ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
' l& r) K2 c! O) Z5 R- Y                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
; W  e$ }; }1 E. p" A                        เทวดา        :        ใช่
- m8 w! P3 Q' w  r( x- j                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
2 _2 f2 m1 X% ?6 W3 j4 D                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์" }% @8 o8 d6 H/ q" f4 i! L/ N5 q% x
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ  P# P- C$ ]' P+ ^: M
                        เทวดา        :        ใช่
4 j; N0 {2 c/ I/ K9 C7 W                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
# j, a  P# I" b- q( \% \; L" D$ |                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)' q! Z0 h5 s; ~* \
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม' B& E& a9 {  O
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่7 U- n" f; w& j4 S  f. A4 @( Y
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
2 @5 L/ J; w- ]& i6 t                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น8 \8 D* o7 m1 h3 l7 N
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา: f6 Z' s& d6 r$ Y
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา+ s4 \$ z, Q3 J* p! C
                                        พอได้บุญ
/ s- C( O0 k9 F, a/ R                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่
+ D) i' u3 y2 A3 R                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
) h) f! b- x3 p- q                                        สุข
" `$ ]1 B. m0 X' C/ J                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
' X$ D7 D# ~' P+ r0 x, B                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
- \/ d( q  m4 t                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
1 p- O2 d: P4 q9 V8 h% @1 F                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย  c( S+ v7 k) q, i. h; L* r
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี # a: Y. w1 t6 d( M1 ?9 @
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา0 o5 n2 X6 _2 D3 j7 |1 \5 ^0 A# I
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
6 o% c/ V) V+ t                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว$ ]: R3 d3 _, N# J7 O# c
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้
0 x4 ], I, Q* t/ ]+ O: ^! K& ?+ h- O6 c                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!6 V6 }3 E8 W2 \# {4 n6 H
                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ3 c" I, ]7 F7 I7 [# o
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
% P( Q( C" P/ W& C) A) |- ~                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ9 _; Z, J0 H; i  R$ B9 l7 d

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า