- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
% M: n( _( n" K เรื่องนี้เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่ผมรู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะผิดอะไร แต่เมื่อตรวจสอบแล้วพบว่าเป็นบาปและมีโทษมากเสียด้วย ผมขอเริ่มเรื่องเลยมีครั้งหนึ่งผมสงสัยว่าคนเผาถ่านขายเขาเป็นบาปไหม ผมกำหนดจิตเมื่อตรวจดูผมก็ต้องประหลาดใจอย่างยิ่งเพราะเหตุใดหรือก็ผมพบ, _2 X5 W% g O$ {
นายนิรยบาล 2 คน กำลังใช้เลื่อยที่มีความยาวประมาณ 1 วา มีด้ามสำหรับจับอยู่ทางด้านปลายทั้งสองด้านของใบเลื่อย เลื่อยร่างของชายสูงวัยอายุประมาณ 60-65 ปี เมื่อนายนิรยบาลเลื่อย ชายผู้นั้นก็ส่งเสียงกรีดร้องออกมาจนร่างขาดเป็นสองท่อน ชายคนนั้นก็ยังไม่ตาย นายนิรยบาลเห็นว่าร่างนั้นขาดจากกันแล้ว ก็ลงมือเลื่อยแขนของชายผู้นั้นต่อจนขาดจากร่างอีก ร่างของชายคนนั้นถูกแบ่งเป็น 6 ส่วน ดังนี้ แขน 2 ข้าง ลำตัว สะโพก ท่อนขา 2 ท่อน ผมลืมบอกคือชายคนนั้นนอนบนแท่นศิลามีความสูงจากพื้นในระดับเอวกว้างประมาณ 1 วา ยาวประมาณ 2 วา ต่อมาเมื่อนายนิรยาบาลเลื่อยชายคนนั้นออกเป็นท่อนๆ แล้ว เขาก็นำร่างที่เป็นท่อนๆ นั้นใส่เตาเผาที่มีลักษณะเป็นโดมโผล่เฉพาะหัวของชายคนนั้น คุณพระช่วยเมื่อสังเกตให้ดีร่างที่ถูกเลื่อยเป็นท่อนนั้น ยังมีชีวิตอยู่ ยังร้องคร่ำครวญอยู่อย่างเวทนานายนิรยบาลนำร่างใส่เตาเผาเรียบร้อยแล้วก็ปรากฏควันลอยออกมาจากเตาชายคนนั้นแสดงอาการทุกข์ทรมานออกมาควันลอยจากเตาออกมาเรื่อยๆ หัวที่โผล่ออกมาจากเตาไหม้จนหมด นายนิรยาบาลนำขี้เถ้า มาวางบนแท่นศิลา ร่างของเขาก็คืนมาเป็นคนอีกครั้ง แล้วถูกลงโทษเหมือนเดิม ผมมองด้วยความสังเวชผมจึงอุทิศบุญให้กลับนายนิรยบาลทั้ง 2 คน นายนิรยบาลทั้ง 2 หันมายิ้มให้ผมยิ้มตอบ ต่อจากนั้นผมจึงขออำนาจพระพุทธพระธรรมพระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งมายังวิญญาณดวงนี้ด้วยเทอญผมอุทิศบุญอยู่ประมาณ 5 ครั้ง ชายที่ถูกลงโทษจึงมีสภาพดีขึ้นผมจึงขออนุญาตนายนิรยบาล เพื่อขอคุยกับดวงวิญญาณดังกล่าว* q3 e2 B2 D9 u" M8 x+ B
ผม : สวัสดีลุง
2 s( B ?7 Y) _5 m/ q+ Vลุง : สวัสดี พ่อหนุ่ม
, x8 i/ F5 x7 {! Y2 }0 |ผม : ลุงไปทำอะไรมาถึงต้องมาโดนแบบนี้ล่ะ
; M6 a* j- Y4 p/ b4 T- \ลุง : ลุงชื่อสม เป็นคนจังหวัดเพชรบุรี มีอาชีพตัดไม้เผาถ่านตายเพราะเป็นวัณโรค
! e, a0 U+ N, B$ ]2 F. bผม : ฟังดูแล้วก็ไม่เห็นเลวร้ายตรงไหน
R. I1 E9 U! M& {1 @" Bนายนิรยบาล : ก็ไปขโมยตัดไม้ในเขตป่าของหลวงเลยต้องถูกลงโทษ8 x' _/ q A6 h/ G+ J& i6 H
ผม : อ๋อเหรอ! ถูกลงโทษนานไหม' M$ d6 B2 O r/ ?% h N; C
นายนิรยบาล : ก็ 100 ปีมนุษย์& ]) T- }4 L- i" Z* [7 u( K. Q
ผม : แล้วลุงแกถูกลงโทษมานานหรือยัง
- u. O" o: _* h1 O4 X% D. Zนายนิรยบาล : 50 ปีแล้ว+ `5 [; l/ d' c) k8 ^
ผม : ก็นานแล้วงั้นผมขอช่วยเขานะ
6 L( ~" \; _' y. L3 V. aนายนิรยบาล : แล้วแต่ท่านเถอะ
( v/ J, _! z+ |. f- I ผมจึงถอนสมาชิกลับมาจากนั้นผมนั่งสมาธิ และกำหนดจิตให้เป็นสมาธิก่อนนั่งสมาธิผมอธิฐานว่าบุญที่ข้าพเจ้าได้จากการทำสมาธินี้จงส่งไปถึงลุงสมด้วยเทอญ แล้วนั่งสมาธิเวลาประมาณ 30 นาที แล้วทำการตรวจสอบอีกครั้งพบว่าลุงสมขึ้นมาเป็น สัมภเวสีบนโลกมนุษย์แล้ว โทษของแกระงับไว้ก่อน
3 Z% y% X6 e; c6 j* I การประกอบอาชีพหากไม่เบียดเบียนทั้งตนเองและผู้อื่นสิ่งนั้นเป็นสิ่งถูกถือว่าเป็นอาชีพที่สุจริต แต่หากอาชีพนั้นมีการเบียดเบียนทั้งต่อตนเองและผู้อื่นอาชีพนั้นถือว่าเป็นอาชีพ # s7 U5 o- b. y
a: U2 z0 X" Y8 e
|
|