วัดพระป้าน (พระนอนแม่ปูคา)
บ.ต้นเปา ม.๕ ต.ต้นเปา อ.สันกำแพง จ.เชียงใหม่
[พระเกศาธาตุอยู่ในพระเจดีย์]
วัดพระป้าน (พระนอนแม่ปูคา) จากตำนานพระนอนปูคา ปรากฏในธรรมเทศนาอักษรล้านนา ชื่อ “ตำนานพระป้าน” มี ๒ ฉบับ คือ ฉบับ ๑ ผูก และฉบับ ๒ ผูก ข้อความส่วนใหญ่คล้ายคลึงกับตำนานพระเจ้าเลียบโลกฉบับพิสดาร ๒๕ ผูก ตำนานดังกล่าวจารึกลงใบลานด้วยอักษรและภาษาเมืองเหนือ “คำเมือง” กล่าวว่า
“พระพุทธเจ้าก็เสด็จลีลาไปถึงสถานที่แห่งหนึ่ง พระอาทิตย์จวนอัสดงคตแล้ว พระองค์ทรงทอดพระเนตรเห็นชาวบ้านผู้หนึ่งกำลังขึ้นคันนา (คำเมืองเรียกป้านคันนา) อยู่ พระองค์ก็เข้าไปยืนอยู่ใกล้ชาวนาผู้นั้นแล้ว จึงตรัสถามว่า ดูกรอุบาสกท่านกำลังทำอะไร ชาวนาผู้นั้นเงยหน้าขึ้นเห็นพระพุทธเจ้าเช่นนั้นก็เข้าใจว่าเป็นยักษ์ ก็ตกใจกลัว มือก็ถือด้ามพลั่วหวาดกลัวจนตัวสั่น พระองค์จึงตรัสว่า อย่าอุบาสกอย่ากลัวเรา เราคือพระพุทธเจ้า ชาวนาผู้นั้นรู้ว่าเป็นพระพุทธเจ้าจริง แล้วจึงกราบลงนอบน้อมนมัสการด้วยความเคารพยิ่ง
พระพุทธเจ้าตรัสว่า ในคืนวันนี้เราตถาคตจักนอนอยู่ที่นี่ ชาวนาผู้นั้นประนมมือไว้พระพุทธเจ้าแล้วทูลว่า ข้าแด่พระพุทธเจ้า ข้าขออาราธนาไปพักผ่อนไปพักนอนในกระท่อมของข้าพระพุทธเจ้านั้นเถิด พระพุทธเจ้าจึงตรัสว่า เราตถาคตจักพักนอนที่คันนานี้ไม่ไปที่อื่น ชาวนาผู้นั้นได้ยินพระพุทธเจ้าตรัสเช่นนั้น จึงรีบไปดึงเอาหญ้าคาที่มุงกระท่อมมาปูลาดคันนาสำหรับพระพุทธองค์ พระพุทธเจ้าก็ประทับแรมที่คันนาแห่งนั้น ชาวนาผู้นั้นก็เข้าไปกราบ แล้วกราบทูลพระพุทธเจ้าว่า ข้าแด่พระพุทธเจ้าอย่าได้รีบไปเสด็จไปที่อื่น ขอทรงรับข้าวบิณฑบาตของข้าพระพุทธเจ้าเสียก่อนเถิด พอถึงเวลารุ่งแล้วชาวนาจัดแจงนำข้าวน้ำโภชนาหารมาใส่บาตรถวายแด่พระพุทธเจ้า แล้วพระองค์ได้ประทานพระเกศาให้ ๑ เส้น”