ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน; K& ?1 H$ q6 U* O: \. e% b1 m
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่2 v. \0 Y8 r+ M# o  O1 B
                        เทวดา        :        ใช่3 V6 W9 P7 p4 Y# p1 D; |( q% r
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
* e& L% E" X6 e                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์! e9 B0 x& ?4 ~2 F* p* v, ~/ l
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
! z; r, A5 e& o: M* K                        เทวดา        :        ใช่
% A# g. {) M. R8 G                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน0 q, S( V/ y- U) v+ E: r0 O8 @& z
                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
9 x- M: N% R4 ?- d7 k" s- L3 l% \                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม8 u: {! [# c$ y2 S/ j: t
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่7 H4 F. l# _. K8 a1 z
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี3 g) X1 e5 y0 y* @  W+ O0 z
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
, L% U; T9 V4 {- F( S# r2 \                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา% o4 u( G/ c- z$ e& b
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
7 E5 @5 _; p1 I( \                                        พอได้บุญ
# t+ A2 u: D# ?: R  a2 h+ r                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่3 \: j( `1 s$ y; l. O( W: n6 c$ j
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
/ t3 q. x2 r' D) |3 a  i# T                                        สุข
9 o% I2 D3 [$ y  V3 u4 V8 X                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
; c$ C+ i% `8 T7 E$ x                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง5 n  S7 W; B; Y( m8 W
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
" p1 h7 J- r1 p1 C. v) j                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย# a+ Q+ r% F2 Q5 A
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
0 n3 W1 I. j, n; j4 j) j! X( F                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
/ l1 ~! u5 y. U8 r                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
( L( ]' [7 f' G8 k" p  t; b0 G                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
4 v: r$ H$ s  r( I; V( x$ I                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้7 }. B( f9 V) W' _
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!' Z5 b7 k$ l8 k$ e) j/ `2 G
                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ+ T; I4 \) k: R) o: G1 [: K) }! `
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
& C# v8 J$ T. F" c! F0 r: j2 u                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ3 [8 z8 H1 }, L3 k8 |4 P