- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
! C' C3 M0 I" L! n เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะผิดอะไร แต่เมื่อตรวจสอบแล้วพบว่าเป็นบาปและมีโทษมากเสียด้วย ผมขอเริ่มเรื่องเลยมีครั้งหนึ่งผมสงสัยว่าคนเผาถ่านขายเขาเป็นบาปไหม ผมกำหนดจิตเมื่อตรวจดูผมก็ต้องประหลาดใจอย่างยิ่งเพราะเหตุใดหรือก็ผมพบ
; _) X( [. m& ]3 V0 rนายนิรยบาล 2 คน กำลังใช้เลื่อยที่มีความยาวประมาณ 1 วา มีด้ามสำหรับจับอยู่ทางด้านปลายทั้งสองด้านของใบเลื่อย เลื่อยร่างของชายสูงวัยอายุประมาณ 60-65 ปี เมื่อนายนิรยบาลเลื่อย ชายผู้นั้นก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาจนร่างขาดเป็นสองท่อน ชายคนนั้นก็ยังไม่ตาย นายนิรยบาลเห็นว่าร่างนั้นขาดจากกันแล้ว ก็ลงมือเลื่อยแขนของชายผู้นั้นต่อจนขาดจากร่างอีก ร่างของชายคนนั้นถูกแบ่งเป็น 6 ส่วน ดังนี้ แขน 2 ข้าง ลำตัว สะโพก ท่อนขา 2 ท่อน ผมลืมบอกคือชายคนนั้นนอนบนแท่นศิลามีความสูงจากพื้นในระดับเอวกว้างประมาณ 1 วา ยาวประมาณ 2 วา ต่อมาเมื่อนายนิรยาบาลเลื่อยชายคนนั้นออกเป็นท่อนๆ แล้ว เขาก็นำร่างที่เป็นท่อนๆ นั้นใส่เตาเผาที่มีลักษณะเป็นโดมโผล่เฉพาะหัวของชายคนนั้น คุณพระช่วยเมื่อสังเกตให้ดีร่างที่ถูกเลื่อยเป็นท่อนนั้น ยังมีชีวิตอยู่ ยังร้องคร่ำครวญอยู่อย่างเวทนานายนิรยบาลนำร่างใส่เตาเผาเรียบร้อยแล้วก็ปรากฏควันลอยออกมาจากเตาชายคนนั้นแสดงอาการทุกข์ทรมานออกมาควันลอยจากเตาออกมาเรื่อยๆ หัวที่โผล่ออกมาจากเตาไหม้จนหมด นายนิรยาบาลนำขี้เถ้า มาวางบนแท่นศิลา ร่างของเขาก็คืนมาเป็นคนอีกครั้ง แล้วถูกลงโทษเหมือนเดิม ผมมองด้วยความสังเวชผมจึงอุทิศบุญให้กลับนายนิรยบาลทั้ง 2 คน นายนิรยบาลทั้ง 2 หันมายิ้มให้ผมยิ้มตอบ ต่อจากนั้นผมจึงขออำนาจพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งมายังวิญญาณดวงนี้ด้วยเทอญผมอุทิศบุญอยู่ประมาณ 5 ครั้ง ชายที่ถูกลงโทษจึงมีสภาพดีขึ้นผมจึงขออนุญาตนายนิรยบาล เพื่อขอคุยกับดวงวิญญาณดังกล่าว
0 a l/ R( |. m- t+ E4 @* N. |ผม : สวัสดีลุง
: }: L: S" J5 O) h' Uลุง : สวัสดี พ่อหนุ่ม
# p( z6 n* {# N' w4 ?' Q2 Eผม : ลุงไปทำอะไรมาถึงต้องมาโดนแบบนี้ล่ะ
- G# V. `" Q$ r ]ลุง : ลุงชื่อสม เป็นคนจังหวัดเพชรบุรี มีอาชีพตัดไม้เผาถ่านตายเพราะเป็นวัณโรค
" Y6 r. l; w! X2 V5 xผม : ฟังดูแล้วก็ไม่เห็นเลวร้ายตรงไหน
7 d& Q, I/ G8 I- Xนายนิรยบาล : ก็ไปขโมยตัดไม้ในเขตป่าของหลวงเลยต้องถูกลงโทษ
# n- D0 d$ Y+ d: v G4 b3 T/ D0 Uผม : อ๋อเหรอ! ถูกลงโทษนานไหม/ \7 M9 a4 a4 `3 e3 p8 ]
นายนิรยบาล : ก็ 100 ปีมนุษย์
8 V7 i! ^( h0 e9 H( g) |& G, i6 l4 xผม : แล้วลุงแกถูกลงโทษมานานหรือยัง
$ m$ |. p! @& |นายนิรยบาล : 50 ปีแล้ว7 A0 @9 H1 S- L. m2 r. i+ H* Y
ผม : ก็นานแล้วงั้นผมขอช่วยเขานะ
# o7 ?- X8 W: J# I- \& qนายนิรยบาล : แล้วแต่ท่านเถอะ0 M9 l7 _) T' y3 G% {
ผมจึงถอนสมาชิกลับมาจากนั้นผมนั่งสมาธิ และกำหนดจิตให้เป็นสมาธิก่อนนั่งสมาธิผมอธิฐานว่าบุญที่ข้าพเจ้าได้จากการทำสมาธินี้จงส่งไปถึงลุงสมด้วยเทอญ แล้วนั่งสมาธิเวลาประมาณ 30 นาที แล้วทำการตรวจสอบอีกครั้งพบว่าลุงสมขึ้นมาเป็น สัมภเวสีบนโลกมนุษย์แล้ว โทษของแกระงับไว้ก่อน
' t: K% Z$ p9 ^; c การประกอบอาชีพหากไม่เบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นสิ่งนั้นเป็นสิ่งถูกถือว่าเป็นอาชีพที่สุจริต แต่หากอาชีพนั้นมีการเบียดเบียนทั้งต่อตนเองและผู้อื่นอาชีพนั้นถือว่าเป็นอาชีพ
) [% d2 G# [6 V, u
" w; J. M0 q3 c! Q& I0 k3 F- n f |
|