- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน, ~* j' M! z4 a; J- S
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่! |. Y# R) C3 d( D/ G. U
เทวดา : ใช่2 o& ~0 n6 e& W+ |' V( [1 N- v
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง% r" k1 C ?3 i6 N9 R) T& e4 D
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
8 K# ]( R& H$ A ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ1 c/ l- F+ ^6 W* C+ x
เทวดา : ใช่
6 z' x$ b% a2 a0 S" z3 E ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
. x2 m+ C, a' A เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)3 i( g3 |' L# }3 U1 Z
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
5 u) e" j4 y6 ?0 L {7 d เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
( f: Y* Z" t" F' I' s% } J* v! w ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
% a% `2 a0 w8 ]3 y. h% n4 T: P K วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
# ` a9 l- G6 @8 k เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา& A" t8 N9 N) N
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
2 v6 }( Z: k& W5 T พอได้บุญ: Q) A: |* S4 `, o
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่# }$ Y7 h3 n! ^( [; b8 ~2 Q
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
; F( t" Y5 _) X$ V8 \ สุข
' V8 ]7 S( O5 A3 Z- r7 u- J6 S ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
8 J5 d" |' P y! ~' ?; X2 e บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง5 U& ?$ v: o0 @6 D3 p6 a
ครับ ได้รับบุญตรงไหม6 I4 W5 o- G h$ [% Q
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย2 I" D6 G# C# q1 H7 p8 T
ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 1 T* [* a" F$ U: N, w
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
]1 l+ c2 f3 t& p ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
" h. h2 H1 ~3 A# t+ @0 B9 } ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว& Y( o0 c6 ?9 |; G$ y9 z) A) Y9 \
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้5 R! a4 j( f2 V6 W- g9 K
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
. o- n$ s) i) R1 X$ a5 h$ C9 L, n เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ/ C; i2 c# [0 D& P* U& N4 C
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
2 Y) i4 `' j) \; G ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ* S0 p' S( Q/ K I
|
|