ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน6 a1 @, Y' z. o; N* m) W/ ^- z
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่6 q: ^9 A& C; B% O9 i7 J* o4 J- |8 V
                        เทวดา        :        ใช่1 N4 c( c9 Z% S2 Y+ ?
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
3 F: S( P) K/ v+ ~  b/ N# a& ?& Z                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์9 {3 N+ D0 ~3 b! w0 L; u* r
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ% [3 K, ^0 Z7 E' X7 S  w; t9 \8 A/ {
                        เทวดา        :        ใช่0 Y$ [; l# N+ @
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
+ L4 K+ h1 U! I8 P/ i                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)% n( ~. p1 v9 L9 C3 f
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
7 ^$ D8 a; {0 C' z9 Q. z                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
8 T1 c. ]# n1 z- e2 N3 d3 |                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี" s: B2 @" |- s
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น: F" l9 T0 K& y" \+ r
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา- m2 W+ @8 [  `
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
4 L6 {, R4 K- j( W, p                                        พอได้บุญ8 W  H; r. ]/ `$ l
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่  m: Z- n6 J. Y/ k0 B& y! \
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
( G; f+ I* I* b- c- y) d                                        สุข3 w" k+ u1 R' H# G; S  f3 J; @  n: V
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้5 _# e$ P% p$ y% _& l! Y( ]
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
' n: c' L2 @7 u, \* c0 u                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม* ]3 w. D2 e- B6 u$ c, c1 o/ z1 j
                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย* J5 q& K( k  e$ o. N' G& v1 u
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี ; I1 E! |  I# l" J9 a
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
& i+ S  v% l7 d* x) p& B+ y                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
$ l) ?5 X$ d' q* z2 j                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
" Y/ ~' B7 p- Y( _. F. Z; a                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้
5 Q; P. }. g5 W1 N( J0 Y5 v                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
0 f1 ~: o0 d8 E& P                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ# t0 I9 e+ w5 |! W
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก9 h! j4 G5 ]( R$ }
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ3 \- r7 y% k. B$ g- W' b) e6 e

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า