แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 4238|ตอบ: 6
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg          Z4 y! w. c0 M! G

! n/ Q& o  x# r$ j  ?2 S        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร' n$ h* M; ^" D/ A& {' s
ประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย% e9 J8 M. z% Y4 U% p- W% e4 B5 w. ~
       ผม         :        สวัสดีท่าน) _& @; F; T* g" z- r
นายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!
6 h) z( b& D0 q8 ~+ l6 K       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร* I/ H. A; w: w& k: s
นายเวร        :        เขาบอกให้มา& {! W1 l# S1 T' d9 Y# Y; _1 Z
        ผม        :        ใครบอกให้มา+ M: k8 ]8 h! F0 z
นายเวร        :        บอกไม่ได้, Y2 @5 Q8 f$ a5 K7 t5 ~1 O
        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ) K. W4 ^) D$ }# k2 M
ผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม9 g, \2 B8 g- A3 `# p
นายเวร        :        ไม่ใช่
9 e, n6 _. c1 i( m        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร0 o  x( |9 j" y# p/ k! e
นายเวร        :        ข้าเป็นช้าง9 f- O' u9 C; j6 _3 S
        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม
1 d4 F- @' B# E! Y+ u3 Eนายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ
8 [3 h( K, B8 O9 K3 Z$ yนายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย, f' ?: K) k- q: [5 Z0 l7 M7 L7 k& r
ผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย7 z4 v' R* _/ d; _
        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน
% y+ a7 L- k3 R  d) U6 Tนายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ
; F& m# q: g+ p                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม
. s* h! m9 L6 X* D/ G0 B        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง2 C1 p" Y9 e, Y. _5 i
                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้# j# _5 F% l' V" j: H2 v
นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง2 w% H  z8 ]* g4 u7 c2 a
        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ9 J$ O4 o/ l0 n: [7 O2 L) b  m$ o
นายเวร        :        เออ  ดี
% v: U. ?. B1 q0 G. }. G; ^        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม% Q; o( S" L0 }! D, H& [: J
นายเวร        :        ก็ได้; C) I1 {/ d. _  v  a
        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้
  [: _. q5 F3 t$ h, @9 A# n$ }นายเวร        :        ไม่รู้
6 p. }7 ]3 U/ h  q8 ~        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา
  E/ s3 j% k8 g: b( o, T$ e                        มีเจตนาอะไร3 ^4 [: q7 R0 Y+ L
นายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ
- P. H* v- C- l. [                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต- D2 w3 T# {! I7 b
        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี) 4 N  R; r1 c) \: p8 c
                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น
2 j" y9 L: x: j( V2 n* X4 }                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง! T- _! B3 Y' q( b
                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม 2 i+ b( l6 D, T* u7 y% M
                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน
9 [. b* l/ w  ~2 W( Vนายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย
5 W# V4 C( v8 G$ V3 _( x! z        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง
0 X: r+ o2 D( f9 K( P" X7 N        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้- S/ `( f* Z, k4 f

1 b, w1 T5 Y! W  B+ e; P7 C

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

ผมก็เป็นเหมือนกันอาการเดียวกันกันแล้วมันจะมาเวลาเดิมๆครับ  สงสัยต้องภวนาส่งบุญมากๆแล้วสิครับ

Rank: 1

อาจารย์คะ นายเวรเรามีไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เราจะทราบได้อย่างไรว่าบุญที่เราส่งให้นายเวรทั้งหมดจะได้รับกันถ้วนทั่วหรือไม่ แล้วใครจะได้รับหรือไม่ได้รับละคะ
6 A3 n5 m( T" y4 N* j8 ]% v  @6 T: _# O% s+ d3 \$ x2 ~" Q- l% ~6 ?
***อาจารย์เรามาถามมิได้ลองของนะ แต่สงสัยจริงๆ นะคะ เกิดมา 30 กว่าปีใช้ชีวิตอย่างหลงระเริงกว่าจะสำนึกได้เกือบตาย หวังว่าสิ่งที่ปฏิบัติที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคะ***

Rank: 1

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้7 i5 e5 M) x7 V$ X5 }  [8 O
, _! w/ J* o, V- L, R/ M& C
สวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ

Rank: 1

ก็จะโทรหาก็เกรงใจอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจที่อาจารย์อธิบายค่ะ จะลองทำดูนะคะ 1 A/ {9 ?9 b. Q& t2 h; n) M
ปกติก็จะบอกว่า "....ให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าอยู่ในขณะนี้และเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในอนาคต...."
1 R& Z+ }2 ~3 y5 J/ o1 P. g% {ประมาณนี้โอเคมั๊ยคะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-5-25 02:24 , Processed in 0.098579 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.