อภัยทาน

      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (70.52 KB)

        ) J( @! o, I  d- z5 q2 h9 I
      

2013-6-19 11:14 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (43.89 KB)

+ G/ W( D; }' @2 n/ O. [
              ทานมหาทานที่สูงที่สุด  คือ  อภัยทานด้วยใจจริงไม่ใช่แต่ปาก  ไม่ได้ใช้เงินสักบาท  ต้องทำด้วยใจ  เป็นความบริสุทธิ์ของดวงจิตที่คิดอโหสิกรรมไม่จองเวร1 I; T- b$ n8 F% u9 f3 i; g
                มีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับอภัยทาน  ผมพบโดยบังเอิญโดยไม่คาดคิดมาก่อน  มีอยู่วันหนึ่งในปีพ.ศ. 2551 นี้เองมีคนรู้จักได้มาขอร้องว่าขอให้ช่วยเคลียร์กรรมให้คนๆ  หนึ่ง  เขาอยู่ที่พิจิตรประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์  และเป็นอัมพาตทั้งตัว  เหลือเพียงส่วนหัวที่พูดได้กินได้เท่านั้น  เป็นมา  7  ปีแล้วน่าสงสารมาก  พยายามรักษาตัวมานานแล้ว  เขาชื่อนายประทีป.........ผมเองก็ลองติดต่อหาว่ามีใครเป็นนายเวร  ทำให้เป็นอัมพาตอยู่หรือไม่  ก็พบมีชายคนหนึ่งมาปรากฏ  สภาพโทรมๆ  
  A* i) V& t% I. q3 O        ผม        :        สวัสดีครับ  ท่านทำให้นายประทีปเป็นอัมพาตหรือ
# j- G7 l5 }7 N$ L        นายเวร        :        ใช่  มันเคยเป็นนายเวรข้าและทำให้ข้าเป็นอัมพาตมาก่อน( L; |4 ^) G" A; n% b$ j  J8 `
        ผม        :        เคยได้บุญจากนายประทีปอุทิศให้บ้างไหม( Q. U5 M: f4 W3 b4 l6 }
        นายเวร        :        ไม่เคยได้เลย
% r* Y( G! E: p; I8 ~: h        ผม        :        หิวไหม
$ {$ \* {+ h* `        นายเวร        :        หิว! Y) V/ m( F5 g( Q$ f! E
        ผม        :        ลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ
- P1 G8 s: x0 I                “ ขออำนาจพระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์  โปรดดลบันดาลให้บุญของข้าพเจ้าลงมาเป็นอาหาร  เสื้อผ้า  ให้กับวิญญาณที่กำลังติดต่ออยู่นี้ ”  เป็นยังไง  ได้รับบุญไหม  สบายขึ้นไหม0 `7 K# c) B1 B) D# d
        นายเวร        :        ได้รับแล้ว  สบายขึ้น
6 d, G5 e! Z2 P" Q$ t# a* P        ผม        :        เอาละ  เราขอคุยด้วยหน่อยนะ!  ถ้าเราสอนให้นายประทีปเขาอุทิศบุญแบบเราให้กับเธอที่เป็นนายเวร  เธอพอจะละการจองเวรได้ไหม+ F) i& e" r! `" P7 Z8 |9 v
        นายเวร        :        ไม่  ไม่ยอม  (เขาพูดไปร้องไห้ไปด้วยความแค้น)  ตอนที่เราเป็นคน  ยังเป็นเด็กอยู่  พ่อก็ไม่มี  แม่ก็อาศัยเขาอยู่  จนวันนึงแม่ก็ทิ้งไป  เราเองก็อาศัยเขาอยู่  พออายุ  10  ขวบก็เป็นอัมพาตกระดิกไม่ได้  พอครอบครัวที่เราอาศัยอยู่เขาอพยพไปที่อื่น  เขาทิ้งเราไว้  จนเราอดตาย  พอตายแล้วเราจึงรู้ว่านายประทีปผู้นี้แหละที่ตอนนั้นเป็นนายเวรและนำเชื้อโรคมาใส่เราจนเราเป็นอัมพาต  เราแค้นมากจึงติดตามมาเล่นงานมันมั่ง  นี่ยังดีนะ  มันยังได้กิน  แต่เราน่ะอดจนตาย
5 b3 ?- l$ E# B        ผม        :        ชีวิตเธอน่าสงสารจัง  คงมีเวรต่อกันเยอะ  ตอนเธอตายแล้วพอหมดอายุ  เธอไปสำนักพญายมหรือเปล่า  และเห็นนรกไหม" n" X0 p+ A, R4 Q8 g9 \' H
        นายเวร        :        เราไปสำนักพญายมมาแล้ว  ท่านผ่อนผันให้เรามาทวงเวรก่อน* H/ V3 t! E- z0 t4 x! @$ m
        ผม        :        รู้ไหม  ท่านให้มารับบุญจากผู้ที่ทำเธอตาย  ไม่ใช่ให้มาทำร้ายเขาอย่างนี้  พญายมท่านไม่อยากให้ใครตกนรก  ถึงผ่อนผันให้เธอมารับบุญจาก  คู่เวร
- a( o. S9 n: L( e% A* }: f( R        นายเวร        :        มันไม่เคยให้บุญเรา! Z( d/ L, ^" A  D
        ผม        :        เขาไม่รู้เรื่อง  ก็เหมือนตอนที่เธอเป็นอัมพาตเธอ  ก็ไม่รู้เรื่องนายเวรกระทำเช่นกัน  นี่ถ้าเธอทำจนเขาตาย  เธอก็ต้องลงไปรับการสอบที่สำนักพญายม  เธอไม่กลัวตกนรกเพราะฆ่าคนหรือ+ v: M* j( q+ T2 H  C
        นายเวร        :        ไม่ยอม  ไม่ละ  ตกนรกก็ยอม  เราแค้นมาก
2 o1 }9 ~; T( R6 v        ผม        :        เธอทำอะไรเขาบ้าง  ถึงได้เป็นอัมพาต
5 g  F0 t2 i+ c. @9 c& r        นายเวร        :        พอมันถูกรถชน  แต่เราไม่ได้ทำนะ  นั่นมันนายเวรก่อนเราพอถึงคิวเราเป็นนายเวร  เราเอาเชื้อโรคมาใส่ที่สมองกับไขสันหลังมันแล้วกดประสาทมันไว้เหมือนที่มันทำกับเรา
8 }+ Z- ?; w, w" m        ผม        :        นี่  เธอรู้ไหม  ก่อนนั้นเขาทำเธอเป็นอัมพาต  พอตอนนี้เธอทำเขามั่ง  แล้วต่อไปเขาก็ต้องมาทำเธออีก  กงกรรมกงเกวียนจะจองเวรกันอยู่อย่างนี้ไม่เลิกหรือ  ที่เราให้เธอละ  ก็เพราะเรามีบุญแลกจะอุทิศบุญให้เธอจนพอใจ  หยุดจองเวรกันเพียงแค่นี้ไม่ดีหรือ  ตอนนี้เธอเป็นสัมภเวสี  ถ้ามีใจอาฆาตอย่างนี้  ต่อไปเธอก็ต้องลงนรก  มันทรมานกว่าที่เธอเป็นอัมพาตจนอดตายอีก  เคยเห็นแล้วใช่ไหมล่ะนรก  ถ้าอโหสิกรรม  รับบุญจนพอใจ  เธอก็รู้ว่าเราอุทิศบุญได้  เราสอนให้นายประทีปได้  เธอไม่อยากเป็นหรือเทวดา  จะมาเป็นผีอยู่ทำไม! R8 I7 s  ^# d7 p
        นายเวร        :        ไม่  เราแค้นมาก  เป็นผีก็เอา  ลงนรกก็เอา  ยอม- q0 h) L. Z: x3 {0 x3 G" Y: o& s: {
        ผม        :        เราเสียดายโอกาสเธอจังเลย  น้อยรายนักที่เราจะติดต่ออย่างนี้  เธอมีโอกาสแล้วนะ  ถ้าเธอละโอกาสนี้แล้ว  ข้างหน้าเธอต้องลำบากแน่  ทำไม!  มีแต่ผีเขาอยากเป็นเทวดากันทั้งนั้น  เธอก็รู้ว่าต้องมีบุญ  แล้วเราก็ให้บุญเธอได้  เราเสียดายแทนเธอจัง  ขอถามเธอหน่อยเธอนับถือพระพุทธเจ้าไหม
7 O: d( k& `- E        นายเวร        :        นับถือ
& @" n' b( N& o" x' y6 z        ผม        :        เชื่อในคำสอนของพระพุทธเจ้าไหม& F8 D- T  Z. q3 W/ z2 w
        นายเวร        :        เชื่อ
0 P& K6 D; f3 D3 m3 H4 ~; ~0 g) ~4 c8 a        ผม        :        แล้วพระพุทธเจ้าท่านสอนเรื่องเวรต้องระงับด้วยการไม่จองเวร  อโหสิกรรมต่อกัน  ทำไมเธอไม่เชื่อ  ไหนว่าเธอนับถือพระพุทธเจ้า5 F2 t3 p7 g. c' Q' X
        นายเวร        :        เชื่อแล้ว ๆ  ละก็ได้- L( E8 Y3 z% }1 l1 r2 w- Y! ]
        ผม        :        ต้องละจริงนะ  อย่าพูดอย่างเดียว+ d' L' M5 J  ^% J8 |7 r( h
        นายเวร        :        ละจริงๆ, B; f% x3 z- z: ]$ N; b1 D
        ผม        :        ตกลงอยากได้บุญอะไร  ขอให้บอก  เราจะได้ให้นายประทีปทำ1 m5 l: w  @( M2 x( S3 r; b) N
                                             ให้6 s: p" z2 T5 Y1 N1 D! }8 D- I
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไรเลย  ละเฉยๆ  นี่แหละ  เดี๋ยวจะไปปฏิบัติกับพระภูมิที่บ้านนี้แหละ
. ]& C: B  B1 V5 v# i/ r! n        ผม        :        อ้าว!  พระภูมิเจ้าที่บ้านนั้น  เขาเก็บวิญญาณมาสอนเหมือนกัน9 o! C% R  F6 @4 B, k
                        หรือ
( [! M$ [; O2 W' h        นายเวร        :        อ๋อ!  เห็นเขาทำกันอยู่1 C3 }" n3 l, S: W9 k
        ผม        :        ตกลงไม่เอาอะไรบ้างหรือ  สังฆทานก็ได้  บุญภาวนาก็ได้  ไม่เอามั่งหรือ  แล้วเขาจะหายจากอัมพาตเลยไหม0 ?/ @8 k/ w! I9 Z  \# x5 x
        นายเวร        :        ไม่เอาอะไร  อโหสิ!  เดี๋ยวจะปฏิบัติเอง  เดี๋ยวเอาเชื้อโรคออกให้  เลิกกดประสาทแล้ว  แต่ร่างกายเนื้อเยื่อมันยึดมา  7  ปี  รักษาเอาเองนะ  รักษาให้ไม่เป็น
  I6 D; e5 P; ~9 q  ^' B9 p6 {; C                ครับผลบุญอภัยทานกะทันหันนั้น  เกิดปรากฏกายของนายเวรใสขึ้นทันทีจากบุญอภัยทาน  ผ่านไป  2  วันลองไปตรวจสอบดูใหม่  ปรากฏว่านายเวรผู้นี้ได้ปฏิบัติอยู่กับพระภูมิ  เดี๋ยวเดียวฐานบุญอภัยทานเขามาก  เลยลอยขึ้นไปเป็นเทวดาชั้นจาตุมหาราชิกาเรียบร้อยแล้ว
$ K! A  q2 J* W$ n8 _                ส่วนคนป่วย  บ้านเขาพอมีฐานะ  ก็ทำการรักษาด้วยยาไป7 e- {, S3 D, _  Q' f
3 f9 s6 U0 B( h2 {5 g

อ่านทีแรกเขาหน้าสงสารมาก แต่เมื่อคุณแนะนำให้เขาอภัยทานได้ ผมรู้สึกดีใจมากๆเลยครับ สาธุครับ ขออนุโมทนาสาธุครับ สาธุ

สาธุ อนุโมทนาค่ะ อ่านแล้วไม่อยากจองเวรใครอีกเลยค่ะ

ขออโหสิกรรมค่ะ

แต่ละเรื่องที่ ท่าน มารน้อย นำมาเล่าให้อ่านกันี้ล้วนแต่มีประโยชน์ทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนนี้ความคับแค้นในใจของเราเองที่เคยมีอยู๋ก็ค่อยๆ จางไปทีละหน่อย แต่.....ก็ยังมีแว๊บแว๊บนะ ขอเวลาอีกหน่อยละกัน ไม่ตายไปซะก่อนคงได้อภัยให้พวกเค้าด้วยจิตอันบริสุทธิ์จริงๆ $ V/ a( S9 o& l
อนุโมทนา สาธุ ค่ะ

โมทนาสาธุค่ะ

สาธุครับอาจารย์ ผมมาอ่านอีกทีเลยสงสัยครับ นายเวรเขามีคิวด้วยหรือครับ และเขาสามารถทำเราได้เพียงครั้งละท่านหรือหลายๆท่านพร้อมกันได้ไหมครับ แล้วทุกๆวันนี้เราทุกคนมีนายเวรรอให้ผลกรรมเราจนนาทีสุดท้ายของชีวิติใช่ไหมครับ เราได้แต่ใช้กรรมเก่าแล้วไม่พยายามไม่ทำกรรมใหม่ใช่ไหมครับ ขออนุโมทนาบุญทุกๆบุญของทุกๆท่านด้วยนะครับ และผมขออโหสิกรรมกรรมใดที่ทำกับท่านและท่านได้ทำกับผมผมขออโหสิกรรมทั้งหมดทั้งสิ้น และขอท่านโปรดจงอโหสิกรรมให้กับกระผมด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ...สาธุ...สาธุ.....

ตอบกระทู้ ณัฐดนัย ตั้งกระทู้
- f, k; i: v0 L9 h4 ]* l* M, ~5 \: `% p3 ?1 j+ W6 ~% a' F
ตอบข้อสงสัย ผมขออนุญาตตอบแบบรวบรัด นายเวรคือผู้ที่เราเคยกระทำให้เขาเดือดร้อน ทุกข์ทน ไล่กันตั้งแต่สัตว์เล็ก สัตว์กลาง สัตว์ใหญ่ จนมาถึงคน ไม่ว่าจะเป็นทางกาย วาจา ใจ  เวลาเราสร้างกรรมเราสร้างที่ละกรรม ดังนั้นนายเวรจึงเขาแถวเรียงมาทีละหนึ่ง ถามว่ามีไหมที่นายเวรมารุม ตอบเลยว่ามี เช่นเราฆ่าสัตว์แต่ละครั้งมากๆ เช่นปลามากๆในคราวเดียว หรืออีกกลุ่มหนึ่งกลุ่มของผู้ที่สร้างบุญแล้วอธิษฐานว่า "ข้าพเจ้าขอถึงซึ่งนิพพานในชาตินี้" นายเวรเขาจะรีบมารุมทันทีเพราะเขากลัวว่าเขาจะตามไปแก้แค้นไม่ได้ ตามประสบการณ์ที่พบเจอมาครับ

อนุโมสาธุครับอาจารย์ สาธุครับผมได้เข้าใจมากขึ้นอีกหน่อยแล้วครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุ