ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน4 Q1 X+ H' d' J" H! o: {
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
+ b: {& A" n: Q* l( O! s3 \0 T+ D3 J                        เทวดา        :        ใช่0 F% S, C& h5 t! e) c/ i# i: k+ \9 E$ h
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
+ p0 ?4 S& ]/ H% s3 ~9 T                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์  H' a9 c, q- P& {& D% r) W; m
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
; u% G6 K& \$ ^3 N4 c                        เทวดา        :        ใช่. l+ h3 \  x% `' j6 Y' @/ Y% M2 x2 |
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน7 Z$ C$ x! G. |# P2 G
                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)! K! z  H$ ?: x1 ]5 ~6 a. y
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม1 Q/ v/ m% H* F6 o$ z/ G" k6 t  r
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่( p4 d5 w! M  Y* g. X
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
7 `. w7 d! w- R. O0 L0 x. K                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
2 Y4 d4 [% \" {7 M6 A                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
7 G4 N& P; i; D% c9 }1 z' s' t                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา/ {7 d! P5 Q# l: v' P! z7 @
                                        พอได้บุญ
. O; c, S7 x$ h5 B9 Y$ z. E                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่3 N9 `% D. i) D
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
4 Y- B, F# a8 w3 l" r# ?                                        สุข0 G. l2 [: M4 ~0 U0 Y8 p! C" |
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้! Z# R+ X/ f5 R& o
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง, Y$ Y' ^) q' S* E. Y# K6 V
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม- O  `/ [# ?5 |) {3 F
                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย" z+ H. Y$ K+ J' V  C
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
0 f, f, B9 f0 [                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา, h2 Q" M$ ]& W- S! v
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่  T5 b- w, D/ Y3 ^) D8 ?
                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว$ w1 V- _8 a  `1 n$ H+ {
                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้. t! N+ m* Y4 Q# S$ }. t
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!( x& f/ R( H: V6 q
                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ2 Q3 i) X+ A0 E! Q; p, {5 {
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก$ ~% h3 W9 z9 O; A
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ1 o, O& b* A8 ]$ w& @: r% o

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า

สาธุค่ะ

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย