ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน/ F8 ]( y+ M1 l- h! T3 b% s
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
- O+ e* `# P+ k. H                        เทวดา        :        ใช่
) }3 Z) e- k7 N$ {3 C                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง) T) ]: P* A# c# x6 N3 T& l* g# }4 \
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์* ^8 j; m6 R  F
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
# ~' _# `( {$ r8 t8 W: v) A) R                        เทวดา        :        ใช่2 G* N1 H( Q2 v4 a( _/ j# V4 A
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน( N% x& ]+ ?+ e( H3 r+ U
                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
& z& `8 f6 J0 g$ \4 h" W. q                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
. S. ^7 Y$ L1 n) Y$ _) D                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่( P7 u. F- B& n  @/ [, ~
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
5 {4 @* c8 U9 X# Q. U                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
) l- L/ X% Z& k$ C8 |                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
) l, P6 v! f4 i! f9 X1 m3 b7 G                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
# y6 E9 u  \/ f- w  p8 n. z7 K                                        พอได้บุญ
7 |* G& D: ~  B  Q+ W4 [                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่1 C5 ]: y0 \& ^
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น  X  J, {, X/ F! Q! `6 D9 E
                                        สุข( K0 _. \5 p( F3 y9 N; O  M
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
. `+ @$ \# s7 j1 p6 Q9 I                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง/ R+ e) s3 q3 v! Q; T9 Z
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
; L1 K  s5 h7 J4 Q6 J                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย% }9 s& f1 t2 j/ b7 L
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
6 m% b/ l* C" B( Q! a, w% B                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
* w5 d4 |8 S0 n0 @3 K                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่+ u2 h* e  m2 |2 t2 z9 N7 ~/ l" R5 G2 s; U
                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว* L9 H4 O: l. M
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้
( p9 ^5 K: P- b4 ~4 m                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
6 _% y( Z) y/ b0 R$ r3 R" _( l. ^                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
9 W5 X3 z2 J% z  F5 n! r                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
/ F- s, {& H( Q) W3 U1 Y$ ?                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ# h/ f) ]( E! j' ~7 n! e1 ~3 y) c& z

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า

สาธุค่ะ

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย