F, K% A" v/ L7 u& ]& b  u
      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

6 P9 `9 I- A3 }  Y+ _& p3 I0 M* b              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร
6 G9 j9 O" }. X( t) I' m                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  
) L& C% E; P& B7 ?* A* s- m( F        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ
' w0 b1 u: F/ }: L7 d" ?, a7 j        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน; a: E6 M3 L2 ~( l1 Q
        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม. H* }3 @& m5 C, Z+ j+ S
        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย% Y- \+ z& i6 P6 m, d6 j
        ผม        :        หิวไหม2 k, T1 M1 N: U6 ?% c3 z, G8 F
        นายเวร        :        หิว
2 n( U: A# N" h3 H/ q- M        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ
, Y, x% X( h5 D4 Q- f0 ?; {( A. k                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม8 W" s# C5 K8 a9 z, q
        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น) e1 M& W, E7 K3 I+ V
        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม
4 W7 E1 l# Q5 r8 Z' z0 `$ A        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย( Z; W8 Q+ w  V" Y/ \3 O1 N
        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม
4 F: O/ n# N9 t( n9 L        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน. _+ X1 \) o3 U/ b2 w
        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร
4 Q" e3 C* C& k2 H! @$ y        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา
1 I" k* W5 i* ]5 N7 E        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ
2 s: @/ q* s. g3 i        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก
4 i  \8 ~2 U. C3 m& T* _7 t        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต, L9 s+ k' R* P2 r& |( S& g) v
        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา
7 U  p* Q( K% q: Y) E0 K        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม
: Q/ m, P' U1 X! [1 Z5 n        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม
2 l- _! E. [* o) L6 Q0 f4 l        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม
! N2 {7 o$ Q; Z. ?9 v& j+ D# |        นายเวร        :        นับถือ; F: c& a) k! a  e
        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม) D- _1 g# q0 o! c
        นายเวร        :        เชื่อ
- i: ^: k7 E  @% ^        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า( V+ J1 l. ?  t' ^3 f5 P
        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้
" T" d* V9 J% `        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว6 b9 L6 [, a( [% _# O
        นายเวร        :        ละจริงๆ2 O. W3 g  x( V* N2 |$ v9 s
        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ
0 M+ M) G4 y) a* `* n                                             ให้- d( R7 L; C$ ^/ l  [: \% c
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ2 N3 S1 v/ y. x5 Z, l) m9 t  u
        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน# A/ I& T# y" ?2 L1 M- L
                        หรือ
8 `/ D4 G( J2 ~- d        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่5 `: D) C' [/ \0 ]
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม7 H8 l& w. R# E4 V4 E3 Y& v
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น9 o6 Z1 h. }8 B- U8 Q+ E8 j1 T
                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว
& N& I  X$ D$ u* u3 G7 A0 {; N                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป
; z! M) I: b( j% f( m7 G
- C3 d7 f0 ~; S* M: C; I5 |6 i

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
/ I+ y, }! l* h3 e# l. |* n
8 C( L) ^9 o# x1 vตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ