- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน) ~3 O5 E! Q2 S8 o+ k* o: ]" g4 o
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
" J% s6 U1 W% }7 c B0 Q6 @* U. F เทวดา : ใช่9 p3 T3 h3 n* X8 L, y( d
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
" ^$ e0 |: R" c! _) k/ Q$ m8 u/ }: J เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์) t- Q1 L! J o; ~0 C( u: K
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
2 j/ m* T: n$ @0 ~& U เทวดา : ใช่4 P: `0 F9 m3 j F
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน' S6 p2 W7 U8 r4 r
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)7 Q. n: n6 B- a3 d& k
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม9 L* ?% l2 z. |" _1 i3 s2 _
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่5 W+ M0 v- I1 t' B; J
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี7 P0 C4 \, y' W$ e5 [, i1 G) j
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น% q/ d7 t/ e f
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา$ B0 q* M5 r i- A5 L
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
; w- @6 I7 j: L$ i1 _4 u% U พอได้บุญ
$ j+ _( U$ }, O M* j2 g ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่9 O8 w& T1 V# r4 Y9 d2 |3 [
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น) I( G9 i7 L0 e; `9 |
สุข
8 g1 P& v# o- ^ \ _( [* c ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
& T. L8 h: b8 v* Z' d บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
. i5 @7 ^1 ~: ?! b& }8 E J5 J ครับ ได้รับบุญตรงไหม
3 Z6 R' r0 m( P0 @! G เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
7 w3 q" e+ d/ D3 T8 e( _# X$ s7 g ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
, e$ z5 E0 f( S A เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
8 v' X) n' S1 @4 s ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
# @6 |) a. }' b ?9 O/ B ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว
/ @4 @/ R0 Y8 X, |8 ~6 w บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
# j. f7 p5 h& j. G3 \; W5 P& ] บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
2 m3 x. B3 E2 g( m& @. z เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
! q7 p% e% g+ l6 \ เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
2 B7 |: G% t$ |2 J2 w ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
7 |/ w4 ~7 e1 D, z' [ |
|