แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 4317|ตอบ: 6
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg       
1 C+ ^) d. M3 `- G: @" Q4 w+ t5 [" e  ?, v+ U  Y/ E9 c* w
        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร5 t0 w! D3 V0 V1 b$ b' Y5 ~+ H
ประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย
( D# S8 Y: }+ D2 d" {3 i       ผม         :        สวัสดีท่าน' i- W8 k, N4 b4 `, r9 K' J1 J
นายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!
( q5 u! G& @6 ]       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร
$ V0 f2 @+ u! u7 |' fนายเวร        :        เขาบอกให้มา( K" Y: }5 d$ e
        ผม        :        ใครบอกให้มา" N' k5 K; _7 ~- J' X# s2 P& m
นายเวร        :        บอกไม่ได้
$ y% K7 m1 {7 l5 |& ?# Y( X! t  _2 d        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ1 U+ s3 |* T4 e
ผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม
! o, W3 F+ {' f7 w+ ]% j6 n- cนายเวร        :        ไม่ใช่
$ Y9 K2 ~1 t' Y. G        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร5 [& ?( Y! {- ]/ u4 U
นายเวร        :        ข้าเป็นช้าง
) f3 o$ ?( A! e5 [' s/ K4 ]        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม
  @0 S+ b+ |1 K2 U+ X& q+ A+ Cนายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ1 x! z  }3 E! V) P! F
นายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย9 K6 y& w. U4 o
ผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย. c8 Q/ X0 S. k" |: M/ ^, a9 z
        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน8 c! n  ^; [8 Z6 g% l5 K% u: a) h7 s
นายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ
! X* \( ?% c5 y" u% [" d                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม% \" B2 ]) w2 Q; t0 q7 t# g
        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง
+ A: D; x/ g6 s                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้* s) Y' ~: R7 c# D+ d$ G1 B. f  o
นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง( A$ U: v+ a* @2 N9 F* @
        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ% S1 r; h. ]" @4 E7 _  Q
นายเวร        :        เออ  ดี
# U% ~2 O3 J) {' E! |" C& c        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม; F$ t8 L- _- E% m; d
นายเวร        :        ก็ได้
# E) i* J( T! z6 D- }. ?# P4 E        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้" p& c5 b1 E. z
นายเวร        :        ไม่รู้
* Z! j5 [5 x% N% S4 \1 B        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา
( Y! `4 D, r  ?                        มีเจตนาอะไร
9 }& M8 b( ]& Rนายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ# z! r4 T& Y, H& c! A; a2 V
                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต0 B! e" Y/ a- W) m5 a& M& j
        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี)
' r  f9 H, _; y  M                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น
# g: N  E' O0 u# g. M  v                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง2 A, b& t5 ~$ b8 ^; T# T" T
                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม
1 L3 d2 }0 r' P0 m( w! Q4 H5 `7 F                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน
( y6 R( X. t( {, E- X0 Sนายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย
  u+ d) \5 T' Y$ v: s3 l2 W/ J& Z        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง
7 h" e, S: ]  W" Y        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้& v9 d1 X, N: W% A. R1 A' e

7 U8 F/ d6 O! c4 K) x

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

ผมก็เป็นเหมือนกันอาการเดียวกันกันแล้วมันจะมาเวลาเดิมๆครับ  สงสัยต้องภวนาส่งบุญมากๆแล้วสิครับ

Rank: 1

อาจารย์คะ นายเวรเรามีไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เราจะทราบได้อย่างไรว่าบุญที่เราส่งให้นายเวรทั้งหมดจะได้รับกันถ้วนทั่วหรือไม่ แล้วใครจะได้รับหรือไม่ได้รับละคะ ( {$ }7 a6 ]7 d1 s7 \, i* K

2 `- ~. G! x" N& P4 q***อาจารย์เรามาถามมิได้ลองของนะ แต่สงสัยจริงๆ นะคะ เกิดมา 30 กว่าปีใช้ชีวิตอย่างหลงระเริงกว่าจะสำนึกได้เกือบตาย หวังว่าสิ่งที่ปฏิบัติที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคะ***

Rank: 1

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้& K+ F- v6 k# `+ _% M" ]

+ Y4 }8 f9 v* ]  h1 Bสวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ

Rank: 1

ก็จะโทรหาก็เกรงใจอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจที่อาจารย์อธิบายค่ะ จะลองทำดูนะคะ / `2 w+ n0 T1 i$ U
ปกติก็จะบอกว่า "....ให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าอยู่ในขณะนี้และเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในอนาคต....", N/ B" V$ ^9 E: v( k0 E( Y) T  [, \7 g: X
ประมาณนี้โอเคมั๊ยคะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-6-17 13:03 , Processed in 0.064336 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.