ถามเรื่องการอุทิศบุญ

3 h3 H5 J0 e! Y( O0 B5 z" ?  t+ M" T; M. L! Q
[size=150%]โอวาทธรรม ' h' I* Q! }5 B- M0 E( k
ของ 9 N1 s$ D% j0 w1 m
[size=150%]พระราชพรหมยาน3 {: M- d4 A+ l- Q
(หลวงพ่อฤาษีลิงดำ)
% N! A8 b) Z- yวัดจันทาราม (วัดท่าซุง) จ.อุทัยธานี 1 ]# C9 I# x5 A" [6 R
" B+ \% v, w+ w+ m; f4 v  t' C

7 y0 ?/ {4 P2 I3 i! o/ E7 g' l2 S1 U: o7 t" Y! D. u
การอุทิศส่วนกุศล) p+ b7 Y' ^& L" j; ~
6 E& I5 B" p8 D2 D
"หลวงพ่อคะ...ลูกทำสังฆทานให้สัมภเวสี ถ้ากลับไปแล้ว
7 t5 R3 e4 z/ J4 U* ^" _จะกรวดน้ำได้ไหมคะ...?"
4 D2 Z. `1 U' X8 j( L4 z( E0 C" o
4 @' a2 i& ^' f6 X3 g  D5 Hการอุทิศส่วนกุศลในพระพุทธศาสนานี่ไม่มีน้ำ5 H9 f6 f' w# J
แต่ที่พระเจ้าพิมพิสารทำเป็นองค์แรก ! x$ ]$ N. ^* r3 W9 i
เพราะว่าศาสนาพราหมณ์เขาถือว่า ถ้าจะให้อะไรกับใคร   [3 a* s  R) y3 Y7 u8 j3 y
ต้องให้คนนั้นแบมือแล้วเอาน้ำราดลงไป& o3 Z+ s1 m" w7 \$ F) H- x

0 {8 ^7 O6 y6 l1 zและตอนที่พระเจ้าพิมพิสารทำ พระพุทธเจ้าท่านก็ไม่ได้ห้าม! t  f' d# @5 E4 b1 h$ z4 w
เวลาที่พระเจ้าพิมพิสารอุทิศส่วนกุศลต้องใช้น้ำ
9 K- F. _% H" y; Y% h, [เพราะว่าท่านเพิ่งพบพระพุทธเจ้า " z4 R8 Q& z3 U
ประเพณีของพราหมณ์ยังชินอยู่ แต่ว่าใจท่านตั้งตรง$ q  {0 X$ R, C
9 T' S& V6 L1 D, ^. q
เวลาอุทิศส่วนกุศลจริงๆในพระพุทธศาสนาไม่ต้องใ้ช้น้ำ3 J% c" i' \- _% k
ผีกับเปรตต้องรีบวิ่งกลับเพราะไม่ได้กินแน่ เพราะฉันเคยพบมาแล้ว
% v. K1 i' a; O% H$ T, Zแต่ไม่มีน้ำนะ ว่า "อิมินาฯ" เพลินไป
- L4 _1 ]; U1 Q- F5 N( K7 cยังไม่ถึงครึ่งก็มีคน ๒ คนถือโซ่คล้องคอปั๊บลากไปเลย
4 K4 _% U- H5 l9 @
3 K2 c. z& A) `3 m1 c3 s
. G' g7 v9 S# p" T9 G3 n
) A2 A" u2 B+ uกรวดน้ำแบบแห้ง+ M1 R  w2 T$ d% h. J9 f" _/ s3 N  ?6 O2 W

7 ?  h& ?1 C+ f"มีบางคนเขาบอกว่า กรวดน้ำแบบแห้ง0 y0 [6 l- K4 o, R4 l
ตายไปชาติหน้าจะแห้งแล้งเพราะไม่มีน้ำ% Y! Y0 Q* t" H$ }9 M8 L  T" ]
โบราณพูดอย่างนี้จะจริงหรือเปล่าคะ...?"9 I  F* k" v2 R' w/ {( i
% u* I7 H5 O* \: D7 X/ j% ]
เขาพูดได้ยินหรือเปล่า? คนที่พูดมาได้ยินหรือเปล่า?
* Q: M, v1 S& r# n  C% n0 l- gคนโบราณพูดอย่างนี้ คนโบราณพูดหรือเปล่า?
" D4 ]$ S. k: J7 z. fถ้าได้ยินแสดงว่า เขาพูดจริงแต่ก็ไม่ได้แห้งแล้งจริง
, @* \. A; ~: i* `: w* [8 [9 y" q
การอุทิศส่วนกุศล พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนให้ใช้น้ำ5 V* y1 l4 |8 P- U5 l7 ~  G
ฉันใช้น้ำวันเดียว วันบวช ว่าไม่ถูกเลย % p+ k. w. v( n. K7 n# X1 o; `
ต้องระวังน้ำหยดอีก ผีไม่ได้กินน้ำ
/ [5 E% g6 ]9 P1 p: _8 l, t7 T7 kตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ฉันไม่เคยใช้น้ำเลยก็เห็นผีได้รับ
1 @% u7 ]- K# b' c6 S9 l9 u( w7 kแต่ชาติหน้าถ้าจะทำอย่างนั้น ถ้าฉันยังไม่ตายก็ไม่ได้เหมือนกัน) c2 M- Y7 ?& b( Q
แต่ไม่เป็นไรนะ กินน้ำเกลือเผื่ออยู่แล้ว เผื่อชาติหน้าจะอด
( x0 n% H6 j/ v# e8 @+ C0 y  X
"อ๋อ...มิน่าล่ะ...หลวงพ่อถึงให้น้ำเกลือบ่อยๆ"3 b8 ~0 q6 U: |; E4 V5 |
ใช่..มีทั้งน้ำสะอาด น้ำเกลือ น้ำหวาน เผื่อไว้ตลอด4 a: h9 b6 {' x! ~' z
9 ?% j( n: Y2 x7 c
รวมความว่า เวลาจะอุทิศส่วนกุศล ให้ใช้ภาษาไทยสั้นๆ
3 k6 M; f0 z2 v4 v7 M! F# \( Vอย่างทำบุญสังฆทาน เราก็ตั้งใจว่า ; L1 D# L! }" S4 X
"การบำเพ็ญกุศลในวันนี้ ผลจะมีแก่ข้าพเจ้าเพียงใด
: u! p8 D5 f' Mขออุทิศส่วนกุศลให้แก่...(บอกชื่อ) " x& ?2 T4 U; S+ @/ _% s4 |
ขอให้มาโมทนารับผลเช่นเดียวกับข้าพเจ้า"
" b/ T/ P* f+ p5 _/ m6 V
' R8 L1 N: B6 P; ^3 X& xและตอนที่พระสงฆ์ให้พรนี้ . n3 W' ~1 V5 [3 s
ก็ขอเจ้าภาพและทุกท่านที่บำเพ็ญกุศลแล้ว
* e0 z0 O6 a" _7 y+ z: Vตั้งจิตปรารถนาเอาตามประสงค์ + y' o5 G8 h9 v# b) e
3 a# A1 P7 b3 z
สมมติว่า ท่านทั้งหลายตั้งใจเพื่อ "พระนิพพาน"
3 B0 J, F6 O9 [4 rอันนี้ก็ต้องเผื่อด้วยว่า หากสมมติว่าเราตายจากชาตินี้แล้ว
8 e& |" D6 m! ]% ^& f! ]ยังไม่ถึงซึ่งพระนิพพานเพียงไร * j0 |0 O3 c' t! D; E9 @$ x
สมมติว่าเราตาย...ถ้าไม่เผื่อไว้ละก็มันจะขลุกขลัก
& @, Z; O" |( O1 \3 S0 b( U$ n2 `
ฉะนั้น การอธิษฐานจิต คือ ตั้งอธิษฐานเขาเรีัยกว่า อธิษฐานบารมี0 w- A  l: z  A6 H" y
เจริญพระกรรมฐานก็ดี ถวายสังฆทานก็ดี อธิษฐานว่า " P9 ]3 h3 N' r! f8 U" k8 i$ {( u6 V
"ขอผลบุญนี้จงเป็นปัจจัยให้ข้าพเจ้าถึพระนิพพานในชาติปัจจุบันนี้
$ ?4 I) u1 f) I! sแต่ทว่าถ้าหากข้าพเจ้าไม่ถึงพระนิพพานเพียงใด
3 E# n3 x: U4 f+ [7 T# y9 w1 \5 bจะเกิดใหม่ไปในชาติใดก็ตาม ขอคำว่าไม่มี...จงอย่าปรากฏแก่ข้าพเจ้า"6 |) ]5 B1 |, w2 ~  X

" {8 S" r5 a. S! ?- {ถ้าเราต้องการอะไรให้มันมีทุกอย่าง  [" W& V9 N# c* [$ N0 y' j+ ^" |
จะไม่รวยมากก็ช่าง เท่านี้ก็พอแล้ว
% \) {$ A8 }7 \0 k: h
$ V/ v/ k6 T6 C  ^# D4 W; U " d  i. g7 |4 g% P! ?& ^9 M
8 c' j1 H4 a* \% U
ลืมอุทิศส่วนกุศล
9 }  G; d6 }2 O
7 T+ {3 F% E! J! s5 U( h; W"เมื่อทำบุญแล้ว ถ้าจะอุทิศส่วนกุศลภายหลังจะได้ไหมคะ...?"
/ T: z' o& a  v( O0 i4 D1 p& iการทำบุญไปแล้วครั้งหนึ่งสักกี่ปีๆ บุญก็ยังอยู่
6 [' [$ p3 t7 e) K; A) E5 Uถ้าทำไปแล้วสัก ๓๐ ปีก็ยังอุทิศส่วนกุศลได้ บุญมันไม่หาย  ~& S* z3 [2 p/ R7 z6 V/ q) c
ไม่ใช่เราทำบุญแล้วเดี๋ยวเดียวมันก็หาย ไม่ใช่อย่างนั้นนะ
8 ]& A3 q) b* R9 J; e: B% b# \8 Y% N8 f- d1 S- _- O9 q
"แล้วถ้าเผื่อทำบุญแล้ว ไม่ได้อุทิศส่วนกุศลจะได้บุญเต็มที่ไหมคะ?"
& Q' n. y2 P$ d: p5 E$ tก็ได้เต็มที่อยู่แล้ว เราเป็นผู้ได้สมบูรณ์แบบ/ V  d2 t4 }5 N- w6 H8 E9 i) `$ o

5 f! ?' H9 h* r& Y  R1 ?แต่อยู่ที่ว่า เราจะให้เขาหรือไม่ให้ $ j+ g5 A" p% N6 Q) L
การอุทิศส่วนกุศลนี่ถ้าเราไม่ให้เราก็กินคนเดียว ใช่ไหม
7 G% c) R6 {- Q, [9 V8 Y+ G  ]ทีนี้ถ้าเราให้เขา ของเราก็ไม่หมด. M- Q# h+ d$ x$ @
อีกส่วนที่เราให้ไปไม่ได้ยุบไปจากของเดิม
$ H+ S' K  H% N3 K
! k0 z2 K* ?& |# A1 U: Kอย่างเรื่องของ พระอนุรุทธ
! @: D2 c* ?: h; T6 S0 @* _; Oสมัยที่ท่านเกิดเป็นคนเกี่ยวหญ้าให้ช้างของมหาเศรษฐี
* _% o$ q% i$ \' T, m1 U" \* bเวลาที่ทำบุญแล้ว เจ้านายขอแบ่งบุญ
2 m9 o: f: ^, S, D- G# U  Qท่านก็สงสัยว่า การแบ่งบุญน่ะจะแบ่งได้ไหม
5 q  L! O# |0 Y; [) vจึงไปถามพระปัจเจกพุทธเจ้าที่ท่านรับบาตรนะ( F- Y9 l& i; s9 @
# a" E$ c$ n" J7 i# V
ท่านก็เปรียบเทียบให้ฟังว่า
7 i  X! I. s5 z: [, x& Iสมมติว่าโยมมีคบ แล้วก็มีไฟด้วย' l9 m2 O0 O8 b( @
คนอื่นเขามีแต่คบ ไม่มีไฟ ทุกคนต้องการแสงสว่าง
  F; t+ d2 v" a. ^& Rก็มาขอต่อไฟที่คบของโยม แล้วคบทุกคนก็สว่างไสวหมด7 B6 D& \4 @$ N! r4 |. e3 N
อยากทราบว่า ไฟของคุณโยมจะยุบไปไหม?2 B3 A8 c, R* e5 C* i# R2 f
ท่านอนุรุทธก็บอกว่า ไม่ยุบ
6 W( M* {# P% D' a: U3 J) N8 X/ S3 T
แล้วท่านก็บอกว่า การอุทิศส่วนกุศลก็เหมือนกัน
+ r" U3 R- g; m3 g# m) S) U$ v' ~ให้เขาอนุโมทนา แต่บุญของเราเต็ม ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์! K6 r6 B& |' ~$ K8 |
) v& ~2 o9 x: Z- H. f4 D4 ^
7 m* j# b3 X, X* q. ~' H
9 @4 B1 j4 Q0 u$ E3 F
การแผ่ส่วนกุศล5 k6 p: F) G9 v  D/ d  s1 a" i% Z3 y
3 A$ s3 R2 y, w" V. G
"การแผ่ส่วนกุศลไปให้แก่บิดามารดา ท่านจะได้รับผลไหมคะ...?"
2 M% i% A+ x5 G1 Y) q5 i& T% |+ }- V& b
" u1 `1 W  W* A& J! L3 `การได้รับส่วนกุศลนี่ ถ้าหากท่านมีโอกาสโมทนา ท่านก็ได้รับ
. E  \. X$ O+ J6 nถ้าท่านไม่มีโอกาสโมทนาก็ไม่ได้รับ - p/ a4 {& z6 e, ~  e) A' Z" c' G

. \3 F$ X; C, R; T1 xเหมือนเราเอาสิ่งของไปให้แก่ผู้รับเขาไม่รับ เขาจะได้ไหม
$ Y/ }5 g/ |% t, J3 p) hถ้าพวกเขาอยู่ในนรก ไฟไหม้ทั้งวัน ถูกสรรพาวุธสับฟันทั้งวัน$ f: S2 a5 m! s. e0 r* y! G" c
ถ้าเราเอาขนมไปให้กิน เขากินได้ไหม?
- z4 U! m5 @4 p$ r"ไม่ได้ค่ะ"7 ^- i& R7 Z7 m; a
อยู่ในแดนเปรต ๑๑ จำพวก ไมไ่ด้รับ4 F+ g; j1 F& {& O; W. b1 H! W. a2 t' I
แต่ถ้าเป็นพวกที่ ๑๒ คือ ปรทัตตูปชีวีเปรต พวกนี้มีโอกาสโมทนา
) J. A- K" _$ y. ]8 x7 m/ L1 f
/ J4 S7 d* u6 H5 X8 R"แล้วผู้สร้างจะได้ไหมคะ...?"
5 [- T, R) W0 Pไม่แน่..ถ้าสร้างดีก็ได้บุญ ถ้าสร้างไม่ดีก็ได้บาป# |# E2 `# ^& C/ E
"เป็นไงคะ...?" , K3 s% U( v5 C1 F* @; U) n
คือ ก่อนจะทำบุญ ก็กินเหล้ากันก่อน พอพระไปก็กินเหล้ากันแล้ว
8 @9 c( g4 m3 |' qถ้าหากมีเจตนาบริสุทธิ์ ไม่มีบาป มีแต่บุญ ผู้สร้างได้ ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์
( p: B- Z& g% I( T# V! A' r# kคือ บุญนี่จะได้แก่ผู้สร้างก่อน แล้วผู้สร้างอุทิศส่วนกุศลให้ผู้อื่น- J' O, c& g* V1 J+ E- [; p
ถ้าเขามีโอกาสโมทนาก็ได้รับ
! z/ I5 t# `/ l4 }) K! E+ i2 X$ L/ H$ R

& D* _* ]0 [% ?9 O& ~
0 }3 x( {. t: {6 Zอุทิศเจาะจง0 Q  ~% S- k: \0 l0 U

0 d6 Z2 V0 w( b3 ^5 k"ทีนี้การอุทิศส่วนกุศลแก่บุคคลต่างๆที่ตายไปแล้ว$ f' v+ s7 R5 C3 l) s% W6 k
จำเป็นไหมครับว่าะต้องออกชื่อ รู้สึกว่า มีมากเหลือเกิน"- N: a  ]- e5 \% l1 g/ I( J

  _! u- z% B  O  n* C3 wถ้านึกได้ก็ออกชื่อเขาก็ได้ ถ้าออกชื่อน่ะดีอยู่อย่าง
& _* b$ h+ w6 s5 @" z' ]' f* Zถ้ากรรมหนาอยู่นิด ถ้าออกชื่อเจาะจงเขาได้เลยนะ; ?8 {# m+ U9 E: d/ D% ?2 _
ถ้านึกไม่ออกก็ว่ารวมๆ ญาติก็ดี ไม่ใช่ญาติก็ดี( U, B+ T/ F  A. n3 n
เอายังงี้ดีกว่า ถ้าขืนไล่ชื่อไปน่ากลัวจะไม่จบ6 H  s* a* y' W0 K9 V, O3 X
) ~* C  N9 @( ~
มันมีอยู่คราวหนึ่ง ไปเทศน์กัน ๓ องค์
" A/ y/ a8 e9 ~2 P& ]) h, M" e# m0 fบังเอิญที่ไปก็มีอารมณ์จิตคล้ายคลึงกัน , m5 W) r  J  q! r( I, [
เวลาเพลเขาก็ถวายอาหาร ก็มีพระอื่นด้วยรวมแล้ว ๕ องค์8 U5 Q0 q: p4 |2 g8 R  t
0 [9 Q+ W' P! n8 S2 C+ H. I; I
ทีนี้ตาทายกเขานำอุทิศส่วนกุศลในวันนั้น แกก็ออกชื่อคนตาย
$ b! Z9 a- r+ _9 iแล้วก็บรรดาญาติทั้งหลายที่ตายไปแล้ว บอกเท่านั้นแหละ
) V% ^7 {1 \: C; i( fพวกผีก็เข้ามาเป็นหมื่นล้อมรอบศาลาอยู่ 6 V& Y5 A% y# J  c* x& v
ไอ้คนที่เป็นญาติรับโมทนาแล้วผิวพรรณดีขึ้น
6 e' z6 {4 Z3 ^) p. z  aไอ้พวกที่ไม่ใช่ญาติก็เดินร้องไห้กลับ0 E6 z  v  j3 |9 Z/ |
8 {; j5 f. P5 e7 F
พอเขานิมนต์ขึ้นไปเทศน์
; M( l  V8 O9 D9 q4 kตอนลงท้ายเขาถามกันว่า การอุทิศส่วนกุศลทำยังไง
  N  \; Z1 `5 s5 y7 P; }องค์ที่มีปากร้ายอยู่สักหน่อยบอกว่า
+ D- X  D" g  r+ Nญาติโยมที่นำอุทิศส่วนกุศล อย่าให้ใจแคบเกินไปนักสิ5 ]- ]+ c7 ]! F* c" T

  }' y6 R7 @3 y1 \อย่าลืมว่า การทำบุญแต่ละคราว
( \  E/ s3 J( Sพวกปรทัตตูปชีวีเปรต ก็ดี พวก สัมภเวสี ก็ดี จะมายืนล้อมรอบ
" y% e/ O' G  D- n% P7 |) I
2 x% f5 T. y, X" ^( dอย่างสวดบท อยัญจะโขฯ น่ะ
) Y7 e5 i0 r3 H2 ?) aพวกบรรดาผีทั้งหลายทั่วบริเวณจะคอยโมทนา
1 h* M2 h$ O; Y) G% Jแต่ถ้าเราให้แต่ญาติๆก็จะได้
- P4 |) P" M  M4 R! Iแต่บุคคลอื่นไม่ใช่ญาติจะไม่ได้: U4 G( G' G! f( Z
: S% ?2 j. t! R! A+ X
ฉะนั้นก็ควรจะให้ต่อๆกันไป
9 G/ e9 O- e! ]% xคือว่า ให้ทั้งหมด ทั้งญาติและไม่ใช่ญาติ
* X& h8 w% N1 y8 y
+ a9 f) [( C& t0 L$ o0 U( A
' C+ P2 p, X: @" o
) @) |' X2 j3 t  Xพุทธานุสติ
4 U- \3 O( N/ o7 T' B* B8 u  V3 {$ _( x/ h; G7 @5 N
"คนไปนิพพานแล้วอุทิศให้ได้หรือไม่...?"
9 i$ @' f- C  ], n. Eได้...แม้แต่พระพุทธเจ้าเราก็ควรอุทิศให้ได้$ R: o7 z3 d3 Q4 G7 R3 U- E
เพราะเป็นการสนองคุณ แสดงความกตัญญูกตเวที $ F; t- k+ \. d( H7 C( x9 ^0 H
8 {0 q* s8 L8 n, K4 ^2 a
ความจริงท่านไม่ต้องการหรอก ของท่านมีจนล้นแล้ว
' l8 e/ q9 t  g. m4 dถึงแม้ท่านจะไม่รับ แต่อย่าลืม อย่างเราเป็นพ่อแม่เขาน่ะ2 M; \  Z- j# `/ i5 `8 @3 n- v
ถ้าไอ้ลูกมันอยู่บ้านไกล นานๆ มาหาที . a9 c- S' r$ ?4 N$ \% N3 h0 n
เอาของอะไรมาให้ ถึงแม้ของนั้นไม่มีค่าอะไร เราก็ยังดีใจใช่ไหม
2 r4 c3 ~7 C8 s7 @" L0 tเห็นว่า ลูกน่ะมีน้ำใจ มีกตัญญูรู้คุณ , f5 L) [- b2 [
2 G& y1 k2 Z: {, i9 f
อันนี้ก็เหมือนกัน ถ้าหากว่า เราอุทิศส่วนกุศลให้พระพุทธเจ้า
5 o6 ^- N) Z- n+ _3 Tก็แสดงว่า เรากตัญญูรู้คุณของพระพุทธเจ้า
# P8 I* H; w5 _
4 I1 K* D/ \. yการบูชาคุณของพระพุทธเจ้าด้วยความกตัญญูรู้คุณนี่1 e) I3 h( Q5 j3 u1 Q; ^  v+ s2 n
เป็นเหตุให้เราไม่ลงนรก
% s8 t! d( w5 k  P# Bท่านจะรับหรือไม่รับนี่ไม่สำคัญ
! i" j5 `/ _8 k  S. E5 [สำคัญที่ว่า ให้ใจของเราตามระลึกถึงอยู่เสมอก็แล้วกัน: G# u* c- X5 l# i8 A5 o; r8 J
- U4 G* |2 ]; b* a

6 Y& m. `+ K0 y! }$ Y4 F* b9 B# {# ^; f1 t5 Q, A8 X4 x4 L
1 y$ C0 N. b, }  e
คัดลอกเนื้อหาจาก
& @4 t3 i* I8 o0 e+ K+ R) mหนังสือเรื่อง การอุทิศส่วนกุศล หน้าที่ ๓-๙, {; ~$ b+ d, Z
โดย หลวงพ่อพระราชพรหมยาน (พระมหาวีระ ถาวโร

การขออโหสิกรรมแค่คิดยังไม่พอ ต้องขออโหสิกรรมซึ่งหน้ากัน: L3 N: l- l! q% S
ถาม : กรณีที่เรา..... คิดให้อภัยทานเขาและขอขมาเขา ถือว่าเราทำผิดไหมครับ ?7 q! z* `$ P( T; G% N* a) z
  h! [5 b* k/ ^# j3 w+ e
ตอบ : ผิดตั้งแต่แรกแล้ว ถึงคุณจะตั้งใจอย่างไร ถ้ากรรมนั้นก็ยังไม่หมด แรงกรรมก็ยังส่งไปเรื่อย มีอยู่ทางเดียวคือวางอุเบกขา สงเคราะห์ได้ก็สงเคราะห์ สงเคราะห์ไม่ได้ก็ปล่อยไป ยกเว้นว่าคุณจะไปทำพิธีขออโหสิกรรมซึ่งหน้ากัน ถ้าเขาเอ่ยปากอโหสิแล้วกรรมถึงจะขาดลง ถ้ากระแสกรรมยังไม่ขาด กรรมนั้นก็ตามส่งผลไปเรื่อย
! K: P$ m6 ?1 @3 Fสนทนากับพระครูวิลาศกาญจนธรรม (พระอาจารย์เล็ก สุธมฺมปญฺโญ)
. O& p, X- Z' @# E3 p1 Uเก็บตกจากบ้านวิริยบารมี ต้นเดือนกันยายน ๒๕๕๕
: z3 s8 Z- z* K" h# c; Z/ X  _
3 Q9 Q- N$ x9 ]* P, H( \
5 K& H' U( ]9 \5 H) u/ A5 J2 S

หลวงพ่อฤาษีลิงดำ
2 K% C8 x, S) j- i4 \" Qเจ้ากรรมนายเวรหลวงพ่อครับ คำว่าเจ้ากรรมนายเวรนี่หมายถึงใครบ้างครับ...?; c) C% a; Z; T) @

/ D! ]9 x, _% n5 l1 F- ^! K6 r/ Lเจ้ากรรมนายเวรนี่ตัวตนมันไม่มีหรอก6 \  f& M0 G* n- u
มันเป็นเรื่องของกรรมที่เป็นอกุศลกรรม ที่เราทำไว้
& U8 f2 S7 `& Qตัวจริงที่เราเคยทำเขาไม่มายุ่งกับเราหรอก
* V, C2 ~  I" v4 ]: U$ E
" H+ W* O* _  rอย่างเราฆ่าปลาตาย ปลาเขาก็ไม่มายุ่งกับเรา
- T9 c) f. @. n/ T! E: t- O% t& nแต่ปรากฏของกรรมมันเล่นงานเรา . x; a( ~- F" Z
ถ้าปลานั่งจองเวรคอยลงโทษเราแกก็ไม่ต้องไปเกิดล่ะ
7 y2 r) y5 j- y7 I
( ]: `( I5 X9 F$ f3 z( Yคำว่าเจ้ากรรมนายเวรนี่นะ ถ้าพูดตามส่วนตัวจะว่าไม่มีก็ไม่ได้
6 o4 \) w" Z4 g; m% p
# J8 t  {+ |( K0 \$ W) B/ b; \8 oถ้าหากเราฝึกขั้นสุกขวิปัสสโก เราจะบอกว่าไม่มีตัว เพราะไม่เคยเห็น 8 n, D& K% g8 h: K4 `1 F# D/ k
แต่ว่าตั้งแต่ เตวิชโช ขึ้นไปเขาเห็น
7 x; D) M1 D& Y9 @% D0 Z7 zต้องพูดตามขั้นนะ ถ้าเราว่ากันตามหนังสือก็คิดว่าจะไม่มี
- i. h& D4 J4 x, v8 p( B( z/ Z+ n) L# o( z( x/ K! m8 e# Z
......................
0 @/ F3 y( o( B( _
+ q, I6 S# F+ b( C# E2 iแล้วถ้าเราอุทิศส่วนกุศลให้แก่เจ้ากรรมนายเวรเขาจะได้รับไหมคะ...?
8 ?; E9 L" f4 M0 _( r- k% y6 s$ x9 y! T$ ~% M5 m# ?
คือว่าอุทิศส่งไปให้เขาจะได้รับหรือไม่ได้ก็ตาม
% Q- L* t( |1 d! ^1 k7 C6 w  L" Hบุญที่เราทำเป็นผลให้เกิดความสุข 8 p7 j4 A1 ?4 _
ไอ้กรรมต่างๆ ที่เป็นอกุศลที่เราทำไปแล้ว เราไปยั้งมันไม่ได้
# i4 K& V6 X* I" @. R- S  O& o* |แต่ทว่าถ้าเราทำกรรมดีมีกำลังเหนือมันก็กวดไม่ทันเหมือนกัน
& ^4 m" a, U: c+ Q0 c! P8 Q! T0 J
สำหรับคำอุทิศส่วนกุศลที่ใช้อยู่เดียวนี้ยาวเหมือนกันแต่ยาวตามที่ท่านบอก
4 r7 u8 ?8 Y7 p" C: U* H- o+ ^" r( dบทอุทิศส่วนกุศลท่อนแรก ให้แก่เจ้ากรรมนายเวรนั่น หลวงพ่อปู่โต มาบอก% u8 W$ A1 ^  R* M; ^( g  j: F
แล้วก็บทอุทิศส่วนกุศลอีก 3 ท่อน พระยายมราช มาบอก
# W  B7 ~! w; ]4 Q; B
3 H& z: B$ J( ~7 nสำหรับตอนที่สองให้โมทนา . v' U, t' a1 O! @! r. s
ท่านบอกว่าเวลาอุทิศอุทิศส่วนกุศลน่ะ ขอบอกให้ผมเป็นพยานด้วย- |1 I* U- D- R& |/ f
ท่านบอกว่าลูกหลานของท่าน ก็คือลูกหลานของผม และมันก็ไม่แน่นักหรอก 5 G' D  t4 O( ~
บางทีไปอยู่สำนักผมมันอาจจะลืมก็ได้ เขาอาจจะนึกถึงบุญไม่ออก + L+ N' X" r. R& L: X: H
ถ้านึกถึงบุญไม่ออก ถ้านึกไม่ออกก็มีความจำเป็นอย่างยิ่งจะต้องปล่อยให้ตกนรก2 ]' i7 y" x0 W/ n8 B, T6 Y
หากว่าถาม 3 เที่ยวนึกไม่ออก2 E" ~& s2 s5 F$ D4 u6 p
ผมจะได้ประกาศว่า นี่เขาเคยบอกฉันไว้ เวลาทำบุญเขาบอกให้ฉันเป็นพยาน : t; L& f/ c  F2 L8 f( \/ @
แล้วก็ประกาศกุศลนั้น ก็ได้ไปสวรรค์' Q4 \1 v6 V, E4 F$ G' F

5 O0 f. O' I; C5 G1 \2 J& u' F+ `นายเวร
, V1 {7 I8 k4 x3 dเรื่องมันมีอยู่ อย่างพระถูกหอกตาย เรื่องนี้มีอยู่ในพระสูตร คือว่ามันมีอยู่ว่า: L1 a0 [1 H- F: S/ G) |
พระองค์ ท่านกำลังเย็บจีวร เย็บไปๆ ไอ้ตัวเรือดมันอยู่ในตะเข็บจีวร ท่านไม่เห็น ; [( X3 ^/ b2 H5 ]
เข็มก็ไปทิ่มเรือดตาย อย่างนี้ถือว่าเป็นบาปลงนรกไม่ได้ เพราะเจตนาไม่มี ไม่รู้ว่าอยู่ ใช่ไหม  x, _2 O& y6 f! p& X2 t
' ?; D0 p3 ?/ [) M# J
แต่ก็เป็นบังเอิญเมื่อต่างคนต่างตาย เจ้าเรือดก็ตายไปก่อน พระก็อยู่นานไม่ได้หรอกนะ , I, v& a% ~6 a) R1 O# M
ไปเกิดชาติหลังเป็นคนด้วยกันทั้งคู่ ; Q+ {9 j; ?* |( C6 e) T
เจ้าเรือดไปเกิดเป็นนายพรานป่าฆ่าเนื้อ พระก็ไปเกิดเป็นคน แต่ว่าบวชพระ
0 u& ]/ r) G5 \. v9 V3 U1 @8 d+ a# g  L
ต่อมาวันหนึ่ง พระเดินสวนทางมาเจอนายพราน เห็นพรานถือหอกเกาะกะๆ
9 X4 H' c# F% O9 z* P: e; pท่านก็นึกหวาดเสียว ดีไม่ดีแกบ้าๆ บวมๆ จิ้มตาย ใช่ไหม ก็เลยหลบเข้าพุ่มไม้
/ t, [. T' R# E/ v, Eพรานแกฆ่าสัตว์ก็จริงแต่จิตแกก็ดี ถือว่าพระเป็นพระ แกเดินมาเข้าไปนึก
( I" u$ i. n9 O' a1 Eเอ๊ะ...พระนี่น่าจะสวนกับเราตอนนี้ เวลานี้ท่านไปไหน ) Z: G$ v8 u; `
หรือบางทีท่านเห็นเราถือหอกเดินมาท่านจะกลัวเรามั้ง ไอ้หอกจัญไร ) I) P$ ]' i3 m" |
พุ่งไว้ตรงนี้ก่อน เลยพุ่งหอกเข้าไปในพุ่มไม้ แล้วเดินไปมือเปล่าไป
4 A% }& J# F6 S; b: `  q, Wไอ้หอกระยำดันจิ้มมาที่อกพระพอดี
7 X4 y4 _* h. N* I8 Lนี่ไอ้นี่จะถือว่าเป็นกรรมไม่ได้ ต้องถือว่าเป็นเวร ' X5 @# v( H6 g+ N, m. K
ถ้ากรรมก็ดึงลงอบายภูมิ นี่เป็นเวรมาสนองกัน2 e+ U$ U9 t. |4 A; H5 V5 n8 l
8 a' M$ n9 V5 t5 @. `6 n  f
โดย ...หลวงพ่อฤาษีลิงดำ หนังสืออุทิศส่วนกุศล

อนุโมทนาสาธุครับ ท่าน webmaster ด้วยครับ สาธุครับ

พอดีอ่านในหนังสือเล่มนึึงค่ะเจอศัพท์คำว่า "เชื่อมบุญ"  และ "โอนบุญ"  มีความแตกต่างกับสองอย่างแรกอย่างไรคะ

ในการ "เบิกบุญ" ต้องเข้าใจว่า บุญเราไปอยู่ที่ไหน บุญไปอยู่ที่สังสารวัตหน้า หรือภพหน้า เหมือนชาตินี้ เรากินบุญชาติก่อน แล้วบุญก็ฝังอยู่จิตเจตสิกของเรา และบุญก็ถูกบัญทึกใน สามภพ คือ ยมโลก เทวโลก พรหมโลก เช่น ถ้าเราทำบุญด้านกรรมฐาน ก็จะลิ้งค์ไปที่ พรหมโลก โดยมีท่านท้าวมหาพรหมดูแลอยู่ เป็นต้น เพราะฉะนั้นในการจะเบิกบุญต้องอธิษฐานจิตว่า "ขอบุญที่กระทำ ณ โอกาสนี้ ที่จะส่งไปยังภพหน้า จงมาสำเร็จแก่ข้าพเจ้าในชาติปัจจุบันด้วยเทอน" ด้วยการอธิษบานจิตนี้่บุญก็จะส่งกลับมาทำให้เกิดความคล่องตัวปราถนาอะไรสำเร็จ แต่เราเองก็อย่าเบิกจนเพลินไม่ทำต่อหละ ก็ต้องทำต่อยอดให้มากยิ่งขึ้น ...
; ]5 e! {# |# K2 P& `5 ]! C
1 _" o) T% a" `5 i7 f1 Yส่วนการ "อุทิศบุญ" นั้นเราจะอุทิศบุญให้กับเจ้ากรรมนายเวรคนอื่นไม่ได้ ตามหลักการคือ เขาไม่รู้จักเรา แล้วจะเอาของที่เราให้ได้อย่างไร เพราะคนที่เขารู้จักคือ แม่เรา เพราะฉะนั้น เราทำบุญต้องบอกให้แม่เรารับรู้ก่อน แล้วให้แม่เราอุทิศต่อ แบบนี้ถึงจะถูก เจ้ากรรมนายเวรของใครของมัน ก็ชดใช้กันไปอุทิศกันไป เหมือนเราเอาเงินให้แม่ แล้วแม่ก็เอาเงินนั้นถือว่าเป็นของแม่ ไปใช้หนี้กับคนที่แม่เป็นหนี้ คือ เจ้ากรรมและนายเวร นั้นเอง ส่วนเจ้ากรรมนายเวรของเรา เราต้องฉลาดหน่อย ต้องอธิษฐานกำหนดจิตบอกว่า "ขอบุญใดที่จะเกิดกับข้าพเจ้ามากน้อยเพียงใด ขอบุญนั้นจงสำเร็จแด่เจ้ากรรมนายเวรของข้าพเจ้าเช่นกัน ขอให้มีความสุข ในทุกๆ ครั้งที่ข้าพเจ้าทำบุญ ถึงแม้จะลืมอุทิศด้วยจิตที่กำหนดในเจตสิกนี้ จงเป็นไปโดยอัตโนมัติ" เมื่อกำหนดแบบนี้ ไม่ต้องกลัวว่าจะลืมอุทิศเพราะเรากำหนดจิตและสั่งจิตล่วงหน้าแล้ว และมั่นดับจิตเจตสิก โดยกำหนดว่า "เนวะสัญญา นาสัญญา ยะตะนะ ข้าพเจ้าไม่ขอมีเวรมีกรรมต่อผู้ใดอีกต่อไป ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป" แบบนี้เรียกว่ากำหนดดับจิตเจตสิก
: h( I- p; i9 S# V& C. t, t
& T4 u" l. R1 L; Q
4 e9 E# y; K9 g4 x* r9 `วิธีการดับจิตเจตสิก9 N# x3 D$ D* R' X: b  u/ a" U
เวลาเรานั่งๆ ไปก็นึกถึงเวรกรรมที่ได้ทำ แล้วก็กำหนดลบจิตเจตสิกไปว่า 3 t/ N* o* \+ F( ~$ P- A  W
"เนวะสัญญา นาสัญญา ยะตะนะ ข้าพเจ้าไม่ขอมีเวรมีกรรมต่อผู้ใดอีกต่อไป ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป" ทำแบบนี้จนมันนึกไม่ออกทำยังไงก็นึกไม่ออกแบบนี้ กรรมที่ติดในเจตสิกของเราก็ได้ หายไปแล้วดับไปแล้ว ทำบ่อยๆ ก็มีแต่กรรมดีเข้าสนอง ก็ทำให้เรามีความสุข
" e( `) @" A+ Z5 p

อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ ได้ความรูัอีกแล้วครับ สาธุ

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้7 D4 [! v' K: P( h$ P

% E% I% n8 H. s: Pจากคำถามผมขอตอบแบบนี้ก็แล้วกัน  จากประสบการณ์ที่ผ่ามมา ทำให้ผมได้เข้าใจว่าการ อุทิศบุญ กับการเบิกบุญมีความแตกต่างกัน คือ
! i/ W: a/ z; e"อุทิศบุญ" คือ การที่ให้บุญผู้อื่น(ผู้ที่ไม่มีกายหยาบแล้ว) ในขณะที่เรานั้นกำลังสร้างบุญ เช่น ตักบาตร ปล่อยสัตว์ ซื้อของให้แม่ ตักน้ำให้แม่ สวดมนต์ นั่งสมาธิ และอื่นๆมากมาย ในขณะที่เรากำลังสร้างบุญ จะเกิดแสงสีขาวสว่างวาบออกมา จะคงสภาพอยู่ประมาณ ๓ วินาที ระหว่างนี้ให้เราคิดทันทีว่า "บุญนี้ให้แก่...(ผู้ที่เราจะให้)........" บุญที่เราทำก็จะไปถึงผู้ที่เราให้ทันทีแล้วบุญที่ให้เขาจะสะท้อนกลับมาสู่ตัวเราอีกทีหนึ่ง
: ]  w# R7 M0 u3 M6 I  m3 K"การเบิกบุญ" คือ การที่เราให้บุญคนอื่นในขณะที่เราไม่ได้สร้างบุญ โดยปกติแล้วบุญที่เราสร้างจะถูกนำไปเก็บ ณ สถานที่หนึ่ง ที่เรียกกันว่าธนาคารบุญ โดยทั่วไปหากเราต้องการเบิกเงินเราต้องไปแจ้งความประสงค์ที่นายธนาคารเพราะนายธนาคารจะมีอำนาจในการเบิกจ่ายเงิน ธนาคารบุญก็เช่นกันเราขะขอเบิกบุญเราก็ต้องแจ้งที่นายธนาคารที่มีอำนาจแทนการเบิกจ่าย นายธนาคารก็จะมีใครละที่จะมีอำนาจ ดัง พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โดยเราอธิฐานว่า "ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งไปยัง...(ผู้ที่เราต้องการให้)....." เท่านี้ก็เสร็จขบวนการ