เปรตจากวัด

เมื่อวันเข้าพรรษาปี 2553 ที่ผ่านมานี้ทางโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่มีกิจกรรมการแห่เทียนพรรษามาถวาย ณ วัดที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ หลังจากกิจกรรมแห่เทียนเสร็จแล้วก็เป็นพิธีถวายเทียนพิธีก็ได้ดำเนินไปตามปกติเมื่อเวลาถวายเทียนผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มากระทบที่จมูกผมคิดว่าที่มาของกลิ่นไม่ธรรมดาแน่ๆ ผมทำการอุทิศบุญให้ก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อพิธีถวายเทียนเสร็จสิ้นลงผมได้เดินหลบออกมาด้านนอกของสถานที่ทำพิธีด้านนอกของสถานที่นั้นเป็นเมรุเผาศพพอดีมีพี่อีกคนหนึ่งถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพี่ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเหมือนกัน ผมบอกขอเวลาสักครู่ผมกำหนดจิตให้สงบสักครู่สิ่งที่พบคือเปรตตัวสูงเท่าปล่องเมรุยืนอยู่ตรงเมรุนั้นเองมีอยู่ 3 ตน แล้วสัมภเวสีอีกด้วยผมบอกมีพี่ที่มาด้วยและชี้มือให้เขาดูเขามองตามที่มือชี้ไปเขาบอกว่ามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ผมบอกเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังขอคุยกับพวกเขาก่อน ผมกำหนดจิตอีกครั้งเพื่อคุยกับเขาผมไม่ลืมว่าต้องอุทิศบุญให้ก่อน ผมจัดการอุทิศบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงขอคุย
& x! W5 P7 q! ~, Rผม : สวัสดี ผมขอคุยด้วยได้ไหม$ F0 A) i0 W4 \6 g9 m; }
เปรต : ได้สิ พวกเรายินดี
" }8 w' C4 s9 P; s) Fผม : พวกท่านมาอยู่ตรงนี้นานแล้วหรือ
" r7 C0 k3 D( d5 mเปรต : นานประมาณ 1 ปี แล้ว
0 u8 e( H  x: p4 \ผม : ท่านไปอยู่ที่ไหนมา! ^1 w) B$ U% K7 @
เปรต : เราพึ่งมาจากนรก! r; _7 G" }" @) I
ผม : ได้รับบุญที่ได้จากผมไหม
# U# _6 A$ p) Zเปรต : ได้รับ ดีจังเลยเราไม่เคยได้รับอย่างนี้เลย
6 c4 Z7 A! K' L" P& Y9 W" ^& u( rผม : ดีไหมล่ะ
, J' T$ m: ^/ l3 n) B3 u# Xเปรต : ดีสิ; F% d" d* s; B
ผม : แล้วเคยรับจากคนอื่นแบบนี้ไหม
' L7 b2 D: b/ p, F! u% d. _- B3 Yเปรต : เคย แต่ไม่มากแบบนี้ แบบนี้ได้มากกว่า& S7 m) ^5 k$ D! c! h
ผม : ใครส่งมา
' Y: I# ^9 Z9 i2 N2 }4 ~เปรต : ไม่รู้ มาจากฟ้า มา 2 ทิศ. C! z, r, V1 C2 D* S" s( Y) F% [+ D
ผมนึกอีกทิศหนึ่งน่าจะเป็นของอาจารย์ผม ส่วนอีกทิศน่าจะเป็นของผมเอง* X9 l0 |! \1 V( \5 Z" g% V
ผม : แล้วกินอยู่กันย่างไร9 {! F( J! q4 |; i; g/ V2 `
เปรต : ถ้าเป็นวันพระก็อนุโมทนาเอา อย่างวันนี้ก็อนุโมทนาบุญที่เขาทำเอาเอง
! w" o* f/ h' h0 ~ผม : ถ้าไม่ใช่วันพระล่ะ
+ D7 m* y) z5 Q# F0 F, \1 W# Nเปรต : ก็อดกิน แต่พักหลังมีบุญมาจากฟ้าอีกก็ดีหน่อย
4 p$ }/ @4 u0 _4 ~ผม : ถ้าหิวทำอย่างไร
3 a* e! j, j1 K* w1 {9 dเปรต : วันไหนที่มีศพมาตั้งที่ศาลา ก็อาศัยกินศพ& z# N" P5 p% x# m/ u
ผม : กินศพ
1 F5 x1 K: G+ ~5 N3 Aเปรต : ใช่ กินศพ ก็มันหิวนี่ ขโมยกินก็ไม่ได้ก็ต้องกินศพเพราะศพไม่มีเจ้าของกินได้
$ e  T) L# [. q, w+ a( ~  x9 V. ~ผมสลดใจนิ่งเงียบไม่รู้จะพูดอะไร เพราะมันแน่นที่อกบอกไม่ถูก
" N. g. L5 H, h0 iผม : งั้น รับบุญจากผมก็แล้วกัน, {, f7 F6 H7 f- J. k6 H' S
ผมอุทิศบุญให้ประมาณ 10 ครั้ง จนเขามีสภาพที่ดีขึ้น ต่อจากนั้นผมอุทิศบุญอีกประมาณ 5 ครั้ง เขาเปลี่ยนสภาพเป็นเทวดา เขามาลาและจากไป ผมได้เล่าให้พี่เขาฟังเขาสังเวชใจอย่างมาก0 J, N+ N; |# |) u! }
        ผลแห่งบาปอย่าคิดว่าไม่มีผล ถึงบาปนั้นจะน้อยก็ตาม และอย่าดูถูกผลแห่งบุญเช่นกัน แม้น้อยนิดไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาปก็ให้ผลตอบแทนเช่นกัน6 y- c$ p9 ^" L. j- y
        ประสบการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่น้อยคนนักที่สามารถพิสูจน์ได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่พิสูจน์ไม่ได้ บาปบุญคุณโทษอยู่ที่การกระทำ เมื่อกระทำลงไปแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไขได้ เราสามารถช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นด้วยวิชาแห่งบุญ คือการอุทิศบุญ การเบิกบุญ เราสามารถกระทำโดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น อาศัยจิตที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนา คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หากจิตใจเรามั่นคงสิ่งดี ๆ ก็จะกลับมาตอบแทนท่านเอง เอาเป็นว่าถ้ามีเหตุการณ์ที่เป็นประโยชน์ และน่าสนใจผมจะนำมาเล่าใหม่; w2 h; z. p  A! U  |0 Y

โมทนาสาธุค่ะ

ถ้ามีโอกาส ไปวัด คราวหน้า จะลองอุทิศให้เปรตดูมั่งค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ ทำให้มองเห็นภัยในวัฏฏะสงสารเลยค่ะ ไม่แน่นักหากเกิดอีกยามอกุศลกรรมส่งผล เราอาจทำผิด พูดผิด คิดผิด จนต้องกลายเป็นเปรตแบบนั้นก็ได้ ดังนั้นขอไม่เกิดอีกดีกว่า ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ        คิดไม่ออกเลยครับ น่าสงสาร

ขอไม่เกิดแบบคุณจิดาภาค่ะ สาธุค่ะ ไม่อยากต้องเจอทุกข์แบบนี้ค่ะ..