แดเนียล พาลัมโบ ฝรั่งฝึกมโนมยิทธิ

	แดเนียล พาลัมโบ ฝรั่งฝึกมโนมยิทธิ วันที่: วันศุกร์ 06 เมษายน 2007 @ 14:18:22 หัวข้อ: บทความคำสอนปกิณกะ แดเนียล พาลัมโบ ฝรั่งฝึกมโนมยิทธิ วิชามโนมยิทธิที่หลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร(ฤๅษีลิงดำ) นำมาสอนแก่พุทธบริษัทปัจจุบันนี้ กำลังเป็นที่นิยมแก่พุทธศาสนิกชนเป็นจำนวนมาก ไม่เฉพาะแต่ชาวไทยเท่านั้น แม้ชาวต่างชาติก็มีความสนใจ เมื่อเร็วๆ นี้มีฝรั่งคนหนึ่งชื่อ แดเนียล พาลัมโบ เดินทางมาจากชิคาโก รัฐอิลลินอยส์ สหรัฐอเมริกา เพื่อมาฝึกมโนมยิทธิที่วัดท่าซุง จ.อุทัยธานี ก่อนอื่นขอแนะนำให้รู้จักประวัติของแดเนียล สักเล็กน้อย แดเนียล เป็นชาว อิตาลี มารดาเป็นชาวฝรั่งเศส เกิดที่ประเทศตูนิเชีย ในอัฟริกาภาคเหนือ ต่อมาครอบครัวได้ย้ายไปอยู่ฝรั่งเศส บิดาจึงโอนสัญชาติเป็นฝรั่งเศส แดเนียลจึงเป็นชาวฝรั่งเศสไปด้วย เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๑๘(ค.ศ.๑๙๗๕) แดเนียลเดินทางจากประเทศฝรั่งเศสไปศึกษาต่อที่ประเทศอเมริกา ได้ศึกษาวิชาคอมพิวเตอร์ ที่มหาวิทยาลัยอิลลินอยส์ ในชิคาโก ปัจจุบัน แดเนียลมีอายุ๓๐ ปี แต่งงานแล้วกับพยาบาลไทยคนหนึ่งทำงานเป็นผู้จัดการห้องอาหารฝรั่งเศสที่มีชื่อแห่งหนึ่ง ใกล้ทะเลสาปมิชิแกนในชิคาโก ในวัยเริ่มต้นแห่งการศึกษา แดเนียลสนใจวิชาคำนวณวิทยาศาสตร์มาก เมื่อย่างเข้าวัยหนุ่ม ก็เริ่มสนใจในเรื่องของศาสนาแลเขาก็พยายามศึกษาและค้นคว้าด้วยตัวของเขาเองตลอดมา เหตุที่เขาสนใจในเรื่องของศาสนาก็เพราะ เขาเห็นมนุษย์ต่อสู้ทำสงคราม เช่น เข่นฆ่าซึ่งกันและกัน โดยอ้างว่าเพื่อให้เกิดสันติภาพแต่เขากลับมีความคิดว่า การกระทำเช่นนั้นไม่สามารถจะแก้ไขให้เกิดสันติภาพขึ้นมาได้เลย เขาคิดเสมอว่าจะมีหนทางใดเล่าที่จะช่วยได้ วิธีแก้ไขโดยใช้เครื่องมือทางวิทยาศาสตร์นั้น ก็ยังไม่ใช่วิธีที่ดีที่ถูกต้องแท้จริง มันควรจะมีสิ่งเร้นลับอะไรสักอย่างหนึ่งที่อยู่เหนือวิทยาศาสตร์ และสิ่งนั้นแหละที่เขามั่นใจว่าจะทำให้มนุษย์มีความสุข และมีความสามัคคีกันอย่างแท้จริงๆ เขาจะมีโอกาสได้พบสิ่งที่เขาต้องการหรือไม่หนอ นอกจากเขาต้องการให้มนุษย์ มีความสุข มีความสามัคคีแล้ว ยังมีอีกหลายสิ่งที่เขาต้องการรู้ ที่เหนือความรู้ทางวิทยาศาสตร์ เขาต้องการรู้ว่า... - ทำไมเขาจึงต้องมาเกิดอยู่ในโลกมนุษย์ - ทำไมเกิดมาแล้วจะต้องมีครอบครัว - ทำไมเกิดมาแล้วจึงต้องทำงาน - ทำไมคนทุกคนเกิดมาแล้วจึงต้องเผชิญกับสิ่งเหล่านี้ และ - ข้อสุดท้ายที่เขาต้องการรู้มากที่สุกก็คือ เขาคือใคร คำถามเหล่านี้เป็นที่หนักใจเขาเหลือเกิน เขาพยามคิดกลับบไปกลับมาไม่สิ้นสุด ด้วยเหตุนี้แหละเขาจึงสนใจศาสนา เพราะมั่นใจว่าเป็นหนทางที่จะคลี่คลายปัญหาอันยอกย้อนของเขาได้... เราเริ่มต้นฝึกวิชา โยคะ กับโยคีชาวอินเดียที่อยู่อเมริกา เมื่อเขาฝึกไปแล้วเห็นว่าไม่มีประโยชน์ จึงเลิกไป ต่อมาก็สนใจในพระศาสนาพุทธ โดยได้รับคำสอนจากพระชาวธิเบตในนิวยอร์ค สอนให้มีเมตตา ความรัก กรุณา ความสงสาร เพียงแค่นี้เองที่เขาได้รับ ก็ยังไม่เป็นที่พอใจแก่เขา จึงเสาะแสวงหาพระที่มาจากธิเบตอีกหลายองค์ แดเนียลบอกว่า มีพระองค์หนึ่งได้สอนให้เขาเข้าใจเรื่องอริยสัจ ๔ ซึ่งเป็นแนวทางปฏิบัติให้ถึงซึ่งความพ้นทุกข์ จะได้ ไม่ต้องมีการเกิด แก่ เจ็บตาย อีก ซึ่งคำสอนของพระธิเบตองค์นี้พอใจแก่เขามาก ต่อมาแดเนียล ได้พบพระชาวธิเบตองค์หนึ่งชื่อ เกลุกเซก ซึ่งเป็นพระชั้นสูงของชาวธิเบต ได้สอนให้เขาเคารพในพระรัตนตรัย มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และสอนด้านธรรมปฏิบัติ คือ สมถภาวนา โดยให้กำหนดรู้ลมหายใจเข้าออก แต่ไม่ต้องกำหนดคำภาวนา และไม่ต้องหลับตา เมื่อจิตเป็นสมาธิดีแล้ว ให้สร้างมโนภาพขึ้น จะเป็นภาพคนในครอบครัว เพื่อนฝูง ศัตรู อะไรก็แล้วแต่ เขาก็สามารถทำได้ นอกจากนี้เขายังฝึกกสิณ คืออาโปกสิณ เพ่งน้ำจนเป็นประกายใส และเนรมิตภาพต่างๆ ได้ เขาฝึกวิชานี้เป็นเวลา ๒ ปีเศษ นับว่านานพอสมควรแต่ก็ยังไม่เป็นที่พอใจ จนกระทั่งได้ข่าวจากเพื่อนภรรยาของเขาที่อ่านพบในหนังสือขวัญเรือน เกี่ยวกับการฝึกมโนมยิทธิ ของหลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร(ฤๅษีลิงดำ) ในหนังสือฉบับนั้นบอกว่า การฝึกวิชามโนมยิทธินี้สามารถไปท่องเที่ยวโลกพระจันทร์ก็ได้ แค่อึดใจเดียวโดยไม่ต้องเสียค่าเดินทาง ด้วยเหตุนี้เองทำให้เขาสนใจมาก แดเนียลจึงตัดสินใจ เดินทางจากชิคาโก มายังวัดท่าซุงทันที หลังจากฝึกมโนมยิทธิได้เพียงไม่กี่วัน เขาก็สามารถถอดจิตไปท่องเที่ยวตามภพต่างๆ ได้ ไปกราบพระพุทธเจ้าที่พระจุฬามณีเจดีย์สถาน บนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ และไปถึงแม้กระทั่งพระนิพพาน แดเนียลบอกว่า ได้พบพระพุทธเจ้าเป็นประกายสวยงามมากติดตาติดใจเหลือเกินรู้สึกว่ามีความสุขมากเมื่อได้อยู่ใกล้ๆ พระองค์ บางครั้งได้ถามปัญหาที่เขาสงสัย พระองค์ก็ตอบจนเป็นที่พอใจ แต่บางครั้งก็ไม่อยากถามกลัวเกรงใจพระองค์กลัวว่าจะมากเกินไป วันหนึ่งขณะที่ขึ้นไปกราบนมัสการองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทูลขอให้พระองค์ทรงเปล่งรัศมีมายังตัวเขาให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้ เพื่อจะให้ตัวเขาสว่างมากๆ ทันทีก็รู้สึกว่าพระองค์เปล่งรัศมีเป็นแสงพุ่งมายังตัวเขาจนรู้สึกว่าสว่างมาก ต้องรีบบอกว่าพอแล้วๆ แดเนียลเล่าว่า แสงสว่างที่เขาได้ส่วนใหญ่เป็นแสงสีขาว แต่บางครั้งก็เห็นเป็นสีต่างๆ เปล่งออกมาจากพระองค์คล้ายสีรุ้ง และเวลาที่พระองค์เปล่งแสงออกมาไม่เหมือนกับแสงอาทิตย์ ที่ส่องมากระทบตัวเราแล้วก็หายไป แต่เป็นแสงที่ทะลุร่างกายออกไปได้ แดเนียลให้เวลาฝึกฝนอยู่หลายวัน จนมีความคล่องตัวและมั่นใจ บางครั้งเขามีคำถามแปลกๆถามครูผู้ฝึก เช่น - ทำไมเวลาขึ้นไปบนนิพพานจิต จึงอยากถามโน่นถามนี่จากองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกครั้ง จนรู้สึกเกรงใจพระองค์ท่าน - ทำไมขึ้นไปบนนิพพาน จึงพบแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเท่านั้น เหมือนกับไม่มีอะไรอย่างอื่นเลย - ถ้าหากว่าเราสามารถบรรลุถึงขั้นพระอรหันต์แล้ว ร่างกายของเราจะเหมือนกับพระพุทธองค์หรือไม่ และยังมีอีกหลายข้อ แต่ครูผู้ฝึกก็ตอบให้หายสงสัยจนเป็นที่พอใจ แดเนียลบอกว่าวิชาที่เขาเรียนมาจากพระธิเบตคิดว่าจะต้องเก็บพับไว้ก่อน เพราะวิชามโนมยิทธิที่หลวงพ่อพระมหาวีระ ถาวโร สอนอยู่ในขณะนี้เพียงแค่ภาวนา "นะ มะ พะ ทะ" ทำใจสบายๆ ไม่ห่วงใยในขันธ์ ๕ ต้องการรู้อะไร หรือต้องการไปไหนก็ได้ ไม่ต้องเสียค่าเครื่องบินเสียด้วย ก่อนเดินทางกลับ แดเนียลได้เข้าไปกราบลาหลวงพ่อรู้สึกว่าเขามีความเคารพ ศรัทธาและซาบซึ้งในความเมตตาของหลวงพ่อเป็นอย่างมาก ได้ถวายเงินแก่หลวงพ่อจำนวนหนึ่ง และได้รับการประพรมน้ำพระพุทธมนต์จากหลวงพ่อด้วย เขาพูดอย่างภาคภูมิใจว่า " วัดท่าซุงแห่งนี้ เป็นสถานที่อันบริสุทธิ์ เหมาะแก่การปฏิบัติธรรมมาก การเดินทางมาคราวนี้ คุ้มค่าเหลือเกิน ได้รับส่งที่เขาต้องการมากที่สุดในชีวิต ที่อุตส่าห์เสาะแสวงหามาเป็นเวลานาน" แดเนียลยังบอกอีกว่า เมื่อกลับไปอเมริกาแล้ว จะจัดการเรื่องส่วนตัวให้เรียบร้อย และจะเดินทางกลับมาประเทศไทยอีกครั้งหนึ่งในไม่ช้านี้.... จากนิตยสารธัมมวิโมกข์ ฉบับที่ ๑๘ ปี ๒๕๒๔

	อยากรู้ต่อไปอีกว่าเค้าเดินทางกลับมาอีกหรือเปล่า จะไปถามใครได้อีก  ขออนุโมทนาบุญกับแดเนียลที่ได้มโนมยิทธิค่ะ

	อนุโมทนา สาธุ

	อนุโมทนา ครับ

	อนุโมทนาครับ มีตอนต่อไปไหมครับ

	ขออนุโมทนาด้วยค่ะ

	สาธุค่ะ