เปรตจากวัด

เมื่อวันเข้าพรรษาปี 2553 ที่ผ่านมานี้ทางโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่มีกิจกรรมการแห่เทียนพรรษามาถวาย ณ วัดที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ หลังจากกิจกรรมแห่เทียนเสร็จแล้วก็เป็นพิธีถวายเทียนพิธีก็ได้ดำเนินไปตามปกติเมื่อเวลาถวายเทียนผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มากระทบที่จมูกผมคิดว่าที่มาของกลิ่นไม่ธรรมดาแน่ๆ ผมทำการอุทิศบุญให้ก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อพิธีถวายเทียนเสร็จสิ้นลงผมได้เดินหลบออกมาด้านนอกของสถานที่ทำพิธีด้านนอกของสถานที่นั้นเป็นเมรุเผาศพพอดีมีพี่อีกคนหนึ่งถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพี่ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเหมือนกัน ผมบอกขอเวลาสักครู่ผมกำหนดจิตให้สงบสักครู่สิ่งที่พบคือเปรตตัวสูงเท่าปล่องเมรุยืนอยู่ตรงเมรุนั้นเองมีอยู่ 3 ตน แล้วสัมภเวสีอีกด้วยผมบอกมีพี่ที่มาด้วยและชี้มือให้เขาดูเขามองตามที่มือชี้ไปเขาบอกว่ามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ผมบอกเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังขอคุยกับพวกเขาก่อน ผมกำหนดจิตอีกครั้งเพื่อคุยกับเขาผมไม่ลืมว่าต้องอุทิศบุญให้ก่อน ผมจัดการอุทิศบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงขอคุย0 P6 k/ d# k- t  n* q
ผม : สวัสดี ผมขอคุยด้วยได้ไหม5 f- D7 O- b8 _$ D8 \
เปรต : ได้สิ พวกเรายินดี
8 X6 }; H3 C1 e, Tผม : พวกท่านมาอยู่ตรงนี้นานแล้วหรือ
/ |+ X8 a# N- B% Q$ Hเปรต : นานประมาณ 1 ปี แล้ว
* G  @9 g* J) d; y! f0 Hผม : ท่านไปอยู่ที่ไหนมา
/ D2 G9 \. W( m2 P3 bเปรต : เราพึ่งมาจากนรก
5 u1 N0 Z3 [+ X* J8 @ผม : ได้รับบุญที่ได้จากผมไหม
! R9 q0 I- P0 I% z3 |เปรต : ได้รับ ดีจังเลยเราไม่เคยได้รับอย่างนี้เลย( x6 ^3 z) W, {
ผม : ดีไหมล่ะ
8 T* |9 F; i9 _, x9 Wเปรต : ดีสิ* H) Z/ H* j; ?
ผม : แล้วเคยรับจากคนอื่นแบบนี้ไหม
! T! X" X% u7 Z- n: nเปรต : เคย แต่ไม่มากแบบนี้ แบบนี้ได้มากกว่า
, o- h2 L: V/ N; n- J" X. {ผม : ใครส่งมา6 }% m' ]' _) S$ d  N
เปรต : ไม่รู้ มาจากฟ้า มา 2 ทิศ" f" _/ B2 n& T8 C; d6 a4 W( ?; B
ผมนึกอีกทิศหนึ่งน่าจะเป็นของอาจารย์ผม ส่วนอีกทิศน่าจะเป็นของผมเอง2 C! v4 Y: ?) K7 [2 j% J+ e
ผม : แล้วกินอยู่กันย่างไร
4 v0 c0 G5 {; h9 j5 M# Lเปรต : ถ้าเป็นวันพระก็อนุโมทนาเอา อย่างวันนี้ก็อนุโมทนาบุญที่เขาทำเอาเอง; G5 Y6 J1 o# c$ @5 ^4 ~: R+ L
ผม : ถ้าไม่ใช่วันพระล่ะ3 E! M; ^; K4 w& z2 F, ^2 N
เปรต : ก็อดกิน แต่พักหลังมีบุญมาจากฟ้าอีกก็ดีหน่อย
/ s4 C- Y+ z" N2 _3 I! D( `0 l5 _ผม : ถ้าหิวทำอย่างไร
" _- h7 k* y9 g! Y- T5 e# Uเปรต : วันไหนที่มีศพมาตั้งที่ศาลา ก็อาศัยกินศพ
/ {! ~5 r. W  {* r/ y$ `" F& ]ผม : กินศพ
& ~8 i2 Y4 E, F( P" c/ j- rเปรต : ใช่ กินศพ ก็มันหิวนี่ ขโมยกินก็ไม่ได้ก็ต้องกินศพเพราะศพไม่มีเจ้าของกินได้
$ U8 t! M& P( O  R) ]ผมสลดใจนิ่งเงียบไม่รู้จะพูดอะไร เพราะมันแน่นที่อกบอกไม่ถูก% j2 ?7 j& r/ ^- t; B6 R$ \* T
ผม : งั้น รับบุญจากผมก็แล้วกัน
& ^1 x4 v2 w, m" N. N/ K' w5 U" p+ hผมอุทิศบุญให้ประมาณ 10 ครั้ง จนเขามีสภาพที่ดีขึ้น ต่อจากนั้นผมอุทิศบุญอีกประมาณ 5 ครั้ง เขาเปลี่ยนสภาพเป็นเทวดา เขามาลาและจากไป ผมได้เล่าให้พี่เขาฟังเขาสังเวชใจอย่างมาก! G( [( _, M+ h
        ผลแห่งบาปอย่าคิดว่าไม่มีผล ถึงบาปนั้นจะน้อยก็ตาม และอย่าดูถูกผลแห่งบุญเช่นกัน แม้น้อยนิดไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาปก็ให้ผลตอบแทนเช่นกัน
2 b, _. f# {1 s! x+ r' Z        ประสบการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่น้อยคนนักที่สามารถพิสูจน์ได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่พิสูจน์ไม่ได้ บาปบุญคุณโทษอยู่ที่การกระทำ เมื่อกระทำลงไปแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไขได้ เราสามารถช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นด้วยวิชาแห่งบุญ คือการอุทิศบุญ การเบิกบุญ เราสามารถกระทำโดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น อาศัยจิตที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนา คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หากจิตใจเรามั่นคงสิ่งดี ๆ ก็จะกลับมาตอบแทนท่านเอง เอาเป็นว่าถ้ามีเหตุการณ์ที่เป็นประโยชน์ และน่าสนใจผมจะนำมาเล่าใหม่
6 O; ^& ]0 z) M8 n4 m1 |

โมทนาสาธุค่ะ

ถ้ามีโอกาส ไปวัด คราวหน้า จะลองอุทิศให้เปรตดูมั่งค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ ทำให้มองเห็นภัยในวัฏฏะสงสารเลยค่ะ ไม่แน่นักหากเกิดอีกยามอกุศลกรรมส่งผล เราอาจทำผิด พูดผิด คิดผิด จนต้องกลายเป็นเปรตแบบนั้นก็ได้ ดังนั้นขอไม่เกิดอีกดีกว่า ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ        คิดไม่ออกเลยครับ น่าสงสาร

ขอไม่เกิดแบบคุณจิดาภาค่ะ สาธุค่ะ ไม่อยากต้องเจอทุกข์แบบนี้ค่ะ..