แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 4419|ตอบ: 0
go

‎อุทิศบุญช่วยปอบผีฟ้า‬ [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

11124822_1055588531121454_695607630_n.jpg ผีเมื่อเอ่ยขึ้นมาไม่ว่ายุกต์ไหน สมัยไหน ก็กลัวก็หวาดเสียวกันแทบทุกคน แม้แต่ตัวเราเองก็เถอะ ยังเสียวสันหลังไม่น้อยเลย ยามกลางค่ำกลางคืน จะเดินไปไหนมาไหน กลางวันยังเดินได้พอตะวันลาลับขอบฟ้า ความมืดย่างกายเข้ามา ความกล้าที่มีเมื่อตอนกลางวันก็ลาลับดับไปกับตะวันเช่นกัน หากจะพูดถึงผีฟ้า ตามความเชื่อหรือประเพณีทางเหนือจะยกย่องผีฟ้า ว่าเป็นหมอรักษาอาการเจ็บไข้ได้ป่วยอย่างไม่รู้สาเหตุ คนป่วยต่างก็ให้ความเคารพผีฟ้า ไม่ต่างจากหมอเทวดา แต่เมื่อผู้ดูแลผีฟ้าล้มหายตายจากไป ผีฟ้าที่เคยรุ่งเรืองก็ขาดผู้ดูแลหากขาดผู้สืบทอด เมื่อขาดผู้สืบทอด ผีฟ้าก็ขาดผู้ดีแล จึงเร่ร่อน ไปหาเคลือญาติของผู้ดูแลเมื่อครั้งอดีต ไปสิง ไปแฝง เพื่อหาของกิน เพื่อประทัง ซ้ำร้ายหน่อยผีฟ้าที่เคยรักษาคน ช่วยเหลือคนก็แปลเปลี่ยนไปเป็นปอบ ที่อาศัยกัดกินคนที่แฝง ทำให้เจ็บไข้ได้ป่วย จนเสียชีวิตไปก็มี ดังเรื่องราวที่ผมจะเล่าให้ฟังในต่อไปตอนนี้ เมื่อวันท่ี20พฤศจิกายน 2558 เวลาเย็นๆ กริ่งๆๆๆ! เสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้น สวัสดีครับ ผมทักทายไปทางปลายสาย เสียงปลายสายตอบมาว่า สวัสดีอาจารย์ พี่มีเรื่องอยากให้อาจารย์ช่วยเหลือหน่อย "อ้อ!ครับพี่เอฟ(พี่เอฟเป็นญาติธรรมของผมอีกคนที่มีสัมผัส) ว่าอย่างไรเอ่ย" พี่เอฟ"อาจารย์พี่อยากให้ช่วยคน คนหนึ่งเขาน่าส่งสารมากเดี๋ยวหนูจะส่งรูปให้อาจารย์ดู" "เอ้ามาก็มาพี่" ทางปลายสายได้วางโทรศัพท์ไปแล้วเงียบไปสักพักใหญ่ๆ ตึ้ง!เสียงข้อความดัง ผมยกโทรศัพท์ ขึ้นดู เห็นภาพของหญิงมีอายุคนหนึ่ง ท่าทางดูอิฐโรย เหมือนคนเป็นไข้ หน้าตาดูโทรมๆ แววตาดูเหมือนไม่มีประกาย ผมโทรหาพี่เอฟทันที "พี่เอฟผมไม่ยุ่งได้ไหมกับเรื่องนี้" "ทำไมหละอาจารย์มีอะไรหรอ" พี่เอฟถาม "ปอบพี่ปอบ ปอบอยู่ในร่างเขาพี่ ผมเกรงว่าจะเป็นเรื่องคุณไสย์ หรือไสยเวทย์จะทำให้เดือดร้อนภายหลังนะครับ"
8 S3 K# J' h# V# w6 Dพี่ฟ้า: ดีแล้วมึงไม่ต้องมายุ่งกับกู มึงมายุ่งกับกูทำไม7 J! @9 g3 ?0 G8 o
ผม: ผมก็ไม่ได้อยากจะยุ่งสักเท่าไหร่หรอกครับพอดีพี่เอฟเขาส่งรูปมาให้ผมดู ผมก็ดู แล้วก็บอกพี่เขาไปว่าไม่อยากยุ่ง (พี่เอฟเปลี่ยนเสียงเป็นเสียงของผู้หญิงที่ฟังดูแล้วมีอายุสักหน่อย ผมจึงเรียกว่าพี่ฟ้า)
* V: k- J& }5 W0 t5 n" x" ]พี่ฟ้า: อีนั่งนี่มันยุ่งนัก มันยุ่งจริงๆ มันน่านัก% Q* F; S* x+ W% ], p
ผม:ไหนๆก็เจอกันแล้วผมขออนุญาตจัดหมากพลูให้สักชุดก็แล้วกันเพื่อเป็นการขอขมา
' h2 F# q% X1 D7 }9 `# a) Mพี่ฟ้า: เอ่อๆ วางไว้นั่นแหละก็ไม่รับ กูไม่อยากรับ
1 N/ @+ U. u* c/ J( fผม:ก็ตามใจท่านพี่เถอะ เพราะผมก็เพียงทำหน้าที่ของผมเท่านั้น ไม่มีเจตนาจะทำร้ายใครให้ใครต้องเดือดร้อน
% \5 M+ ~1 c0 a" Wพี่ฟ้า : เอ่อๆๆ แล้วมึงมายุ่งอะไร คนที่คุมร่างคนนี้อยู่ก็ยุ่งดีนัก(อารมณ์ขุ่นๆ)
- g5 S, ]) |: p5 I+ U/ J* v/ Mผม: เขาคงอยากให้เราได้คุยกันมั้ง ไม่อย่างนั้นคงไม่ได้พบกัน หรือมันคงเป็นวาสนาของผมที่ได้พบท่านพี่มั้งครับ2 n/ ~. @# v- ^- L$ b
พี่ฟ้า: เอ่อๆ มึงมันช่างพูด4 Y: _. |5 X) T. A( s3 H
ผม: ถ้าเช่นนั้นผมขออนุญาตให้บุญได้ไหมเพื่อแสดงว่าเรามีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน "ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าที่ถวายสังฆทานส่งไปถึงดวงจิตผู้นี้ด้วยเถิด: a3 c* a1 A6 d7 Z. F7 d0 v7 n
พี่ฟ้า: ไม่รับกูไม่รับของใครกูจะรับของคนที่กูสิงอยู่2 d1 y2 l$ L8 i* n& c  o/ m
ผม:ท่านพี่อยู่กับเขามากี่ปี ท่านพี่เคยได้บุญจากเขาไหมหละ
" i4 W9 Z4 w' b6 O# Z" Oพี่ฟ้า:ไม่เคย
8 d( c% [3 L9 b$ A5 m9 G: mผม:ถ้าเช่นนั้นผมไม่รับปากหรอกว่าท่านพี่จะได้บุญจากเขา ไม่เช่นนั้นท่านพี่คงไม่ต้องมากินเลือดกินเนื้อของเขาหรอกจริงไหม
8 _2 b6 ?% N6 x2 Eพี่ฟ้า: อร่อยดีกูชอบ
/ x( t/ j( }2 ]) pผม : ถ้าเช่นนั้นท่านพี่จะมีชีวิตต่างอะไรกับยุง ท่านพี่ชอบยุงไหม/ Z9 Z- d. e; x( E& J4 u- S2 r7 U
พี่ฟ้า:มันต่างกัน (เสี่ยงเริ่มอ่อนลง)& @! v% x& }# d) ^2 v% u( `5 g3 V
ผม:ไม่ต่างกันเลยท่านพี่ ยุงมันก็มีชีวิตที่ต้องกินเลือดกินเนื้อ ไม่มีใครต้องการ พอไปกัดใคร ใครก็ตบก็ตี หากยุงกัดท่านพี่ ท่านพี่จะตบจะตีไหม+ ~% ^6 W5 `: Z2 i( C/ q
ผีฟ้า:กูก็ไม่ชอบ & Y: A7 a' C- U0 h
ผม: ท่านพี่ก็ไม่ได้มีอะไรที่ต่างจากยุงเลย ท่านพี่กินเลือดกินเนื้อเขา เขาก็ไม่ชอบเหมือนกัน ไปหาใครเขาก็ตบก็ตีเอา ชีวิตไม่มีค่าเลย จริงไหม" n* b6 D' f: q# C
พี่ฟ้า: เอ่อๆกูขอเวลาคิดสักอาทิตย์หนึ่งได้ไหม% V/ O3 x% z: w7 c+ i. ~2 x. j
ผม:จะคิดน้อยคิดมากก็ช่างท่านเถอะ เพราะถึงอย่างไรก็ไม่เกี่ยวกับผม
3 x' y& g  m/ p4 ~/ l& g' ~พี่ฟ้า: กูไปแล้ว
, i* ]* H; y% V- L6 _( Dผม:ไปเถอะผมก็ไม่ได้ผูกได้มัดไว้เลย จริงๆท่านพี่จะไปเมื่อไหร่ก็ได้ ท่านพี่อยากคุยกับผมมากกว่า2 Y/ V3 }0 ?8 \
พี่ฟ้า:เอ่อๆ มาสู่รู้ กูไปแล้ว
3 R) ~. `0 a, y8 n$ x/ cผม:ไปเถอะ ขอให้เจริญๆนะครับ ข้าพเจ้าขออำนาจ....
  `: t. H1 L) ~2 R& j: |( iเมื่อครั้นออกไปจากพี่เอฟแล้วพี่เอฟมีอาการเพลียๆ ต้องพักผ่อนสักครู่ ผมพูดคุยกับพี่เอฟสักครู่จึงวางสายไป& ?! J1 R2 _/ \* u- s! s% x6 _0 i/ m- b4 l
เช้าวันต่อมาเสียงกริ่งโทรศัพท์ดังขึ้นอีก ผมมองดูที่โทรศัพท์เห็นชื่อพี่เอฟ จึงได้ทักไป อาจารย์พี่มีอาการแปลกๆมือสั่นคุมไม่ได้ อาจารย์ช่วยพี่หน่อย "ได้ๆ"ผมพูด
4 L- `/ O- L. |5 W' tผม: มาอย่างไรท่านพี่
# K  s3 {2 y' f" i$ w1 Aพี่ฟ้า: รู้ได้อย่างไรว่าเป็นเรา) X" V& ?2 e( q: l' j# p! ]1 M
ผม:ไม่รู้หรอกเดาเอา มีอะไรครับคราวนี้# m9 B. W. E6 |6 D
พี่ฟ้า:ฉันอยากเลิกแล้วช่วยหน่อยฉันติดอาคม$ X! _' |% l2 y2 I$ `# D' J
ผม: ง่ายมากท่านพี่กราบครูบาอาจารย์ของพี่นะ ว่าพี่ขอเลิกสืบเชื้อสายแล้ว พี่ไม่มีโอกาสสร้างบุญกุศลเลย ขอท่านโปรดเมตตา ปลดพันธะด้วยเทอญ เท่านี้ครับท่านพี่
; ^; \( T1 j2 I& m* R. pพี่ฟ้า: ได้ๆฉันจะทำ ฉันจะไม่ลืมบุญคุณเลยจะมาช่วยเหลือ ขอให้บอก! i. q& C- U1 {! v$ i
ผม: ผมยินดีที่ให้มาช่วย สาธุนะครับ ผมขอยกบุญให้ คราวนี้ยินดีรับนะ8 w5 j, {6 C$ s5 [
พี่ฟ้า : รับๆๆฉันยินดี" ]9 y$ d/ z" ?# ~
ผม: ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งมาถึงวิญญาณดวงนี้ตามกำลังด้วยเทอญ โมทนาบุญด้วยกันนะสาธุ; Q: J! L8 [+ Y9 m+ E
พี่ฟ้า: สาธุขอบุญนี้จงเป็นของข้าพเจ้าด้วยเถิด' N. P4 M8 {) u- c$ G/ t% v" n
ผม:ขอให้ท่านพี่มีแต่ความสุขความเจริญ ตั้งใจคิดดีทำแต่ความดี นะ
/ J! {6 n, _2 N! uเพียงแค่เรามีเจตนาที่ดีมีเจตนาที่ปรารถนาเห็นคนอื่นได้ดีถึงแม้จะลำบากเราก็จะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆไปได้อย่างง่ายดาย ถึงแม้จะเหน็ดเหนื่อยเพียงใด สิ่งสุดท้ายที่เหลือไว้ก็คือคุณงามความดี คงไม่มีใครสรรเสริญความชั่ว แต่สุดท้ายคนที่เลือกก็คือตัวของคุณเอง ขอบุญที่ข้าพเจ้าแสดงธรรมะทานนี้ส่งไปถึงท่านพี่ฟ้าด้วยเทอญ
8 O" o/ }$ a: h3 _8 i

4.jpg (96.58 KB, จำนวนดาวน์โหลด: 80)

4.jpg

‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-7-10 01:18 , Processed in 0.053801 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.