ขอเชิญร่วมเป็นเจ้าภาพค่าแรงติดประดับแผ่นพระพุทธรูปแกะสลักหินทรายแดง พระเจดีย์เทวธรรม

	"ขอเชิญร่วมบุญเป็นเจ้าภาพค่าแรงติดประดับแผ่นพระพุทธรูปแกะสลักหินทรายแดง รอบองค์พระเจดีย์เทวธรรม วัดป่าเจดีย์เทวธรรม ต.ดงลาน อ.เมือง จ.ร้อยเอ็ด"          ขอเชิญพุทธศาสนิกชนผู้ใฝ่ในบุญทุกๆท่าน เสียสละทรัพย์เพื่อเป็นมรดกไปในภายภาคหน้า ร่วมเป็นเจ้าภาพค่าแรงติดประดับ พระพุทธรูปแกะสลักด้วยหินทรายแดงทั้งองค์เล็กและองค์ใหญ่ ติดสลับไปด้วยหินทรายแดง รวมทั้งหมด 149 องค์ ค่าแรงการติดทั้งหมดตั้งแต่ฐานเจดีย์ บันได ระเบียง ทั้งข้างนอกและข้างใน รวมทั้งหมดเป็นเงิน 600,000 บาท แล้วแต่ท่านผู้ใดจะมีจิตศรัทธาร่วมเป็นเจ้าภาพค่าแรงในครั้งนี้ จากสลึงไปถึงบาทตามกำลังศรัทธา ขอให้รวมใจกันเป็นหนึ่งเท่านั้นก็พอ สามารถร่วมบุญโดยโอนเงินผ่านบัญชี กองทุนสร้าง “ พระเจดีย์เทวธรรม” ธ.กสิกรไทย สาขาร้อยเอ็ด ออมทรัพย์ 329-2-49582-9    สามารถแจ้งการโอนเงินทำบุญเพื่อให้ทุกท่านที่ทราบข่าวได้ร่วมกันอนุโมทนาบุญ ได้ที่แม่ชีเกณฑ์ 086 8540049 , 086 1009373 หรือ พระอาจารย์พิชิต 087 6341886  หรือแจ้งผ่านทางข้อความเฟสบุค แม่ชีเกณฑ์ วัดป่าเจดีย์เทวธรรม จ.ร้อยเอ็ด https://www.facebook.com/profile.php?id=100006281232950&;ref=tn_tnmn

	เฟสบุคของวัดมีชื่อว่า วัดป่าเจดีย์เทวธรรม https://www.facebook.com/pages/% ... ?ref=ts&fref=ts

	"อดีตชาติของพระพุทธเจ้าที่เกิดเป็นชายหาฟืน" ในสมัยหนึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าเกิดเป็นชายยากจนมีหน้าที่หาฟืนขาย เมื่อท่านอายุครบ 18 ปีแม่ของท่านให้ท่านแต่งงาน พ่อของท่านเสียมีแต่แม่ ท่านหาฟืนไปเรื่อยแต่ไม่เคยพอที่จะใช้จ่าย ท่านพยายามจะให้เหลือมาใช้จ่ายเป็นส่วนตัวแต่มันไม่พอ  เป็นจังหวะเดียวกันที่ในเมืองพาราณสี กษัตริย์ออกกฎว่า ถ้าใครใช้สัตว์เกินกว่าเหตุ ถือเป็นการทรมานสัตว์จะถูกลงโทษตัดคอ ถ้าหาของขายเอาใส่เกวียนให้มันเต็มพอดี ห้ามเอาแบกใส่บ่าถือเป็นการทรมานสัตว์ กษัตริย์ต้องการรู้ว่าชาวเมืองจะทำตามไหมจึงให้ทหารไปเฝ้าดูตามบ้านในป่าที่ต่างๆ เป็นวันที่พระผู้มีพระภาคเจ้าเก็บฟืนมาได้ 7 วันแล้วและคิดว่าพอแบ่งตามที่ท่านตั้งใจไว้ ต้องนำไปขาย ขณะที่ท่านลากเกวียนเอาไปขายในหมู่บ้าน มันเต็มเกวียนเหลืออีกส่วนหนึ่ง ท่านก็เอาใส่บ่าอีกมัดหนึ่ง ทหารมาเจอจึงถูกจับไปหาพระราชาโทษที่ขัดคำสั่งพระราชาคือประหาร พระราชาตรัสถามชายหาฟืนว่าทำไมจึงทำเช่นนั้น ชายหาฟืนบอกว่าเขาต้องหาให้พอกับที่แบ่งไว้  4 ส่วน ส่วนที่ 1 คือใช้หนี้เก่า ส่วนที่ 2 ใส่ปากงูเห่า ส่วนที่ 3 ทิ้งลงทะเล ส่วนที่ 4 คือเอาไปฝังดิน พระราชาไม่สามารถตีความหมายได้ จึงให้โหรที่ฉลาดที่สุดขณะนั้นมาแก้ปัญหาก็ไม่สามารถตอบได้ ชายหาฟืนจึงบอกว่าใช้หนี้เก่าคือส่วนที่แบ่งให้กับมารดาเพื่อทดแทนบุญคุณท่านที่เลี้ยงดูมา ใส่ปากงูเห่าคือให้ภรรยา เรามีแรงหาเงินให้เขาเขาก็อยู่กับเรา ถ้าหมดแรงหาเงินไม่ได้ เขาก็ไปหาชายคนใหม่ เปรียบเหมือนงูเห่าที่จะแว้งกัดเราเมื่อไหร่ก็ได้ ทิ้งลงทะเลคือปากเล็กๆของเราที่เติมไม่เคยเต็ม และส่วนที่เอาไปฝังดินไว้คือเอาไปทำบุญทำทานเพื่อจะไปเป็นมรดกตกทอดในภายภาคหน้า ตัวเองยากจนถ้าไม่ทำอย่างนี้ก็จะยากจนเรื่อยไป พระราชาคิดตามเราไม่เคยคิดตอบแทนคุณบิดามารดามีแต่ร่าเริงไปวันๆ และนางสนมทั้งหลายเห็นแต่ว่าพวกนางสวยงามแต่ไม่เคยคิดว่าเป็นงูเห่า ส่วนเรื่องกินก็ไม่เคยคิดอย่างนี้มีแต่ตามใจตัวเองตลอด  พระราชาคิดได้ว่าชายผู้มีปัญญาอย่างนี้เราไม่ควรจะไปฆ่าเขา จึงให้ชายหาฟืนพาแม่และภรรยาเข้ามาอยู่ในเมือง พระราชทานคฤหาสน์หลังใหญ่และให้เงินหลายตำลึง ให้ทุกอย่างเพียบพร้อมและให้มาเป็นทหารที่ปรึกษาในวัง แม่ชีเกณฑ์ท่านบอกว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าเป็นผู้มีสติปัญญา ไม่เคยหลงตัวเอง ท่านสะสมมาเท่าไหร่กว่าจะถึงวันนี้ นี่เป็นอุทาหรณ์สอนใจ แม้จะเป็นการสะสมทีละเล็กทีละน้อยมันก็เต็ม ดั่งตุ่มน้ำที่ตั้งอยู่กลางแจ้งไม่มีรางน้ำ ฝนตกลงมาทุกวัน วันละเม็ด 2 เม็ด ตกเป็นวันเป็นเดือนเป็นปี สักวันมันก็เต็มตุ่มได้เช่นกัน