อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        
+ U' M, z  l7 k      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

. ?7 c1 e% q- `8 ^              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร3 }; \& ^! ]9 |, e: z2 w( o
                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  , T, Z) M2 [" L4 ?, J3 s) t
        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ: C2 z( V5 x$ n% F5 h, ?
        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน
8 H: S# ]8 p* M        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม
' W# T6 |# ~5 F% Z/ x6 w        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย
' J2 Q9 |; V! c" p% I" Q        ผม        :        หิวไหม% O7 t( Q1 n. E* r% p$ F
        นายเวร        :        หิว
! Y! Z# d) Z$ r+ b3 P- k" [        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ
3 [/ f' Q( H/ S! ^0 @+ h9 O. o                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม5 ]5 E! ~4 V5 |" v' P
        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น) X* h8 D3 P6 s7 |4 d( m$ [
        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม: z. E5 P# ?7 x" p0 f  N7 r
        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย; d7 v5 h; ^/ k! _; k1 K% z7 ~
        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม6 ~# F, i% {- P
        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน
1 W8 V" f. c- a0 C: u        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร
$ Q. h$ T5 z, v& \        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา7 U: M9 }& g5 i8 j+ b! f
        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ
7 X* v3 L4 o# l        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก
! w; m  e- f+ r1 M2 e% G        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต
- ~% R" Y1 f& A+ n        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา2 U$ T  l# {/ `2 g6 U* ?" F
        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม
% v2 m& s& [/ s3 {        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม
% M' z9 b. n" e' X; E        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม
9 m) o- H# D7 r1 C0 ^9 r        นายเวร        :        นับถือ- n! r/ T- r% a5 T( s% W; L
        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม% W9 t& S5 E" K% X* h
        นายเวร        :        เชื่อ3 \8 \5 T" M4 f: ]& b+ l
        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า
# w  \; s+ x1 i4 f- Z1 I0 o        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้& d3 [& e/ F, A; v/ l4 g- C# o, c
        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว; ~$ y) d+ z2 d2 [$ U0 d7 N
        นายเวร        :        ละจริงๆ
: G  D" y4 _( r4 Y9 ^6 T        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ
# a% t8 |9 x( o/ {) `                                             ให้( V9 `% A# ^: N- ~2 I4 D0 U
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ
+ F9 a. P: ]* t; S( K        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน
' X( W  m8 N9 j7 e) ~                        หรือ; y3 B# _' R" C2 r! ?6 G% e
        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่* L$ f' {$ g- P( F2 P8 n
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม, j0 H" P: k$ o
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น
3 W. e5 e6 ?7 x# _% G                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว
; }) W- |% R$ S$ c' M                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป
3 c1 ^! s, r+ J+ x2 R1 Z3 z9 `+ b% E: a

อ่านทีแรกเขาหน้าสงสารมาก แต่เมื่อคุณแนะนำให้เขาอภัยทานได้ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับ สาธุครับ ขออนุโมทนาสาธุครับ สาธุ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วไม่อยากจองเวรใครอีกเลยค่ะ

ขออโหสิกรรมค่ะ

แต่ละเรื่องที่ ท่าน มารน้อย นำมาเล่าให้อ่านกันี้ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ความคับแค้นในใจของเราเองที่เคยมีอยู๋ก็ค่อยๆ จางไปทีละหน่อย แต่.....ก็ยังมีแว๊บแว๊บนะ ขอเวลาอีกหน่อยละกัน ไม่ตายไปซะก่อนคงได้อภัยให้พวกเค้าด้วยจิตอันบริสุทธิ์จริงๆ . h3 [2 M5 c( X- M8 _& l/ ]
อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

โมทนาสาธุค่ะ

สาธุครับอาจารย์ ผมมาอ่านอีกทีเลยสงสัยครับ นายเวรเขามีคิวด้วยหรือครับ และเขาสามารถทำเราได้เพียงครั้งละท่านหรือหลายๆท่านพร้อมกันได้ไหมครับ แล้วทุกๆวันนี้เราทุกคนมีนายเวรรอให้ผลกรรมเราจนนาทีสุดท้ายของชีวิติใช่ไหมครับ เราได้แต่ใช้กรรมเก่าแล้วไม่พยายามไม่ทำกรรมใหม่ใช่ไหมครับ ขออนุโมทนาบุญทุกๆบุญของทุกๆท่านด้วยนะครับ และผมขออโหสิกรรมกรรมใดที่ทำกับท่านและท่านได้ทำกับผมผมขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น และขอท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้กับกระผมด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ...สาธุ...สาธุ.....

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
1 u* R. u7 v6 u* ^0 h, Q5 m# w7 X* q: O1 E/ d
ตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ

อนุโมสาธุครับอาจารย์ สาธุครับผมได้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยแล้วครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ