- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน* v) W; z& `, e) {7 x* H8 B
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่) a8 W4 ]/ c7 r' @. S1 s# p
เทวดา : ใช่
5 z5 F- S+ P. p5 h$ B( j* T# A ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
" a0 O b3 x) c* N' O- s เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
$ V% ]: \) I- s/ [% N ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ2 W/ g* O9 {" L2 ^: n( R$ H+ b
เทวดา : ใช่" K: d! Z/ X8 @9 Y3 E
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน8 z" D% [- r1 n" r/ h
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)( V/ z3 `4 @1 H. }/ ~ k
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม2 m: ~2 k" t$ K% ^. b
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่( O2 r: C0 q, U$ n
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี0 M, S3 b) O! [+ M) p" m9 k
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น! F' t( T+ J6 G5 A
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา c) ~0 G% O- y" C, q* q6 N
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
& U4 K1 \+ _$ S4 w$ M พอได้บุญ
3 w) A& r( q7 m7 D$ a4 C ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
, g% B9 M Z: H, e* \, P# } เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
! A' V9 ^3 N3 a W; l สุข
2 z6 M7 E% z* y; h6 s ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
% X( N% B: I" m; ?6 E บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
) @8 z3 R, k" |$ a3 e7 I ครับ ได้รับบุญตรงไหม2 o) A5 A# F6 d9 ]6 Z
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย7 V9 K. _$ b- r% h1 s" I5 Y: o' j
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
4 }9 ~: T2 M! m" f) y เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
* ^; z( g0 t8 V4 H ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่1 u6 m3 I+ d: P7 a9 P: r
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว- \: S( n; i, U" u/ N5 [
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้% }8 P n ?8 ]. F
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!, O9 g1 |* I) b& C; R" Y- ]) r* \
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ% e/ n+ X7 `. q% b0 n
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
( D9 w& P0 Q5 }2 P- P% b4 a: Q/ ?; { ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
2 P$ c* t& h0 K4 i7 Q: u" Z |
|