อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        
8 x5 N9 Y: \1 L/ m. E      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

9 s) r/ Z* h* `# j5 |9 G              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร
" k1 [' g' U; F' v& L                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  6 F8 y% K5 r- [, c# t
        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ
* G1 ]# {" ^, f        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน
& }; |( E! n- W4 D8 s) e6 p* A        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม2 L. m& q, V3 a2 P
        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย  \8 J( o' W& P$ ^) g, `+ z% C5 n/ W
        ผม        :        หิวไหม
3 P+ p2 ~- O" d- R6 L% s8 m        นายเวร        :        หิว
0 }3 _- x. {9 T2 G+ G* ?        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ, a: P2 G2 @9 p
                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม/ p( w- O  v0 N" a* S: V; P
        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น! ^! R- D+ l+ b, Q0 l
        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม
6 F. w) c$ _- v4 l! A" f        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย$ O. s, B% q1 j
        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม7 k/ m% T/ O6 b5 C& W
        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน8 \1 }4 {1 ]$ c% s% q, r- {, l, e
        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร
4 T' S$ `0 |, T& t' S        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา
+ k8 z# \9 O: L$ p2 V        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ
# B; Z) |: h) y, z1 |* b) Q1 s" b        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก
* X( [. D: F9 g" L  f2 o7 t& \: g- \+ C        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต
$ C! P/ D$ E& C5 a8 Q$ k1 e        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา) o; t+ x/ G! S* I: y- @! G
        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม
+ h( O0 x. C! }) J5 M        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม
2 w, S  y5 i' D& Z( K- ~! @" o        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม
! L7 G& S$ \: U& |4 U8 M+ M% F        นายเวร        :        นับถือ
  e7 j  U! F9 V! D( r        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม
  c: D1 C7 l0 U# \  a! D        นายเวร        :        เชื่อ' t3 Y' l! `4 S7 {/ M  K
        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า
, U) I  E" k+ J( o        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้
' W9 E" O, M! N1 w7 _        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว
3 {6 A7 i! x7 s9 A+ Z# }/ G        นายเวร        :        ละจริงๆ/ g1 M2 w7 E) {# |: I/ ^9 z
        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ) d5 k: l+ c! T
                                             ให้
; j: j/ E; l* E: d$ Q9 B7 ~        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ
; f' i) R7 ]5 t" H2 I        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน, a5 c; r8 |8 z
                        หรือ
+ G0 y5 ~! G9 Y; H7 s! @% g- i        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่; K+ |0 d5 G6 k: W/ `
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม
+ N+ Q$ F( B& Y1 N. ]$ x        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น
; y/ Y' S) c/ H7 k                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว% X0 Q) H+ _8 c' z  A  F& t
                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป
8 T6 U: _1 _6 `' f. X( ^
# e- z7 s) @' ]

อ่านทีแรกเขาหน้าสงสารมาก แต่เมื่อคุณแนะนำให้เขาอภัยทานได้ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับ สาธุครับ ขออนุโมทนาสาธุครับ สาธุ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วไม่อยากจองเวรใครอีกเลยค่ะ

ขออโหสิกรรมค่ะ

แต่ละเรื่องที่ ท่าน มารน้อย นำมาเล่าให้อ่านกันี้ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ความคับแค้นในใจของเราเองที่เคยมีอยู๋ก็ค่อยๆ จางไปทีละหน่อย แต่.....ก็ยังมีแว๊บแว๊บนะ ขอเวลาอีกหน่อยละกัน ไม่ตายไปซะก่อนคงได้อภัยให้พวกเค้าด้วยจิตอันบริสุทธิ์จริงๆ & M2 d8 S9 i4 c5 i
อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

โมทนาสาธุค่ะ

สาธุครับอาจารย์ ผมมาอ่านอีกทีเลยสงสัยครับ นายเวรเขามีคิวด้วยหรือครับ และเขาสามารถทำเราได้เพียงครั้งละท่านหรือหลายๆท่านพร้อมกันได้ไหมครับ แล้วทุกๆวันนี้เราทุกคนมีนายเวรรอให้ผลกรรมเราจนนาทีสุดท้ายของชีวิติใช่ไหมครับ เราได้แต่ใช้กรรมเก่าแล้วไม่พยายามไม่ทำกรรมใหม่ใช่ไหมครับ ขออนุโมทนาบุญทุกๆบุญของทุกๆท่านด้วยนะครับ และผมขออโหสิกรรมกรรมใดที่ทำกับท่านและท่านได้ทำกับผมผมขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น และขอท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้กับกระผมด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ...สาธุ...สาธุ.....

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
) o. Y. w8 `- B' B3 D
! @1 V0 |6 H) o$ b* mตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ

อนุโมสาธุครับอาจารย์ สาธุครับผมได้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยแล้วครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ