- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน5 t9 L. W2 B- e+ W' p
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
& |4 M' E) C% J F; C เทวดา : ใช่6 ]+ ]* W' K, c# E
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง$ e5 J% i1 D+ Y) V) D' x2 `
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์: ]2 j' t4 U7 D6 V
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ6 M1 ^' z1 p# b* h
เทวดา : ใช่
: K T( l0 @! U4 ]% b3 r, h ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
- Y" H P5 @ k: o! O+ m เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)2 N+ ]6 a" E1 l- |
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม. e5 T- o# k- Q
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
: e+ c3 b" D( }5 p ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี' \2 q$ a8 u3 K& w9 X7 Z' I
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
% h9 _5 d* h+ G เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา4 [; h7 y0 | a
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
" Y, k! }; G3 f- ^2 c" X2 i พอได้บุญ9 r7 q) _1 a8 S6 X. D9 z4 S
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
7 u* q* e) g7 Q, X8 I0 H( c เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
! O: t0 {" p5 I2 o% v4 r& z i: t; [ สุข
/ Y; | m: Q: b) [0 O2 @5 k9 m ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
! F1 ?/ j# I! C+ q/ _& |3 f! i5 w* k. q บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
9 M* i# s: @" @ ครับ ได้รับบุญตรงไหม
3 ^! K# P9 p6 v- g7 M เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
' X1 ~# b8 [" ], d ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 8 W+ k) E& p, d, U, K3 }7 i9 p9 ?- w
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา* R. {9 B4 u& v4 `
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่+ m2 @1 }% j) L- J7 O6 p G
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว- y9 b) o5 g9 l3 U" s) N4 F8 f0 q
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
) h4 ^% |, c8 P |9 A- G) w& X$ } บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
b; X# C1 J) P5 m; R เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ, x4 d7 @6 R5 U/ j6 h7 r: P
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
4 r4 ^0 F! |7 h& ` J0 ]* Z/ A" K ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
) _3 j y' `" [% G3 y+ r |
|