- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617
|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
' D; F" l W B4 s1 e2 s2 U ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
@6 I; S+ p+ p. N6 v เทวดา : ใช่9 N2 P7 w8 i' Y8 h4 d
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
, s9 s" { M4 C) G เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์* B8 ]# V) K2 U0 m7 X2 g1 v* G
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
) j- Q& W- y. o9 E4 a9 M9 ^, y เทวดา : ใช่
. K! U' }$ X1 c1 |1 \ ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน4 _, C1 C4 x$ L; _ D' i3 Q9 G( w
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)+ p+ [6 m5 u! q7 G
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
& S7 ^% u' i) G เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
0 Q' N/ T$ @8 F: Z6 [+ `3 t ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี. Y6 X+ c( |$ ^# Q
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
$ Q1 Z6 ]3 M& B5 p) V c: N เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
. C" A) z: u5 Z: k3 v# f พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
2 h0 _# c D9 `- F พอได้บุญ7 o: k- R M: Z5 O, U# z/ p
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่) C8 j3 B) O+ ^! v0 O: q i
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น1 m+ }7 l5 E# H2 }
สุข$ q$ F8 y1 y! }! a r8 u+ p, h
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้9 V8 F! v, D" }! {
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
$ R+ s/ d! r, I/ ]* } ครับ ได้รับบุญตรงไหม6 Z' p5 \# e0 P9 j3 B6 L" [
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย6 L, @* N1 m% d9 q* f. J" p. n8 S
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี / m0 F, Y0 q( F9 C" y# k7 V' u' u
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
' q9 U! U. f3 J- `# t# }- C, x7 s( W | ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่* ]* D4 [0 p5 b2 i; M) B* F
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว
m8 w+ ?, ^% Z% [9 O บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้$ y! Z- ~. x7 a/ P; o( N
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
; `9 K/ g6 ~ x. R( Q' ]; l1 j เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ1 T/ E7 K d% X1 P# ]) k
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก F% m! y. }( B3 ]0 L% j) {
ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ6 ?# w0 {2 V; E3 W; E) Z1 r1 t5 U
|
|