- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
V+ Q# u, [. k! I# W4 e2 @$ I) d7 D ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่, X: w7 f9 l. H3 x9 j
เทวดา : ใช่; p# ~, ] m2 \+ S6 K
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
U, {, y, Y( Q0 q7 ~1 }/ V เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
3 x, [/ J. [$ `8 T ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
5 k6 A4 e; d+ C* x/ D& D เทวดา : ใช่% H; B4 v. u5 s, D' X! X1 d3 G
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน! r3 M! c; k }6 N& r. u O
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)5 K& ~* M. C3 ]
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม$ O6 l# g) _4 G. Y5 Y
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
$ M, D3 R' z7 x% m# G& V ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
5 b8 D/ W9 Z: ~1 @) @ วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น0 M& u+ A9 J0 X b
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
( c) o. t4 ~* K/ H พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
7 Y; Y. s V7 F' `* P* d$ V& L พอได้บุญ# d7 y2 U) w& |5 p
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่5 j' [& d/ t' \" _8 r% i' D5 X
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น4 p9 o" s3 A h+ s* ?5 }! Y8 d* f
สุข
( b4 i: v) f2 W2 X) T ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
' D+ `% w% S7 g- J w8 m+ h บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
* N8 C' k1 K5 {$ p( S3 c6 _ ครับ ได้รับบุญตรงไหม) w' D! z+ L0 ?( k5 A/ U
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
3 }* q1 h. W, G0 l% | Y6 y ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี ; s$ C$ h% D+ U6 Z. ~
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
% D0 V7 o1 ^5 \# \' K$ L) S ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
9 e6 w* h/ d7 X) v5 e! V, d. T" T: U ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว, r. G- [9 b0 D8 _# ?2 L
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้+ y# N0 o, ?. u2 d7 `7 n
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!4 s& m9 M8 |* [
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
6 ~) P5 c) n T6 R) e: G1 _* } เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
$ c U* F& z! @4 v0 @ ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
1 x' l, {) {+ t$ L |
|