แดนนิพพาน "โมทนาทุกดวงจิตถึงซึ่งแดนนิพพาน"

 

   

ค้นหา
ดู: 4407|ตอบ: 6
go

นายเวรมาทวงหนี้กรรม [คัดลอกลิงค์]

Rank: 1

    imagesCA2NS8TM.jpg        - c: s( S" l0 V. e' E
! _% s8 i$ F  Z9 h3 ^: }4 E
        เมื่อไม่นานมานี้  ผมมีประสบการณ์ที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดจากการทวงหนี้กรรมจากนายเวร คำว่านายเวรหมายถึง  ผู้ที่เราเคยล่วงเกินเขาทั้ง กาย วาจา ใจ   เมื่อเรากระทำกับเขาเช่นนั้น เขาจักผูกโกรธต่อตัวเรา  ครั้นเมื่อเขาตายไปจิตที่เขาผูกโกรธกับเรา  ทำให้เขานั้นมาทำร้ายตัวเรา ทำให้เราเกิดความทุกข์ไม่ว่าเป็นทุกข์ทางกาย  ทุกข์ทางใจ  ทุกข์ที่เกิดขึ้นทางกาย เช่น ทำให้เป็นไข้ ทำให้ปวดตามส่วนต่าง ๆ ของร่างกาย   ส่วนทุกข์ที่เกิดขึ้นทางใจ เช่น เรามีความทุกข์เรื่องของเงิน ทุกข์เรื่องของความรัก ทุกข์เรื่องของความผิดหวัง  เรื่องของความทุกข์มีมาก ยากที่จะกล่าวได้ครบ  ผมเป็นคนหนึ่งเหมือนกันที่ทุกข์เพราะนายเวร: r- v2 f6 \% ]
ประมาณกลางปี 2553 ที่ผ่านมา  ผมปฏิบัติหน้าที่ตรวจความเรียบร้อยของนักเรียนบริเวณหน้าเสาธง  ผมมีอาการแปลก ๆ บริเวณกลางอก  อาการที่เกิดขึ้นนั้นเป็นอาการแสบร้อนตรงบริเวณลิ้นปี่  เมื่อเอานิ้วกดลงไปรู้สึกเจ็บผมแทบยืนไม่ไหว แต่ก็พยายามทรงตัวไว้  แล้วหาที่นั่งพักเมื่อได้ที่นั่งพักเรียบร้อยแล้ว  ผมกำหนดจิตเพื่อหาสาเหตุของอาการที่เกิดขึ้นกับตัวผม ปรากฏว่า  สิ่งที่พบเป็นชายคนหนึ่ง มีท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่กล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ ผิวคล้ำ  เมื่อพบเช่นนั้นผมยังไม่คุยทันที  แต่ผมอุทิศบุญก่อน ข้าพเจ้าขออำนาจพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าส่งไปถึงชายผู้นี้ด้วยเทอญ  เมื่อผมเบิกบุญเพื่อส่งให้ช่วยชายผู้นี้แล้วผมจึงเริ่มคุย3 L# i- M$ V6 m8 r: j' g/ K9 j
       ผม         :        สวัสดีท่าน
' T8 X1 T. Z5 Vนายเวร        :        สวัสดี   เอ็งเห็นข้าด้วยเหรอ!
2 @2 W& a. k6 l+ K       ผม        :        เห็นสิ   ท่านมาได้อย่างไร$ L" M% ]" u6 i6 v2 h/ A
นายเวร        :        เขาบอกให้มา0 _( o' n) _( y  @
        ผม        :        ใครบอกให้มา
2 _, `. e) i# m  L/ Aนายเวร        :        บอกไม่ได้
" ?7 Z: b+ m6 f2 p8 |0 |8 W        ผม        :        เขาใช้ให้มาทำร้ายผมอย่างนั้นหรือ
; B  s" v4 o5 A3 K- b; Z, d4 Dผมเข้าใจว่ามีอาจารย์ที่มีอาคมส่งผีมาเล่นงาน ผมถามต่อว่ามีคนที่มีอาคมส่งให้มาทำร้ายผมใช่ไหม
9 x: ?6 l- F/ q- Kนายเวร        :        ไม่ใช่
  s- y/ U9 V3 u8 I3 Y; q( h; r. k9 B        ผม        :        อ้าว!  ท่านเป็นใคร  มาได้อย่างไร
3 ^9 h% g8 I3 t' t$ z$ ]8 `! ^นายเวร        :        ข้าเป็นช้าง
! m0 P2 |. B" z! M        ผม        :        ทำไมท่านมาทำร้ายผม8 O2 ~4 i! k3 l1 f- x( `
นายเวรมองหน้าผมด้วยดวงตาอันดุดัน มองด้วยตาที่โกรธแค้น ดวงตาสีแดงกล่ำ$ b2 b, h% X) M! k# p& I; c3 S, c! y
นายเวร        :        เอ็ง ฆ่า ข้า   ข้าก็มาทำเอ็งบ้าง เอาให้ทรมานปางตาย1 [" T0 J4 j# T( p# n; D- x
ผมนึกในใจ เอาแล้วเราโดนนายเวรกระทำแล้ว ใครจะยอมให้เจ็บตัวง่าย ๆ ต้องคุยกับเขาให้เขาอโหสิให้ได้  เราจะได้เจ็บตัวน้อย ๆ หน่อย) W# O8 s+ v$ C" h9 {  s) F
        ผม        :        ผมไปฆ่าท่านตอนไหน
: c7 [; f! y, B! Mนายเวร        :        ข้าเป็นช้างศึก  ตอนนั้นทำสงครามกัน เอ็งใช้หอกแทงข้าที่หว่างขาหน้าของ
/ }6 y8 n( {. z+ r) l7 B4 @                        ข้า  ทำให้ข้าล้ม
% c. @9 w+ |, j+ ]/ `0 |% _9 ?% |        ผม        :        ตอนนั้นมันเป็นสงคราม หากผมไม่ฆ่าท่าน ท่านก็ต้องฆ่าผมอยู่ดี ผมต้อง
+ J4 I5 Z5 }: a  d9 G" H3 L                        ปกป้องบ้านเมืองเหมือนกัน  จะให้ผมทำอย่างไรได้
$ B( w; n# ^/ V. _นายเวร        :        มันก็จริงของเอ็ง& G6 [! e  q0 S! C' ^' ~
        ผม        :        เอาอย่างนี้ดีกว่า เมื่อกี้ได้รับบุญจากผมแล้วใช่ไหม ดีไหมล่ะ2 y- ?, I  R" ~% B# r2 s8 Y
นายเวร        :        เออ  ดี
2 q1 z. y! E2 n        ผม        :        ถ้าอย่างนั้นรับบุญจากผม   แต่ต้องไม่ทำร้ายผม  เอาแบบนั้นดีไหม$ S: B3 _1 P) o* L! H# h+ n, T
นายเวร        :        ก็ได้
6 ^; R! j/ o$ f; \7 C$ \        ผม        :        แล้วรู้มั๊ยว่าท่านแก้แค้นหรือจองเวรแบบนี้   ผมสามารถจองเวรคืนได้
8 I) T) y, X! J+ U  i: ~" dนายเวร        :        ไม่รู้0 a/ n$ ^% s7 u
        ผม        :        ผมไม่ขอจองเวรคืนก็แล้วกันผมอโหสิ   ท่านรู้ไหมว่าคนที่ส่งท่านมาเขา; `& `8 ~1 R# n9 ^8 z7 |! i: a! {% j( D
                        มีเจตนาอะไร  s$ l/ s% h- Q9 @$ o
นายเวร        :        ไม่รู้  เขาบอกแต่ว่านี่คือคนที่ทำร้าย  ให้ข้าทำอย่างไรก็ได้เท่าที่ใจต้องการ. j, h6 C3 @! J( k6 m. n
                        แต่ต้องไม่เกินขอบเขต
$ w+ d( E8 n0 j& ^        ผม        :        คนที่มาส่งเขาบอกอย่างนั้นก็ใช่  แต่เจตนาจริง ๆ ของท่าน (ผู้ตัดสินคดี) ' x5 v- Y2 x  ~; G' |' N
                        เจตนาเพื่อให้นายเวรมารับบุญจากผู้ที่เคยกระทำกับเรา  และให้เรานั้น
! @8 s3 @+ K' z4 P. u8 z+ d                        อโหสิกรรมต่อกัน  เพื่อจะได้ไม่มีกรรมต่อกัน  นี่ท่านมาทำร้ายผม  ผมเอง
6 m8 l& @7 C% s5 o6 h' x                        ก็ย่อมทำร้ายกลับคืนภายหลังได้เช่นกัน  เอาเป็นว่าท่าน อโหสิ ให้ผม ) {% h$ e5 t2 B; m8 k+ K: y
                        ผมอุทิศบุญให้ท่าน เราเลิกจองเวรกัน/ q( q5 c" s6 I4 }: i  I1 g
นายเวร        :        อย่างนั้นก็ได้ ดีเหมือนกันข้าเองก็ไม่ได้อยากลงไปอยู่ในนรกด้วย! ^* G. b, a# ~% I8 [+ ^- l
        ผมคืนสมาธิกลับมา  ต่อจากนั้นผมโทรไปถามพี่ที่คอยให้คำแนะนำเรื่องสมาธิว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นนี้มีความถูกต้องมากน้อยเพียงใด  ก็ได้รับคำตอบว่าจริงตามที่เล่ามา  หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่เล่ามาแล้ว  อีกประมาณ  2  เดือน  อาการที่เจ็บตรงบริเวณลิ้นปี่ก็ทุเลาลง7 j5 a1 n" M$ J1 W, y
        นี่ขนาดผมคุยกับนายเวรตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยแล้วผมเองส่งบุญให้กับนายเวรทุกวัน  วันละหลายๆรอบ  ยังใช้ระยะเวลาถึง  2  เดือน  ผมนึกกลับไปถึงคนที่เขาไม่รู้อะไรเลยไม่เคย  ส่งบุญไม่เคยอุทิศบุญ  ให้ถึงนายเวรเลยเขาต้องทนทุกข์กับอาการป่วยนานเท่าใด  นายเวรเองก็ต้องกลับไปรับกรรมตามเดิมโดยยังเป็นเวรกรรมกันต่อไปเราเองไม่สามารถย้อนเวลากลับไปแก้ไขเรื่องราวต่างๆ ที่เรากระทำลงไปแล้วได้  แต่เราก็สามารถขอโทษและให้อภัยกันได้ไม่ใช่หรือต่างคนต่างก็มีความสุขทั้งสองฝ่ายทั้งนายเวรและตัวเรา  การรักษาตัวด้วยการส่งบุญ – เบิกบุญสามารถช่วยให้อาการที่เป็นอยู่สามารถกลับมาเป็นปกติเร็วขึ้น  การรักษาต้องควบคู่กันไปกับการรักษาแบบปกติด้วย  (ในบางโรค)  บางท่านบอกว่าถ้าเช่นนั้นหายเพราะการรักษาสิ  ผมก็ไม่ได้เถียงว่าการรักษาแบบปกติไม่หาย  แต่เมื่อเปรียบเทียบกันระยะเวลาที่ใช้ในการรักษาแบบปกติกับการอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  การอุทิศบุญ – การเบิกบุญ  หายเร็วกว่าอย่างแน่นอน  ท่านที่คิดว่าเรื่องที่เล่ามาเป็นเรื่องที่เหลวไหลเกินจริง  ท่านก็พิสูจน์ให้เห็นกับตาของท่านเองได้( V# L4 o* J3 v! R" E% }

5 P3 H( b# a- G+ C) c

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

สาธุ

Rank: 1

ผมก็เป็นเหมือนกันอาการเดียวกันกันแล้วมันจะมาเวลาเดิมๆครับ  สงสัยต้องภวนาส่งบุญมากๆแล้วสิครับ

Rank: 1

อาจารย์คะ นายเวรเรามีไม่รู้กี่ร้อยกี่พัน เราจะทราบได้อย่างไรว่าบุญที่เราส่งให้นายเวรทั้งหมดจะได้รับกันถ้วนทั่วหรือไม่ แล้วใครจะได้รับหรือไม่ได้รับละคะ ' b" g! _( Y, \1 I. g
6 n6 ]: p$ a7 i8 p# I# u5 e
***อาจารย์เรามาถามมิได้ลองของนะ แต่สงสัยจริงๆ นะคะ เกิดมา 30 กว่าปีใช้ชีวิตอย่างหลงระเริงกว่าจะสำนึกได้เกือบตาย หวังว่าสิ่งที่ปฏิบัติที่ทำอยู่ตอนนี้ยังไม่สายเกินไปใช่มั๊ยคะ***

Rank: 1

ตอบกระทู้ yuiflukefo ตั้งกระทู้1 l$ j3 v( O8 e9 h8 P
8 I0 h( d7 [9 o0 a
สวัสดีครับคุณ yuiflukefo จากคำถามผมเข้าใจครับไม่ต้องเป็นกังวล อืม สำหรับเรื่องที่ได้ถามมาเกียวกับนายเวร ผมขอตอบแบบนี้นะครับ ที่เข้าใจนะถูกแล้ว(เก่งครับ)ว่านายเวรของเรามีเป็นร้อยเป็นพัน แล้วเราจะต้องทำอย่างไร (นั่นนะสิ) ต้องเข้าใจก่อนว่านายเวรเขาเข้ามาหาเราเขาเข้ามาแบบเข้าแถวเรียง1 มา (ดังนั้นเราควรจะทำอย่างไร) ก็อุทิศบุญให้นายเวรที่มาถึงตัวเราก่อนเป็นอันดับแรก ส่วนนายเวรที่รออยู่เราก็ให้บุญเขาอีกที แต่หากเราอุทิศให้นายเวรทั้งหลาย บุญเพียงนิดให้กับผู้รับเป็นพัน ไม่พอครับ เราควรจะให้กับนายเวรที่มาถึงตัวเราเป้นอันดับแรกครับ เพื่อเขาจะได้พอใจและไปก่อน คงเข้าใจนะครับ ผมพิมพ์ไม่เก่งถ้าบรรยายพอได้ครับ

Rank: 1

ก็จะโทรหาก็เกรงใจอ่ะค่ะ เอาเป็นว่าเข้าใจที่อาจารย์อธิบายค่ะ จะลองทำดูนะคะ : ^% e" u# B1 N
ปกติก็จะบอกว่า "....ให้เจ้ากรรมนายเวรที่กำลังทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าอยู่ในขณะนี้และเจ้ากรรมนายเวรที่กำลังจะมาทวงหนี้กรรมกับข้าพเจ้าในอนาคต...."
5 D7 z/ x, ~% {ประมาณนี้โอเคมั๊ยคะ
‹ ก่อนหน้า|ถัดไป

สมาชิกที่เพิ่งอ่านหัวข้อนี้

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนจึงจะสามารถตอบกลับ เข้าสู่ระบบ | สมัครสมาชิก

แดนนิพพาน ดอท คอม

GMT+7, 2025-7-8 09:49 , Processed in 0.051749 second(s), 16 queries .

Powered by Discuz! X1.5

© 2001-2010 Comsenz Inc. Thai Language by DiscuzThai! Team.