ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
! L5 [! o4 d( j: K                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
! r/ F2 E. t$ k+ v                        เทวดา        :        ใช่' }2 w% N5 v1 c. L7 D$ Y! {8 e
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง4 x! C- _3 y$ N* z7 s& R
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์' z/ g4 k) c, A" z) H4 F2 B
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ/ u$ `4 s* s6 [. J8 }4 g% L) E
                        เทวดา        :        ใช่
6 O& _0 O" H/ U. [$ k                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
3 h  P# C5 f9 E+ n7 r7 o. m( {                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
$ c, b0 D$ d- K5 a                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม: a( G( j0 o; X7 n, U
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่1 s8 t- s( g5 V; {" Y% b& T4 J- Z
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
; x. ]" ]! N/ h1 i2 [  g/ Q                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น$ r) S4 h: j, Z- K# I
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา0 [  P' W9 v( O- k2 o1 B9 Y1 N6 q
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา6 k& i4 p. s2 U2 g
                                        พอได้บุญ& o5 k7 p1 t2 T5 V, ]  r9 ?& e
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่
6 O+ d5 Z- x. L8 [+ _                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น4 f! o( w& `7 Y
                                        สุข
1 ]4 @8 f! V: Y) ]# L# C                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้# z2 I: ]7 ^+ K8 V! V1 a- Y. Z
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
* c( K# X, T( @+ u- m* g                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
! Z6 w0 [% f7 q: I                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย
3 w0 i6 L% y3 K( H4 A: H/ J! n8 T                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
4 ^" f1 W; D: T1 q                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
( @& z% c3 B: Z. _* ?! T( T$ P* }6 k; B                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
9 \4 J% d5 S3 A( l9 W                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว7 _1 x- q+ s) s% u6 C7 A% X
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้  I" K7 k  u' @3 r$ I$ N7 J' @# Q
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
, {8 ~$ c  l( m( k6 V* I3 B                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ5 _4 [% L. `) g. B2 n% L% j
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
" T* H2 K# M$ e* ]* u/ b                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ
1 V  Y: v7 ~( _& _+ X. H  F

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า