หญิงที่แต่งกายโป๊

      

2013-6-19 14:31 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (64.76 KB)

9 S; X2 ?5 g& e           ครั้งนี้ก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ผมได้มีโอกาสเขียนบรรยายเล่าเรื่องราวของความบาปอีกรูปแบบหนึ่งที่น้อยคนนักจะนึกถึงว่าเป็นบาป  เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นจากความสงสัยของผมเองคือผมเห็นหญิงวัยรุ่นคนหนึ่งแต่งกายแบบที่ยืมเสื้อน้องมาใส่ส่วนข้างล่างไม่ต้องพูดถึงกางเกงใส่แบบผ้าไม่พอตัด  ผมเกิดความคิดว่าแต่งตัวแบบนี้จะมีความผิดในนรกไหม!  ผมจึงดำเนินการตั้งจิตลงไปในนรกเพื่อสอบถามจากท่านผู้ยิ่งใหญ่ในนรก
2 C9 f- u# o) u( m/ Y$ U        ผม  :  กราบสวัสดีท่านครับ
7 f6 z- G% N2 F6 v, [  d        ท่าน  :  สวัสดีวันนี้มีข้อสงสัยอันใด( \7 K. M3 l3 D% O1 h" m' s
        ผม  :  ผมมีเรื่องสงสัยขอถามท่านครับว่าผู้หญิงที่แต่งกายไม่มิดชิดจะมีบาปไหมครับ
9 w) S1 r/ J2 l9 v        ท่าน  :  มีสิเพราะถือว่าผิดศีลข้อกาเมเหมือนกันอันเนื่องมาจากทำให้ผู้อื่นเกิดความใคร่  เกิดอารมณ์ทางเพศ  หากแต่งกายไม่เหมาะสมไปพบผู้ทรงศีลด้วยแล้วยิ่งเป็นบาปหนักมากขึ้นไปอีก
7 D3 E$ K0 d$ D4 @8 s" S5 {        ผม  :  ก็คนสมัยนี้เขานิยมกันแบบนี้นี่ครับ  เขาบอกว่าร้อนเลยต้องแต่งตัวสบายๆ  ตามสมัยนิยม/ n* m! P4 H1 u
        ท่าน  :  ก็ศีลธรรมลดน้อยลงไปสำหรับคนสมัยนี้แล้วนี่เขาก็เลยมีความคิดเป็นเช่นนี้9 a3 N) I) e* u$ }! T+ X; ]& ?
        ผม  :  ถ้าอย่างนั้นท่านมีตัวอย่างให้ผมดูไหมครับเพื่อเป็นเครื่องเตือนใจกับคนอื่น% W, j2 V3 b" `2 m6 ^
        ท่าน  :  มีสิ  เธอมองไปด้านหลังของเธอสิ
2 A( ~6 H# ^9 e  {. J9 L' `9 q  aผมมองไปตามที่มือของท่านชี้  ก็เป็นภาพปรากฏขึ้นเหมือนเราดูทีวีผมพบผู้หญิงคนหนึ่งเธอถูกมัดมือมัดเท้าด้วยโซ่ในท่ากางแขนกางขา  มีนายนิรยบาล  2 คน  กำลังใช้มีดกรีดไปตามร่างกายของเธอ  จากนั้นนายนิรยบาลก็ลอกหนังเธอ  เสียงเธอกรีดร้องด้วยความทรมานแบบสุดๆ  ไม่นานหนังของเธอก็ถูกลอกออกมาจนหมดตัว  นายนิรยบาลนำหนังของเธอมาวางไว้หนังของเธอมีรูปร่างเหมือนกับคนไม่มีผิดมีชิ้นส่วนครบหากคุณนึกสภาพไม่ออกว่าเป็นแบบใดก็ให้นึกถึงเวลาเขาลอกหนังวัวหนังควายนั่นแหละ  หนังจะถูกลอกเหลือแต่ส่วนเนื้อไว้  แต่ต่างกันตรงที่วัวหรือควายจะถูกลอกหนังในขณะที่ตายแล้วแต่เธอถูกลอกหนังในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่  ต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็ลอกเนื้อของเธอออกจากกระดูกที่ผมบอกว่าลอกก็คือลอกจริงๆ  ไม่ได้แล่ลอกเนื้อออกมาเหมือนเราถอดเสื้อนั่นแหละ  ผมว่านายนิรยบาลท่านเก่งมากเก่งกว่าหมอเสียอีกท่านลอกออกมาได้อย่างสมบูรณ์  จากนั้นท่านก็นำเนื้อที่ลอกแล้วมาวางข้างๆกับหนังที่วางไว้เมื่อสักครู่นี้  ต่อมานายนิรยบาลก็นำเครื่องในมาวางไว้ข้างๆ  อีก เมื่อผมหันไปดูที่ตรงที่เธอถูกมัดอยู่เมื่อสักครู่ก็เห็นแต่โครงกระดูกถูกมัดด้วยโซ่ในท่ายืนเหมือนเดิมต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็นำน้ำมาพรม  ลงไปตรงโครงกระดูก  จากนั้นก็กลับกลายสภาพมีเนื้อหนังเหมือนเดิม  ต่อจากนั้นนายนิรยบาลก็จัดการกับหน้าที่เหมือนเดิมสิ่งที่ผมแปลกใจก็คือไม่มีการตายของหญิงคนนั้นแสดงว่าหญิงคนนั้นต้องทนทุกข์ทรมานโดยไม่มีพัก  เพราะมีการลอกหนังก็ยังไม่ตายจนมาเหลือแต่โครงกระดูก  จนมาถึงพรมน้ำก็ยังไม่มีการตาย  ต้องวนเวียนไม่มีที่สิ้นสุดโทษนี่เป็นเพียงโทษสถานเบาเท่านั้น  ยังมีโทษที่สถานหนักกว่านี้อีกมากมายนักไม่ว่ายุคสมัยจะเปลี่ยนแปลงเป็นเช่นไรก็ตาม  สิ่งที่ควรเหลือไว้ก็คือความดีงาม  หากวัตถุจะก้าวล้ำไปเช่นไรแต่ความละอายเสื่อมถอยลงผมรับรองได้ว่าสังคม  นั้นจะหาความสุขไม่ได้เลย  การแต่งกายสามารถบ่งบอกได้ว่าคนในสังคมมีความละอายเป็นเช่นไร  แล้วคุณล่ะอยู่บนพื้นฐานของความละอายหรือไม่
$ s, Z' W7 F9 Y0 N# x
. i) W0 p7 N3 ~* d8 K4 W

สาธุๆ ครับ

ขอบพระคุณค่ะ อนุโมทนาสาธุ

โมทนาสาธุด้วยค่ะ กับธรรมทานนี้ ได้ประโยชน์มากค่ะ

เข้าใจแล้ว

สาธุครับ แล้วผู้ที่ดูเวลาที่พวกเธอแต่งตัวออกจากบ้านมาแล้วละครับ กรณีที่ ๑. คนสามัญธรรมดา ๒.คนเริ่มปฏิบัติธรรม(เช่นกระผมเอง บางคร้งความเลวทางด้านกามตัญหายังมีอยู่มากเผลอดู บางครั้งสายตาก็สอดส่องไปเอง บางทีนึกออกได้บ้างว่าเราปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้นอยู่ก็หันหน้าหนี หรือเปลี่ยนเป้าสายตาไปมองสิ่งอื่นๆแทน บางทีภาพที่เคยเห็นก็เกิดขึ้นมาให้เห็นเองบ้าง ตัดได้บ้าง ปรุงแต่งไปบ้างครับ สุดท้ายก็หยุดความคิดได้เองบ้าง ไม่ได้บ้างเพราะเรื่องอื่นเกิดขึ้นมาแทนบ้าง) ๓.พระอริยบุคคล ๔.พระสงฆ์ ๕.พระอริยสงฆ์

ช่วยตอบกลับเป็นธรรมทานด้วยนะครับ สาธุครับ อีกอย่างผมพยายามพิจารณากายของตนเอง รู้แค่ว่ากายไม่ใช่เรา ไม่ใช่ของๆเรา ควบคุมเวทนาไม่ได้ แต่ก็ยังทำให้เกลียดร่างกายไม่ได้ เป็นสิ่งโสโครกไม่ได้มากนักเพราะบางทีก็ยังมีอะไรกับแฟนผมอยู่ ตอนมีอะไรกันอยู่ก็มีความพอใจในร่างกายเธอ พอเสร็จสมอารมณ์หมายก็เกิดความเบื่อหน่ายในเพศสัมพันบ้าง เฉยๆบ้าง ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้ พอนานๆประมาณ ๑๕ วัน สูงสุดเป็นเดือนก็มี แต่บางครั้งก็นึกว่าเขายังต้องการอยู่ไม่เหมือนกับเราที่ยังไงก็ได้ เขายังตัดไม่ได้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่สวยหรือไม่ดีน๊ะครับ อายุก็ ๒๖ อยู่เลย ผมเองก็ ๒๖ ย่างเข้า ๒๗ ปี ตุลานี้เอง ในใจอยากบวชอีกครั้งแบบไม่สึก แต่ก็ทำไม่ได้ ลูก ๒ คน ฐานะก็ยากจนแต่ก็มีกินอยู่พอเป็นเดือนๆไป แค่สองคนยังหาแทบไม่พอ ถ้าผมหนีไปอีกก็เห็นแก่ตัวเกินไปครับ เคยคิดว่าถ้าถูกหวยสัก ๓๐ ล้าน ทำบุญก่อนแล้วค่อยบวช แต่ก็ไม่ได้เล่นหวยกับเขา ทดแทนบุญคุณพ่อ แม่ ก็ยังไม่ได้เลย ฟุ้งซ่านไปเรื่อย แต่ตอนนี้คิดว่าถ้าได้เป็นพระโสดาบันกับเขาได้ละก็ ดีมากแล้ว แต่ก็ยังทำไม่ได้เลย ปฐมฌานก็ยังไม่เกิด แค่นั่งหลับตาทำสมาธิเขา-ออก ๑-๑๐๐ ก็ยังไม่รอดเลย แต่ผมคิดว่าถ้าทำทุกๆวันไม่ขาดละก็ ก่อนตายคงได้ละครับ ถ้าคุณมารน้อยช่วยแนะนำหรือท่านผู้รู้ท่านอื่นๆแนะนำ ผมคงถึงในเร็ววันแน่นอนครับ สาธุครับ ช่วยสงเคราะห์ด้านปฏิบัติและด้านปัญญาให้ผมด้วยนะครับ เงินไม่ต้องการมีแค่พอกินพอใช้ก็พอ ตายแล้วเอาไปไม่ได้ครับ ผมหวังเป็นอย่างยิ่งว่าคงได้รับคำตอบและคำแนะนำนะครับ ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไรครับ เพราะว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนครับ ถ้าได้ก็ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้8 Z! ]# d) k- B( @, W, B0 w3 a

) f: y: f0 r/ ?9 Vตอบคุณณัฐดนัย ผมชื่นชมกับคุณจริงๆที่มีความตั้งใจจริงที่จะปฏิบัติธรรม ผมเองก็ยอมรับว่าผมเองก็ยังไม่ถึงไหนเหมือนกัน ยังมีกิเลสเต็มทุกตัว กระแสโสดาบัน ก็ยังไม้เข้า  กิเลสยังอยู่ครบทุกตัว แต่บังเอิญได้รับความพิเศษเท่านั้น   จะถามเรื่องที่เขียนขึ้นมา ผมเขียนมาเพื่อเตือนสติผู้หญิงที่จะหยิบเสื้อผ้าใส่ออกจากบ้านควรใคร่ควรคิดสักนิดว่าเหมาะสมหรือปล่าว ส่วนคุณนั้นผมชื่นชมครับ ผมแนะนำว่าจะใช้ อสุภะกรรมฐานก็ได้ แล้วแต่จริต เราเดินอยู่บนโลกก็ต้องเข้าใจโลกใช่ไหม ทาน ศีล ภาวนา พยายามทำให้ครบทุกตัว เพื่อจิตของเราจะได้มีพลังต่อสู้กับกิเลส ได้อย่างมั่นคง  ผมแนะนำว่า หากเราถนัดแบบไหนทำแบบนั้นครับ พยายามทำอย่างต่อเนื่อง และมั่นคง

อนุโมทนาสาธุกับคำตอบด้วยนะครับ สาธุครับ ขอขอบคุณคุณมารน้อยอย่างจริงใจนะครับทุกๆคำตอบของคุณนั้นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ความพยายามของผมยังอยู่ต่อไปได้ เสมือนเด็กที่กำลังหัดเดินแล้วเห็นผู้ใหญ่ตั้งท่าคอยจะรับอยู่ทุกเมื่อ ขอบคุณครับ สาธุครับ