ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
0 @3 F  }7 q0 m" ^6 q4 Z                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
! q, Y) N+ {9 H; r6 a                        เทวดา        :        ใช่
' B0 G0 o1 S9 ^+ o                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
6 i5 |/ g: D7 g1 l. O                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์
+ R8 X, `9 m  Y' n$ m- S                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
- u% j4 I2 V2 b                        เทวดา        :        ใช่
: W; T) L: Y! `& B* Z9 T8 j                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
: a& W7 O8 M6 P                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)" r* T9 u% m# s8 B" G& h8 p" V
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม6 Q+ N- p( c/ j0 n$ j  Q8 [& y  H
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่% C3 ^# y" s* Y- Q( G
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
+ j) `; |& C3 @* p                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น! ?/ T& Q* R# v, V1 w% L) z
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา: ?  f1 Q) ^) l3 d5 X6 \1 R2 M% }
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
4 D+ d6 a2 A& h8 K" s                                        พอได้บุญ2 U/ g2 N% }% l& J$ @+ d; @: ?+ h5 Z
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่
% N9 a0 B4 q5 a# N! ~                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น. F. T4 J" |! m5 v: [+ g
                                        สุข
5 H2 j) o5 e: j8 g                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้% O& L  E4 ?9 Y$ q: C6 I% j
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
7 o+ }% O/ o4 q( B. v( [                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
5 f9 y9 N- Y) y& E$ {' q                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย. |- X- @! ~! }. S
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
2 H) e+ ^& K, n& @                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา! j+ m# R' }( N' G& Z& Z+ J
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
- r! G# p2 j" l2 S) Q& N" Z                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว% \+ q/ [! V! _6 c* P+ X
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้- R7 K" L: _6 `( l
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
) Q8 _* T: B' f. h" q                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ* P9 J! M: i" y7 s1 t9 h; @' j& [. n* B
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก# m; U" `- u4 T9 F) H- n( q
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ" M; O( w3 Z$ c: Y7 b) o4 ^9 M