เปรตจากวัด

เมื่อวันเข้าพรรษาปี 2553 ที่ผ่านมานี้ทางโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่มีกิจกรรมการแห่เทียนพรรษามาถวาย ณ วัดที่อยู่ใกล้ๆ กับโรงเรียนที่ผมทำงานอยู่ หลังจากกิจกรรมแห่เทียนเสร็จแล้วก็เป็นพิธีถวายเทียนพิธีก็ได้ดำเนินไปตามปกติเมื่อเวลาถวายเทียนผมได้กลิ่นอะไรแปลกๆ มากระทบที่จมูกผมคิดว่าที่มาของกลิ่นไม่ธรรมดาแน่ๆ ผมทำการอุทิศบุญให้ก่อนเป็นอันดับแรก เมื่อพิธีถวายเทียนเสร็จสิ้นลงผมได้เดินหลบออกมาด้านนอกของสถานที่ทำพิธีด้านนอกของสถานที่นั้นเป็นเมรุเผาศพพอดีมีพี่อีกคนหนึ่งถามผมว่าเกิดอะไรขึ้นเพราะพี่ก็รู้สึกอะไรบางอย่างเหมือนกัน ผมบอกขอเวลาสักครู่ผมกำหนดจิตให้สงบสักครู่สิ่งที่พบคือเปรตตัวสูงเท่าปล่องเมรุยืนอยู่ตรงเมรุนั้นเองมีอยู่ 3 ตน แล้วสัมภเวสีอีกด้วยผมบอกมีพี่ที่มาด้วยและชี้มือให้เขาดูเขามองตามที่มือชี้ไปเขาบอกว่ามองไม่เห็นแต่สัมผัสได้ผมบอกเดี๋ยวผมเล่าให้ฟังขอคุยกับพวกเขาก่อน ผมกำหนดจิตอีกครั้งเพื่อคุยกับเขาผมไม่ลืมว่าต้องอุทิศบุญให้ก่อน ผมจัดการอุทิศบุญเป็นที่เรียบร้อยแล้วจึงขอคุย
& E& z( P9 L* F5 Zผม : สวัสดี ผมขอคุยด้วยได้ไหม  s$ V' |/ {( Z$ d
เปรต : ได้สิ พวกเรายินดี
+ e  v3 s; F' A) n# vผม : พวกท่านมาอยู่ตรงนี้นานแล้วหรือ8 t2 q, H/ D4 Z& D8 w1 l
เปรต : นานประมาณ 1 ปี แล้ว
6 ~+ I" r- n. J% x0 B" c6 Q0 Kผม : ท่านไปอยู่ที่ไหนมา% H2 B! g7 x. e
เปรต : เราพึ่งมาจากนรก
4 G2 a9 y: o' k/ _ผม : ได้รับบุญที่ได้จากผมไหม
; u) c3 t! F* bเปรต : ได้รับ ดีจังเลยเราไม่เคยได้รับอย่างนี้เลย# K% z' V. h3 E$ F$ b/ n! n
ผม : ดีไหมล่ะ( C1 X" A% J+ d1 ?; A9 F7 v, h
เปรต : ดีสิ3 X5 G1 J) V$ U0 ~
ผม : แล้วเคยรับจากคนอื่นแบบนี้ไหม
1 {; i6 q4 ~! |เปรต : เคย แต่ไม่มากแบบนี้ แบบนี้ได้มากกว่า
1 J- Q" s% a, k( Z& W8 Hผม : ใครส่งมา. N# B8 e$ A8 L; T$ }7 w
เปรต : ไม่รู้ มาจากฟ้า มา 2 ทิศ$ J4 Q, X: z( B$ E; P
ผมนึกอีกทิศหนึ่งน่าจะเป็นของอาจารย์ผม ส่วนอีกทิศน่าจะเป็นของผมเอง) y$ w( h$ i* [. J* g0 k! c6 F
ผม : แล้วกินอยู่กันย่างไร
! r. @5 R; H' K7 D; W4 o5 f2 Xเปรต : ถ้าเป็นวันพระก็อนุโมทนาเอา อย่างวันนี้ก็อนุโมทนาบุญที่เขาทำเอาเอง5 B0 r. P$ i+ M
ผม : ถ้าไม่ใช่วันพระล่ะ
6 ?; I( _( Y: q/ [" oเปรต : ก็อดกิน แต่พักหลังมีบุญมาจากฟ้าอีกก็ดีหน่อย
3 a8 p8 S3 n5 g2 E9 ]# u# w: ?) vผม : ถ้าหิวทำอย่างไร
, q) `; ]7 O' O" Y0 ?. l4 }1 gเปรต : วันไหนที่มีศพมาตั้งที่ศาลา ก็อาศัยกินศพ. N* s4 j1 N& Y& g, e' u/ J
ผม : กินศพ
0 }; ]4 N/ n( Oเปรต : ใช่ กินศพ ก็มันหิวนี่ ขโมยกินก็ไม่ได้ก็ต้องกินศพเพราะศพไม่มีเจ้าของกินได้
$ {  y; N. ]5 Bผมสลดใจนิ่งเงียบไม่รู้จะพูดอะไร เพราะมันแน่นที่อกบอกไม่ถูก
& H8 Z5 D- z$ u# |; Iผม : งั้น รับบุญจากผมก็แล้วกัน
2 z4 f8 n* L9 B1 s  Rผมอุทิศบุญให้ประมาณ 10 ครั้ง จนเขามีสภาพที่ดีขึ้น ต่อจากนั้นผมอุทิศบุญอีกประมาณ 5 ครั้ง เขาเปลี่ยนสภาพเป็นเทวดา เขามาลาและจากไป ผมได้เล่าให้พี่เขาฟังเขาสังเวชใจอย่างมาก/ T$ N/ ?3 x, q' w
        ผลแห่งบาปอย่าคิดว่าไม่มีผล ถึงบาปนั้นจะน้อยก็ตาม และอย่าดูถูกผลแห่งบุญเช่นกัน แม้น้อยนิดไม่ว่าจะเป็นบุญหรือบาปก็ให้ผลตอบแทนเช่นกัน& v# q2 U! }7 y- j- _
        ประสบการณ์เหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่น้อยคนนักที่สามารถพิสูจน์ได้ แต่ใช่ว่าจะไม่มีคนที่พิสูจน์ไม่ได้ บาปบุญคุณโทษอยู่ที่การกระทำ เมื่อกระทำลงไปแล้วยากที่จะกลับไปแก้ไขได้ เราสามารถช่วยเหลือพวกเขาเหล่านั้นด้วยวิชาแห่งบุญ คือการอุทิศบุญ การเบิกบุญ เราสามารถกระทำโดยมิต้องเสียค่าใช้จ่ายใดทั้งสิ้น อาศัยจิตที่มั่นคงต่อพระพุทธศาสนา คือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ หากจิตใจเรามั่นคงสิ่งดี ๆ ก็จะกลับมาตอบแทนท่านเอง เอาเป็นว่าถ้ามีเหตุการณ์ที่เป็นประโยชน์ และน่าสนใจผมจะนำมาเล่าใหม่: R1 b8 R1 u3 s# y* r

โมทนาสาธุค่ะ

ถ้ามีโอกาส ไปวัด คราวหน้า จะลองอุทิศให้เปรตดูมั่งค่ะ

อนุโมทนา สาธุค่ะ ทำให้มองเห็นภัยในวัฏฏะสงสารเลยค่ะ ไม่แน่นักหากเกิดอีกยามอกุศลกรรมส่งผล เราอาจทำผิด พูดผิด คิดผิด จนต้องกลายเป็นเปรตแบบนั้นก็ได้ ดังนั้นขอไม่เกิดอีกดีกว่า ขอบคุณที่นำสิ่งดีๆมาบอกค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ อนุโมทนาสาธุครับ สาธุครับ        คิดไม่ออกเลยครับ น่าสงสาร

ขอไม่เกิดแบบคุณจิดาภาค่ะ สาธุค่ะ ไม่อยากต้องเจอทุกข์แบบนี้ค่ะ..