- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617
|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน2 U# s" ]$ s. }* y' E: U
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
' |" O2 a6 V5 P, u% y+ r7 m! p0 c$ R เทวดา : ใช่; s K( }* l; A6 T! j
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง8 _: {0 X \7 L: Z2 N, y
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์1 E9 L; o$ m- H
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ/ I) }0 r( d0 }6 Z
เทวดา : ใช่
: |( b/ }, s' i% A) ]. B ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
P E( T, Z* w9 V5 E เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)' F- s# {* T; k# Y2 V
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
& ?* V7 v! Z6 r! j: {4 F$ P เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่+ h/ A) D7 n8 }0 f; b
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
& I9 ?; [# l: |+ ~6 I วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น4 C' S8 H/ L2 X6 S$ j% D
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา. v& B+ s, _% W; n; F2 O/ V& Z6 i
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา$ r. T8 g5 `; Q/ W1 J0 j
พอได้บุญ
( a. P' O: X3 y! J; i5 | ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่/ U" g% p' v" h, e
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น/ w+ W6 S1 o. f8 a" ~ p4 N; O9 R
สุข
/ D3 m8 U+ b/ z2 n ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
" I- |( f) }8 w) }& a บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง( r ~: Y3 h# j
ครับ ได้รับบุญตรงไหม' i2 F( u* X( S
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
) f- q& w7 k7 b( E# @ ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 1 V6 j) \2 e, Y
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
2 ~5 r0 @" f7 v9 @' |8 |$ o7 G ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
& f& q+ ]+ W! A7 ]7 B ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว) y, X& s1 h4 y- R, {7 ]8 {
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้2 v1 C9 Q9 B, a2 r: G
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!& g5 ]% W+ j$ V: J4 x
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
- S2 }6 z/ x) |6 r เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
3 f, ]; D% S* T9 P ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ4 ]1 T) D _# e( \/ ?
|
|