- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน7 u9 O/ ?. P3 X% O) Y6 {
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
3 \8 T9 A) D8 z$ j6 B. w+ H( \ เทวดา : ใช่
( c$ }6 Q; I# ]2 _ ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง2 C- n2 t) _! w
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์$ E. }7 x) @' F9 ^( s/ B2 y/ }3 n
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
2 Y/ A) s, [# _2 B$ J เทวดา : ใช่3 C0 B1 a, b _0 `# H/ r# H: x5 p
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน# V2 l3 x2 x7 m1 ?$ L2 n+ \9 I6 c
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)
& \/ V4 a3 T" U; D( s ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
1 x* Z! [ c' D8 l) P" M* X4 z เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่' ~+ _2 l6 m, H
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
* U8 q: P8 n# T; j$ L! U วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
. g# R& @+ J, [7 ^( E เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา* p% O) G* A' K
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา6 `5 r% b! W* a- K+ u- c" L1 Q
พอได้บุญ1 h+ p9 |9 Q+ L @$ Q* r
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
) [/ @5 ~, S U6 P เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
. ~2 f5 @% c( ]* W0 @ สุข
' i$ a, f5 I. s* U1 w ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้" _; E. M/ t' d" g; W6 n) d
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง+ x1 e X1 e! j% B* w7 N/ v
ครับ ได้รับบุญตรงไหม' @8 h" f; [6 n' |. p/ U
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
5 o& p1 J4 B v8 g4 g ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 8 X$ c# G; ?3 {) D$ H9 c( v
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา' o6 U; A& D6 z3 n3 a: d
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
- C' w- T( }( y* g& c4 E, _5 B ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว
; r. }8 u1 g2 c9 X7 A' ? บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
" p7 L- V) h9 n7 b& Z2 Q. s- { บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!; I& o" f/ }$ j; v
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ+ O: }+ u2 U, N/ c+ m9 S2 k3 k
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
( p" {( C6 d7 e& P$ _" S- ? ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
}% A9 Z* H5 b. x( E+ e( x1 Q; r |
|