- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน% d0 d1 y: k) R1 i! V
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
, g9 Q6 j0 Q+ _ เทวดา : ใช่
; f# N* d* L" c# c. q2 y1 s) \ ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
9 A. o% R. m( B9 |& t2 o1 _ เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
7 T1 d z U8 W3 A2 J ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ4 _* g3 d5 ]; J7 q
เทวดา : ใช่
) ?: J: T9 ?' N W8 P9 W ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน; v! i2 @, H4 [& V
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)# G: H+ I& J; }
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
4 b ^: ~9 l0 S4 [/ ^ เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่3 ]$ j- N5 u, [6 {/ v
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
1 }0 B0 K P) w4 U/ l _0 O6 p วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
' `) E+ S9 P# N% D+ h เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
0 ^' m: S) Y1 \+ s$ l3 ^3 k พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
& ^7 p: `) V6 b, \3 f6 P7 a พอได้บุญ
# D+ Y7 B M3 u/ E3 I8 w7 u, s ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
* Z& S. j# G; j เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น( B2 z1 d E ?- x& m4 C) p9 \
สุข
5 d4 H/ R& @! |( l+ F ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้: ^& ^9 j9 R7 G) K# G: L( S$ Y5 c
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง. ~1 R1 U7 f1 F2 y4 S
ครับ ได้รับบุญตรงไหม) u4 i; K; D& i3 \7 j$ H$ ~
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย3 d) n$ q, \. u+ \% N
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี I. h; ~9 w, v/ b8 T' ?
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา; w8 W5 B( @( f
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่6 E+ E# m5 P4 \& e' S/ \1 r- F2 t
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว0 n% G# Q1 n# ~$ W# h/ Y% h
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
/ t+ Z! }) P4 N" r9 B1 M% j1 } บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
- S+ ]& ^& v/ j& W. y- Z) O* t เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
" `1 U0 B' c$ i* C" b7 ^: Q, l เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก3 b" Y0 W( B7 T4 U# @9 c$ p
ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
4 `* |1 j& e3 R" f5 A, _% Y |
|