- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617
|
! w6 a$ Y, w$ a4 b9 g2 H) N) ~
จากมนุษย์ธรรมดาเราสามารถปฏิบัติตน จนกลายเป็นเทพหรือเทวดาในเวลาร่างมนุษย์ดับสูญแล้วนั้นไม่ยาก ที่ว่าไม่ยากนั้นก็คือ การกระทำแต่ความดีนั่นเอง ดังนั้นทุกคนสามารถไปเกิดเป็นเทวดาได้ไม่ยากนัก แต่หากเป็นเทวดาอยู่แล้วตกจากสวรรค์ลงสู่นรกนั่นน่ะยากกว่า แต่ก็ใช่ว่าจะไม่มีซะเลยทีเดียว ดังเรื่องราวที่ผมจะเล่าให้ฟังต่อไปนี้9 x' P G) O' J& Y
บางท่านคงเคยได้อ่านเรื่องกรรมของคนตัดไม้ทำลายป่าที่ผมได้เขียนไปแล้ว แต่อาจจะมีบางท่านที่ไม่เคยอ่าน ผมขอเล่าโดยย่อ ๆ ก็แล้วกัน ในครั้งที่ผมหาข้อมูลเรื่องคนตัดไม้ทำลายป่านั้นเป็นบาปไหม ด้วยความสงสัย ผมจึงกำหนดสมาธิลงไปในนรก เพื่อหาข้อมูลมาเขียนหนังสือ ผมกำหนดสมาธิสักครู่ก็ได้พบกับดวงจิตดวงหนึ่งกำลังถูกนายนิรยบาลสองคนกำลังเลื่อยร่างกายให้เป็นท่อน ๆ โดยมีส่วนแขน 2 ข้าง ท่อนขา 2 ท่อน ตรงลำตัวอีก 1 ท่อนก็รวมเป็น 5 ท่อน ต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็นำชิ้นส่วนเมื่อสักครู่มาใส่เตาเผา โผล่ออกมาเฉพาะช่วงหัว นายนิรยบาลก็เผาจนร่างของชายวัย 60 ปีดำเป็นถ่าน นายนิรยบาล จึงนำตัวออกมาจากเตา นำน้ำมาพรมลงบนตัวของชายผู้นั้น เหมือนมายากล ร่างของชายคนนั้นกลับมารวมร่างกันดังเดิม แต่ไม่สมบูรณ์นักพอมองว่าเป็นคน และกลับไปถูกลงโทษเหมือนดังเดิม วนไปวนมา ผมได้มีโอกาสสอบถามจนรู้ว่าแกชื่อ “สม” เป็นคนเผาถ่านหาเลี้ยงชีพ สาเหตุที่แกลงมายังนรกแล้วถูกลงโทษ เพราะแกขโมยตัดไม้ของหลวงมาเผาถ่าน ผมเองได้ช่วยเหลือแกให้ไปรับบุญบนสวรรค์ ผมช่วยเหลือแล้วก็สบายใจ คิดว่าแกคงพ้นทุกข์จากนรกแล้ว ผมก็ลืมๆ ไป ต่อมาอีกประมาณ 3-4 เดือน ผมได้กลับมาอ่านเรื่องราวที่ผมเขียนขึ้น เมื่ออ่านมาถึงเรื่องคนตัดไม้ทำลายป่าจบลง ผมเกิดความสงสัยขึ้นมาว่า คนที่ผมช่วยไว้ตอนนี้มีสภาพเป็นเช่นไร ผมจึงกำหนดจิต เพื่อขอพบกับดวงจิตที่ผมได้ช่วยไว้ก็ปรากฏเป็นภาพของนายนิรยบาล 2 นาย กำลังใช้ท่อนไม้ขนาดข้อมือ ยาวประมาณ 3 ฟุต ทุบตีไปที่ร่างของชายคนหนึ่งที่อยู่ในท่ายืนกางแขน กางขา ข้อมือ ข้อเท้าถูกมัดด้วยโซ่ ผมถึงกับงง อ้าว ! ทำไมเป็นเช่นนั้นหละ ก็แกไปอยู่บนสวรรค์เรียบร้อยแล้วนี่ ทำไมถึงมาถูกลงโทษในนรกได้เนี่ย เมื่อเป็นดังนี้ สิ่งแรกที่ผมทำคือ อุทิศบุญให้แก่นายนิรยบาลโดยอธิษฐานว่า “ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งมายังนายนิรยบาลนี้ด้วยเทอญ” ผมอธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง นายนิรยบาลจึงหยุดทุบตีและหันมายิ้มกับผมเป็นการทักทาย ต่อจากนั้นผมจึงอธิษฐานอุทิศบุญให้แก่ “ลุงสม” โดยอธิษฐานเหมือนตอนอุทิศบุญให้แก่นายนิรยบาล อธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง โซ่ที่พันธนาการอยู่ตรงมือและเท้าก็หลุดออกและหายไป ผมจึงขออนุญาตนายนิรยบาล เพื่อขอคุยกับลุงสม นายนิรยบาลก็อนุญาต ผมจึงได้คุยกับลุงสม
/ R* B2 @1 u! W0 f7 y9 hผม : “สวัสดีลุงจำผมได้ไหม”
- C& @/ N0 A7 u* V. P% t/ G5 s0 Tลุงสม : “จำได้สิ เอ็งเป็นคนช่วยลุงไว้”
- s! O% J3 E' _1 |, Xผม : “ตอนนั้นลุงขึ้นบนสวรรค์แล้วนี่” {/ K4 e- u7 K N) _
ลุงสม : “ใช่ ลุงขึ้นบ้างบนแล้ว”
# @( j% `# X: T9 i9 e1 Y6 Tผม : “แล้วลุงมาอยู่ในนรกได้อย่างไร”
. f9 r$ N9 x* e9 [ลุงสม : “ตอนนั้นลุงอยู่ข้างบนดีๆ ก็ตกลงมาอยู่ที่นี่เลย”/ U+ u( [+ r8 h+ u3 a b' L
ผม : “ตอนลุงอยู่ข้างบนลุงอยู่นานไหม”
5 a6 l+ |1 _: D) @& rลุงสม : “ไม่นาน ปะเดี๋ยวเดียว”2 w; C" F* L# B; C
ผม : “ลุงมัวทำอะไรอยู่ล่ะ”
3 |8 D8 ~: D! P Z2 c7 K) H z6 wลุงสม : “ลุงกำลังสนุกสนานกับนางฟ้ายังชมสวนดอกไม้อยู่เลย ข้างบนมีแต่ของสวย ๆ”
8 j: V! @3 G H5 f6 x/ d% Wผม : “ลุงมัวเพลินกับสวรรค์จนลืมปฏิบัติใช่ไหม”
8 U3 @; p: @8 k, Yลุงสม : “ใช่แล้ว”
. ~4 [, u7 Y7 L* ?ผม : “แสดงว่าตอนเป็นมนุษย์ไม่ได้ทำบุญไว้เลยใช่ไหม”" }; p1 L/ O' r
ลุงสม : “ใช่แล้ว ตอนเป็นคนลุงก็เหมือนชาวบ้านทั่วๆ ไปก็กินเหล้า เมายา ฆ่าปลา ฆ่าไก่ ตามเรื่อง จำได้ไปทำบุญที่วัดตอนหนุ่ม ๆ 2-3 หนมั้ง”' D, c% T8 }+ P0 r8 X4 l# G) |" B
ผม : “แสดงว่าลุงก็ทำบุญไว้ไม่มาก จึงอยู่บนสวรรค์ไม่ทันถึงวันเลย”2 n3 r+ a' s7 @7 N# t% P* [
ลุงสม : “ใช่แล้ว”
5 F. X' F$ X3 i+ E/ p# dผม : “แล้วลุงมายังนรกนี่ด้วยโทษอะไร”3 ?, K( `9 J/ y3 x1 B
ลุงสม : “ฆ่าสัตว์”
% {3 H1 m6 G* M' aผม : “เลยต้องถูกทุบตีอย่างนี้”$ u! V7 f3 C0 O1 u
ลุงสม : “ใช่”
# O7 J1 Z1 ?3 b6 aผม : “ผมช่วยคราวนี้จะมาลงนรกอีกไหม”* O s+ T9 h( @
ลุงสม : “ไม่แล้ว กลัวแล้ว ถ้าขึ้นข้างบนได้ละไม่กลับมาอีกแล้ว”
; S3 I5 v. T* Q+ c' Vผม : “ถ้าเช่นนั้นลุงก็สำนึกผิดได้แล้วใช่ไหม”( w" X9 t# L# L) G
ลุงสม : “ใช่ สำนึกผิดแล้ว”
) h/ L% a" r4 @7 cผม : “ผมจะช่วยลุงแล้วนะ เตรียมตัว ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้ามาถึงลุงสมด้วยเทอญ”' U+ V1 z/ [/ T; U; D. `
ผมอธิษฐานอยู่ 3 ครั้ง ลุงสมก็เปลี่ยนเป็นชุดขาวสะอาดตา ต่อจากนั้นผมอธิษฐานอีก 2 ครั้ง ลุงสมก็ขึ้นไปอยู่สวรรค์ชั้น 1 จาตุมหาราชิกาเป็นที่เรียบร้อย เป็นอันว่าผมต้องช่วยลุงสมถึง 2 ครั้ง เมื่อเสร็จสิ้นภารกิจผมก็ไม่ลืมขอบคุณนายนิรยบาลทั้งสองท่าน และสิ่งที่ผมลืมไม่ได้คือ อุทิศบุญให้แก่ท่านพญายมราช เพื่อเป็นการแสดงความขอบคุณท่าน7 y |& M2 D" ]
จากเหตุการณ์นี้ทำให้ผมเข้าใจเรื่องความเสื่อมในโลกธรรม 8 มีลาภเสื่อมลาภ มียศเสื่อมยศ มีสรรเสริญมีนินทา มีสุขมีทุกข์ อย่างผู้ที่อยู่บนสวรรค์ มัวแต่สุขจนลืมตนเองว่ามันไม่เที่ยงแท้ก็เลยตกลงมาสู่ดินแดนแห่งความทุกข์ดังเรื่องราวที่เล่ามา
' N: \' w+ V) v A& B4 M/ Q6 w# V0 R' ?$ e6 T X* [5 v
|
|
