แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 3842|ตอบ: 6
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg        $ ^- B  G& X5 d3 `, i0 x

3 ~9 \5 p( V& e# @        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร* r$ g/ q" z7 ~) q
ประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย
! g+ T: O, j( b       ผม         :        สวัสดีท่าน# f: Y$ ]% ^, H' R- b5 m( p6 ~. I
นายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!8 j0 j9 n9 a7 {& K; V2 Z* w
       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร, }7 C9 e, m; r; n
นายเวร        :        เขาบอกให้มา
, a9 e* ]; ]" y& y7 n        ผม        :        ใครบอกให้มา
: S6 S' I- m5 Fนายเวร        :        บอกไม่ได้( F$ P$ Z, c/ }! R# T5 \
        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ' B8 p& u3 F6 G- ?2 z) {# T& m6 L" P
ผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม. q) i: v$ b, w
นายเวร        :        ไม่ใช่% @; k- e4 z8 J1 \1 u
        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร
) H% u) J+ e- L" W0 ]) |5 W5 \1 @นายเวร        :        ข้าเป็นช้าง
3 W1 `- a: J9 ~- Y8 {5 I  L        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม$ g0 u& c1 s  [0 D1 d
นายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ
0 P2 S+ z. X  Y/ }* P. Uนายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย
( L, r4 m; x, i- Nผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย
9 ?0 P! I/ ~1 U: f4 t& n# O5 K        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน
. V% E. @. i  g# @นายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ
2 h: o$ I  r  ]1 I                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม
2 o2 i: [$ n& i/ v( S1 o; O        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง
. O* k' W+ A# F# ^                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้% U0 l! A; f6 W( l6 y$ u( s
นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง
! ?4 z" W: h! N0 ~. [+ v        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ0 h7 t9 F0 `: a0 B
นายเวร        :        เออ  ดี( J& L$ m8 o1 a. B. h0 o) W
        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม
2 B$ f" e' v/ ^/ @& Hนายเวร        :        ก็ได้
+ i6 b9 i8 I& p  h        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้; A! `) c  c# R( J
นายเวร        :        ไม่รู้
9 |  i# p/ f6 \7 D9 P5 ^& t5 l6 w( l; l        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา
% D* b6 Z( o/ u% M0 m* ?1 ~                        มีเจตนาอะไร  ?% p$ u) d/ {* F
นายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ3 p- i, @# v: w# L5 V: m  u
                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต
: d5 Z/ r6 M5 z8 g  f# \        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี)
* j/ t# z; R) Q+ _6 ~5 `                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น# ~  m/ b1 Y% r5 n( q+ \! X
                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง
: Y( u2 M5 e& G! y2 w0 _9 K                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม
2 z( ^. l+ y( ~2 r. J                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน
9 o' z0 E2 r: p+ y& Wนายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย# b6 E( j9 b, R; Y( W
        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง) W) \2 v$ @4 w/ A- X; r2 i$ i1 d% h
        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้
* d: J$ v% z9 D7 E  U) U4 K0 F
8 F/ ?9 E, q1 W

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

ผมก็เป็นเหมือนกันอาการเดียวกันกันแล้วมันจะมาเวลาเดิมๆครับ  สงสัยต้องภวนาส่งบุญมากๆแล้วสิครับ

Rank: 1

อาจารย์คะ นายเวรเรามีไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เราจะทราบได้อย่างไรว่าบุญที่เราส่งให้นายเวรทั้งหมดจะได้รับกันถ้วนทั่วหรือไม่ แล้วใครจะได้รับหรือไม่ได้รับละคะ # F* F: f5 _' @# i$ y  N: P

, a# s& Z+ ?9 q$ S! d***อาจารย์เรามาถามมิได้ลองของนะ แต่สงสัยจริงๆ นะคะ เกิดมา 30 กว่าปีใช้ชีวิตอย่างหลงระเริงกว่าจะสำนึกได้เกือบตาย หวังว่าสิ่งที่ปฏิบัติที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคะ***

Rank: 1

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้
2 f2 X+ T# t  Z$ ?& i
2 u+ D4 Q5 T5 Mสวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ

Rank: 1

ก็จะโทรหาก็เกรงใจอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจที่อาจารย์อธิบายค่ะ จะลองทำดูนะคะ " O# H) f+ Y9 W" y6 \
ปกติก็จะบอกว่า "....ให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าอยู่ในขณะนี้และเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในอนาคต...."' X+ N6 @: x1 _! N0 c% {
ประมาณนี้โอเคมั๊ยคะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-2-23 04:56 , Processed in 0.023636 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.