(บทความหลวงพ่อ) "หลวงพ่อตอบจดหมาย"

	[size=180%]หลวงพ่อตอบจดหมาย หลวงพ่อพระ ราชพรหมยาน (พระมหาวีระ ถาวโร, หลวพ่อฤๅษีลิงดำ วัดท่าซุง) ธรรมปฏิบัติ เล่ม ๑๐ หน้า ๓๐-๓๓ ถ. พหลโยธิน กม. ๒๕ ดอนเมือง กทม. ๒๒ ๖ ธันวาคม ๒๕๒๔ นมัสการมายังหลวงพ่อฤๅษีลิงดำที่เคารพอย่าง ยิ่ง ไม่ทราบว่าเขียนจดหมายฉบับนี้มาหาหลวงพ่อแล้วจะได้รับหรือเปล่า เพราะอาจจะไม่ผ่านการพิจารณาให้ถึงมือหลวงพ่อ เคยไปกราบหลวงพ่อที่บ้านสายลมหลายครั้งใกล้ๆด้วย แต่ไม่เคยพูดด้วยเพราะกลัว ที่ เขียนจดหมายมานี่อยากให้หลวงพ่อยกโทษให้กับคนบาปคนชั่วคนนี้ ที่เคยละเมืดหลวงพ่อไปแล้วด้วยกายวาจาหรือว่าใจ จะเป็นทั้งเจตนาหรือไม่ก็ตาม ไม่ทราบว่ากรรมหรือบาปอันใดจึงให้ทำเช่นนั้น เพราะตัวเองไม่ชอบพระที่ชอบแจกเครื่องราง ทำให้คนติดอยู่ในวัตถุและงมงาย แต่ ใจอีกส่วนหนึ่งเคารพรักในหลวงพ่อมาก ตัวลูกเองเป็นคนมีศรัทธาในศาสนา เชื่ออะไรง่ายๆไม่มีเหตุผล เกือบทุกครั้งที่ฟังหลวงพ่อเทศนี้หรือฟังเทป อยากจะร้องไห้ บางทีก็น้ำตาไหลจริงๆ สิ่งที่เคยละเมิดในตัวหลวงพ่อ ยกโทษให้ลูกด้วย ลูกรู้สึกสำนึกผิดละอาย ทำให้ไม่กล้าไปบ้านสายลมอีก กลัวบางทีก็รู้สึกอิจฉาหลวงพ่อที่มีคนไปกราบไหว้มากๆ อยากผูกขาดความรักเอาไว้คนเดียว ด้วยอำนาจแห่งเมตตากรุณา และบารมีของหลวงพ่อ ที่มีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ขออย่าให้ได้เป็นเวรเป็นกรรมต่อลูกคนบาปคนนี้เลย นมัสการด้วยความเคารพยิ่ง (ลงชื่อ) ........................ (ขอสงวนนาม) วัดท่าซุง อ.เมือง จ.อุทัยธานี ๑๐ ธันวาคม ๒๕๒๔ ลูกรัก จดหมายของลูกลงวันที่ ๖ ธันวาคม ๒๕๒๔ พ่อได้รับแล้วตั้งแต่วันที่ ๙ ธันวาคม ๒๕๒๔ เรื่องจดหมายที่นี่ไม่กันท่า ทุกฉบับที่มีมาพระท่านแยกประเภทส่งให้พ่อทั้งหมด แต่การตอบไม่แน่ เพราะปกติพ่อป่วย ไม่ได้ตอบจดหมายประมาณ ๒ ปี เพราะไม่มีแรงตอบ ท่านที่ส่งปัจจัยมาบำเพ็ญกุศลทางธนาณัติก็ได้ แต่ให้พระออกใบโมทนาไป เพื่อให้ท่านเจ้าของได้ทราบว่าได้รับแล้ว อาศัยพระท่านช่วยใบโมทนาจึงถึงท่านผู้บำเพ็ญกุศลเร็ว ที่แล้วๆมาบางราย ๒ ปียังไม่ได้รับข่าวเลย ทั้งนี้เพราะงานภายนอกก็มากร่างกายก็ป่วย เรื่องที่ลูกขอขมานั้น พ่อถือเป็นอโหสิกรรมเสมอ เพราะปกติพ่อไม่สนใจในการกล่าวโทษอยู่แล้ว เพราะถือเป็นเรื่องปกติของความคิดเห็นแต่ละคนอาจจะมีความเห็นไม่เสมอกัน การแจกพระบางท่านอาจจะคิดว่าไม่มีผล หรือทำให้คนติดใจวัตถุ ถ้าถืว่าเป็นวัตถุก็น่าติ แต่ถ้าคิดเป็นพระก็ต้องคิด ที่พ่อแจกพ่อไม่เคยโฆษณาว่าพระที่พ่อแจกไปมีอานุภาพอะไร มีความต้องการอยู่อย่างเดียวคือให้คนมีความรู้สึกว่ามีพระอยู่ที่ตัว อย่างน้อยอารมณ์ที่รู้สึกว่าพระที่ตัวอารมณ์ย่อมเป็นกุศล กุศลนิดหน่อยถ้ามีความรู้สึกบ่อยๆ สามารถให้คนที่ตายไปเพราะนึกถึงพระเสมอๆ อย่างเบาก็เกิดเป็นเทวดา อย่างกลางเป็นพรหม อย่างสูงก็ไปนิพพาน แบบพ่อค้าที่หวังกำไรน้อย แต่ได้บ่อยๆ ก็รวยได้ ฉันนั้น แต่ทว่าความรู้สึกนึกคิดของคนอื่นเป็นอย่างไรนั้นพ่อไม่คำนึง คำนึงอย่างเดียวคือสงเคราะห์คนที่มีบารมีอ่อน คนที่มีบารมีที่เป็น ปรมัตถบารมีนั้นพ่อไม่ห่วง ท่านพวกนั้นท่านไม่ต้องเกาะราวหรือไม้เท้าก็เดินไหว สำหรับคนที่มีบารมีอ่อน ยังต้องเกาะราวและไม้เท้า จึงต้องอาศัยวัตถุคือพระพุทธรูปสงเคราะห์ สำหรับลูกสบายใจได้ พ่อไม่โกรธ ไม่เกลียด แถมยังรักลูกมากขึ้น เพราะพ่อถือว่าลูกเป็นบัณฑิต ด้วยรู้ตัวเร็ว และตัดสินใจได้ดี คนประเภทนี้พระพุทธเจ้าทรงสรรเสริญ สบายใจได้นะ ไปที่ซอยสายลม ไปคุยกันบ้างซิ พ่อยากคุยด้วย (ลงชื่อ)..................... (พระมหาวีระ ถาวโร) พิมพ์โดย มิ้ม