เปรตจากวัด

เมื่อวันเข้าพรรษาปี 2553 ที่ผ่านมานี้ทางโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่มีกิจกรรมการแห่เทียนพรรษามาถวาย ณ วัดที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ หลังจากกิจกรรมแห่เทียนเสร็จแล้วก็เป็นพิธีถวายเทียนพิธีก็ได้ดำเนินไปตามปกติเมื่อเวลาถวายเทียนผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มากระทบที่จมูกผมคิดว่าที่มาของกลิ่นไม่ธรรมดาแน่ๆ ผมทำการอุทิศบุญให้ก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อพิธีถวายเทียนเสร็จสิ้นลงผมได้เดินหลบออกมาด้านนอกของสถานที่ทำพิธีด้านนอกของสถานที่นั้นเป็นเมรุเผาศพพอดีมีพี่อีกคนหนึ่งถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพี่ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเหมือนกัน ผมบอกขอเวลาสักครู่ผมกำหนดจิตให้สงบสักครู่สิ่งที่พบคือเปรตตัวสูงเท่าปล่องเมรุยืนอยู่ตรงเมรุนั้นเองมีอยู่ 3 ตน แล้วสัมภเวสีอีกด้วยผมบอกมีพี่ที่มาด้วยและชี้มือให้เขาดูเขามองตามที่มือชี้ไปเขาบอกว่ามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ผมบอกเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังขอคุยกับพวกเขาก่อน ผมกำหนดจิตอีกครั้งเพื่อคุยกับเขาผมไม่ลืมว่าต้องอุทิศบุญให้ก่อน ผมจัดการอุทิศบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงขอคุย5 [( @3 y  m; j9 C
ผม : สวัสดี ผมขอคุยด้วยได้ไหม" P! r, o9 x9 P
เปรต : ได้สิ พวกเรายินดี
% j9 X: C: W1 n( I0 q  fผม : พวกท่านมาอยู่ตรงนี้นานแล้วหรือ
2 T9 Y9 {; n' R' O/ I5 J8 i2 ]เปรต : นานประมาณ 1 ปี แล้ว6 L, e( b# d" Z
ผม : ท่านไปอยู่ที่ไหนมา9 y* e( T4 H6 i/ L! V  K% v
เปรต : เราพึ่งมาจากนรก! h7 N& k& t( V, B. N' \
ผม : ได้รับบุญที่ได้จากผมไหม
3 u% |6 N2 |4 a8 Zเปรต : ได้รับ ดีจังเลยเราไม่เคยได้รับอย่างนี้เลย$ c7 d" M3 Q! v5 A7 [1 K% o
ผม : ดีไหมล่ะ
4 V+ N) X* N9 ?# H8 H! }, bเปรต : ดีสิ
9 Q! i2 P7 ~, l* z/ G. T( yผม : แล้วเคยรับจากคนอื่นแบบนี้ไหม; V; ^8 D6 f* R5 {( f
เปรต : เคย แต่ไม่มากแบบนี้ แบบนี้ได้มากกว่า: x- r7 F2 T6 J) L1 B1 R6 h. ]
ผม : ใครส่งมา
4 i2 p5 |; x4 A, O# fเปรต : ไม่รู้ มาจากฟ้า มา 2 ทิศ; ~: {# {8 [/ a/ u" W4 b
ผมนึกอีกทิศหนึ่งน่าจะเป็นของอาจารย์ผม ส่วนอีกทิศน่าจะเป็นของผมเอง
0 R4 S+ @; }3 {6 r) K/ M5 K, iผม : แล้วกินอยู่กันย่างไร
0 \& C$ f& d7 t% T! K5 i, H& Tเปรต : ถ้าเป็นวันพระก็อนุโมทนาเอา อย่างวันนี้ก็อนุโมทนาบุญที่เขาทำเอาเอง# Y* r( K- v: h( Y8 {0 x3 j
ผม : ถ้าไม่ใช่วันพระล่ะ
! |- S8 N/ [# ?4 }- {: C  Jเปรต : ก็อดกิน แต่พักหลังมีบุญมาจากฟ้าอีกก็ดีหน่อย
7 W. X4 x6 z# C8 I1 wผม : ถ้าหิวทำอย่างไร* j$ J3 E; k) E. R
เปรต : วันไหนที่มีศพมาตั้งที่ศาลา ก็อาศัยกินศพ- S$ W% ]$ p) d# ~! l
ผม : กินศพ7 U. O4 V  |* y) J
เปรต : ใช่ กินศพ ก็มันหิวนี่ ขโมยกินก็ไม่ได้ก็ต้องกินศพเพราะศพไม่มีเจ้าของกินได้
1 R: K: f7 K4 R' ]: _1 ?6 Pผมสลดใจนิ่งเงียบไม่รู้จะพูดอะไร เพราะมันแน่นที่อกบอกไม่ถูก
8 `7 X/ Y- n1 z+ Z! z8 [1 L* Vผม : งั้น รับบุญจากผมก็แล้วกัน& ?( Q, R9 N+ ~% Z$ G
ผมอุทิศบุญให้ประมาณ 10 ครั้ง จนเขามีสภาพที่ดีขึ้น ต่อจากนั้นผมอุทิศบุญอีกประมาณ 5 ครั้ง เขาเปลี่ยนสภาพเป็นเทวดา เขามาลาและจากไป ผมได้เล่าให้พี่เขาฟังเขาสังเวชใจอย่างมาก
. K% X" G' A. d( k7 g: q        ผลแห่งบาปอย่าคิดว่าไม่มีผล ถึงบาปนั้นจะน้อยก็ตาม และอย่าดูถูกผลแห่งบุญเช่นกัน แม้น้อยนิดไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาปก็ให้ผลตอบแทนเช่นกัน
. P0 ]6 m6 I/ G7 t: e        ประสบการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่น้อยคนนักที่สามารถพิสูจน์ได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่พิสูจน์ไม่ได้ บาปบุญคุณโทษอยู่ที่การกระทำ เมื่อกระทำลงไปแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไขได้ เราสามารถช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นด้วยวิชาแห่งบุญ คือการอุทิศบุญ การเบิกบุญ เราสามารถกระทำโดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น อาศัยจิตที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนา คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หากจิตใจเรามั่นคงสิ่งดี ๆ ก็จะกลับมาตอบแทนท่านเอง เอาเป็นว่าถ้ามีเหตุการณ์ที่เป็นประโยชน์ และน่าสนใจผมจะนำมาเล่าใหม่7 k& O# Z7 ~% f' ~8 Y

โมทนาสาธุค่ะ

ถ้ามีโอกาส ไปวัด คราวหน้า จะลองอุทิศให้เปรตดูมั่งค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ ทำให้มองเห็นภัยในวัฏฏะสงสารเลยค่ะ ไม่แน่นักหากเกิดอีกยามอกุศลกรรมส่งผล เราอาจทำผิด พูดผิด คิดผิด จนต้องกลายเป็นเปรตแบบนั้นก็ได้ ดังนั้นขอไม่เกิดอีกดีกว่า ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ        คิดไม่ออกเลยครับ น่าสงสาร

ขอไม่เกิดแบบคุณจิดาภาค่ะ สาธุค่ะ ไม่อยากต้องเจอทุกข์แบบนี้ค่ะ..