แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 3753|ตอบ: 6
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg        ; Q: w6 x2 B' o8 U* }' k

6 E  [* ?( D( d& X, ]( z        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร1 x2 c! R8 E% b5 g0 r  z  Q
ประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย1 p% O* x" n( e" _( s' _% r
       ผม         :        สวัสดีท่าน
" V8 Q5 [& E8 Aนายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!
: f; ?! V! J4 [% m4 d       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร' c5 K  X- u* y  I
นายเวร        :        เขาบอกให้มา% m0 P* D) P4 H3 _" E
        ผม        :        ใครบอกให้มา" H; v) {$ T0 D
นายเวร        :        บอกไม่ได้7 m2 p: M  T8 |1 g+ W2 x
        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ0 h4 x' v. J- U2 r' U
ผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม
; V0 z( S3 V/ y6 l) S$ Iนายเวร        :        ไม่ใช่
5 e9 }8 V/ @" l+ k! |. D" j( k! m4 f# r        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร
8 S* M0 G) D- C4 S5 Wนายเวร        :        ข้าเป็นช้าง
0 ~% y1 c+ B, a0 ?- ], Z        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม/ S% ]4 D  H$ K  e
นายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ
' [, \  u& z$ e5 Oนายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย
) V( k, v" r" U' ~2 k5 _ผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย
% g0 m5 C' o' K& _) g  A7 j6 J. M        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน
9 ~3 ]" x! J. g% Nนายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ; e) ]# g, C# \7 o( u6 z' v4 e2 W
                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม6 ]: R) w; G" ]. F. W& S7 {
        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง3 b$ K/ {4 \7 ]3 ^
                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้+ U/ ^9 r$ e. F: \  P% h+ N( Y/ n
นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง
. K! {. ^4 N0 a" L2 L0 G1 i1 D9 O5 E        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ
7 w1 p- g( Y0 w) Z' ]: v  m4 R1 pนายเวร        :        เออ  ดี
+ [. m* J8 Z4 z8 M9 M+ Z        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม
* K1 v8 v7 M7 @) Iนายเวร        :        ก็ได้
& q) U; w+ y+ R* ?" e0 h# c7 k! [        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้
9 ?# L' P+ K% rนายเวร        :        ไม่รู้# j) R  ~( W, f) a& }# \/ P7 W$ d
        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา' B- d* M1 ^# t% j% Z( b# `- K
                        มีเจตนาอะไร2 N( |4 a3 T& r  o3 M% ^
นายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ5 c% v3 i/ I& s; c6 \) `
                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต; {7 @1 I8 M  z. D# L- r1 K; m! x
        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี) 5 ^5 x+ x1 K& B; [; B
                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น
7 k$ s; K) ?( @# m                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง5 N4 Q4 ?, P6 V+ @0 }
                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม 1 q2 [! H; l8 d
                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน1 d( w- p2 J# F: V7 j
นายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย2 P3 t. _# Y: A2 Y: r
        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง
0 p; _! \2 A4 {+ ~0 G        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้6 v/ m2 P; D0 N! ]' j

+ A  X' _+ W& B0 \4 v6 g/ p3 ^

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

ผมก็เป็นเหมือนกันอาการเดียวกันกันแล้วมันจะมาเวลาเดิมๆครับ  สงสัยต้องภวนาส่งบุญมากๆแล้วสิครับ

Rank: 1

อาจารย์คะ นายเวรเรามีไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เราจะทราบได้อย่างไรว่าบุญที่เราส่งให้นายเวรทั้งหมดจะได้รับกันถ้วนทั่วหรือไม่ แล้วใครจะได้รับหรือไม่ได้รับละคะ : w& R8 [+ s6 T

* l& l; E( U% R2 N***อาจารย์เรามาถามมิได้ลองของนะ แต่สงสัยจริงๆ นะคะ เกิดมา 30 กว่าปีใช้ชีวิตอย่างหลงระเริงกว่าจะสำนึกได้เกือบตาย หวังว่าสิ่งที่ปฏิบัติที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคะ***

Rank: 1

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้9 r, \4 \% w+ |% I. L

, M: G, L+ z+ q: k1 {1 ^3 Oสวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ

Rank: 1

ก็จะโทรหาก็เกรงใจอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจที่อาจารย์อธิบายค่ะ จะลองทำดูนะคะ % X: l& S7 ~% u  l
ปกติก็จะบอกว่า "....ให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าอยู่ในขณะนี้และเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในอนาคต...."" T4 X" W# i- z  \& C; S2 P. R1 Y
ประมาณนี้โอเคมั๊ยคะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2024-11-28 02:35 , Processed in 0.038093 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.