ฝันถึง "พ่อ" ในวันพ่อแห่งชาติ

	ฝันถึง "พ่อ" ในวันพ่อแห่งชาติ วันนี้เมื่อตอนเช้าฝันดีเลยมาเล่าสู่กันฟัง เผื่อว่าจะมีประโยชน์สำหรับกลุ่มบางกลุ่ม หรือหลายๆ กลุ่มที่ต้องไปเจอกันอีกครั้งในอนาคตอันใกล้ ฝันว่า.... เห็นผู้ชายหน้าตาเหมือนพ่อในชาติปัจจุบัน แต่ในความรู้สึกบอกว่าไม่ใช่พ่อในชาตินี้ เพราะพ่อในชาติปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่ แต่ทุกครั้งที่ท่านๆนี้ มาหาในฝันจะมาเป็นหน้าพ่อคนปัจจุบันตลอด คงเพราะท่านอยากให้เรารู้ว่า ท่านเคยเป็นพ่อเรามาก่อน วันนี้ ( ๕ ธันวาคม ๒๕๕๑) ท่านมาสอนเรื่องกรรมฐาน และวิปัสสนา หลังจากนั้นท่านก็พูดแบบยิ้มที่มุมปากออกมา บอกว่า "อีก ๒๐๐ ปีมาเจอกันนะลูก" ท่านพูดแค่นี้แล้วก็ยิ้มให้ที่มุมปากนิดๆ ท่านยิ้มที่มุมปากนิดเดียวแต่มองเห็นแล้วรู้สึกมีความสุขมาก ท่านก็ยิ้มค้างอยู่แบบนั้น ขณะเดียวกัน ในฝันก็มีภาพแทรกมา เป็นภาพสมัย ครูบาชัยยะวงศาพัฒนา วัดพระพุทธบาทห้วยต้ม จ.ลำพูน สมัยที่ท่านยังมีชีวิตอยู่แล้วได้เคยพูดกับคณะของคุณวิชัย การไฟฟ้า ว่า "อีก ๒๐๐ ปี มาเจอกันนะ" แล้วหลังจากนั้นไม่กี่เดือนต่อมาท่านก็มรณภาพไป แล้วภาพก็แทรกขึ้นมาอีก เป็น ภาพแผ่นทองคำที่จารึกใต้แท่นพระประธาน โบสถ์วัดท่าซุง เขียนว่า "อีก ๒๐๐ปีพระเจ้าธรรมมิกราชจะมา เพื่อฟื้นฟูพระพุทธศาสนาและวัดท่าซุงให้กลับเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง (ในฝันอ่านไม่ได้ละเอียดนัก แต่เข้าใจความหมายประมาณนี้)" แล้วภาพก็แทรกกลับมาเป็นภาพท่านพ่อเหมือนเดิม ท่านยังยิ้มเหมือนเดิมเด๊ะ คือยิ้มที่มุมปากนิดๆ แล้วก็เหมือนมีหมอกลงทำให้มองเห็นท่านไม่ชัด แล้วภาพก็ค่อยๆเบลอไปจนรู้สึกตัวตื่น แต่ยังไม่ลืมตา ตื่นมายังกำหนดลมหายใจเข้าออกอยู่เหมือนเดิมที่ทำไว้ตอนก่อนนอน แล้วพอดีลำโพงกระจายเสียงในหมู่บ้านก็เปิดเสียงเพลงวันพ่อ เลยลืมตาขึ้นมาดู ก็เป็นเวลา ๗ โมงเช้าตรงเป๊ะ เลยลุกไปทำความสะอาดรอบๆบ้าน เสร็จก็ไปนั่งค้นหนังสือในห้องพระเรื่อง "หลวงพ่อสร้างวัด" ด้านหลังหนังสือมีเขียนไว้ว่า "เราพระมหาวีระ มีพระราชานามว่า ภูมิพล เป็นผู้อุปถัมภ์ ร่วมด้วยพุทธศาสนิกชนส่วนใหญ่ สร้างวัดนี้เป็นพุทธบูชา เมื่อศักราชล่วงไปแล้ว ๒๗๐๐ ปีปลาย จะมีพระเจ้าธรรมิกราชนามว่า ศิริธรรม สืบเชื้อสายมาจากเชียงแสนและสุโขทัย ร่วมกับพระอรหันต์ จะมาบูรณะวัดนี้ สืบพระศาสนาต่อไป" "คณะของเราขอโมทนา แต่อยู่ช่วยไม่ได้ เพราะไปพระนิพพานหมดแล้ว" "คำจารึกในแผ่นทอง ใต้แท่นพระประธาน โบสถ์วัดท่าซุง" ถือว่าอ่านกันสนุกๆ สำหรับคนที่อ่านแล้วเข้าใจ

	ในระหว่าง 200 ปี นี้ ก็แล้วแต่บุญกรรมและอธิษฐานหล่ะ

	รู้อย่างนี้แล้วรู้สึกอย่างไรบ้าง - ดีใจแทน และ ใจหาย แทน ที่ต้องกลับมา คงจะถือว่ามาเป็นครั้งสุดท้ายใน ๒๐๐ ปี โมทนาบุญล่วงหน้าด้วย สาธุ สาธุ สาธุ

	ขอพระพุทธศาสนาจงเจริญ

	กราบโมทนาล่วงหน้าครับ อีก ๒ooปีจะได้มาบูรณะวัดท่าซุง