ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน. C6 S4 O- F! {/ g5 S
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
" W% b$ |/ R0 t" r4 [# i) y# n* E! H                        เทวดา        :        ใช่1 c1 G6 ^( _1 N6 S! O' }
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง) d: a. C3 _4 @+ h8 U
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์
; a/ Z3 b. Z3 J. w, X7 \                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ' I0 _& p) ~+ |2 W
                        เทวดา        :        ใช่
( S( E% p% n$ {& i1 L# y                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน- t. }+ B% `6 L  x! ?) f3 [: l3 v8 M
                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
3 a9 v. y. z$ J9 f- [                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม8 x8 Q1 p1 |9 A# ~  O* u
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่4 \  a8 c1 S& c) V, @' ]
                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี: c: [+ }- O# Z7 f6 H2 O; k
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น: E8 c% C( O* G" o9 S! s+ o
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
/ G) v2 b0 S( i# O. k: s                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา6 z5 k5 n4 `$ p# w2 f
                                        พอได้บุญ* u9 t4 Z% P! k$ ^0 f- F
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่, C, M& f6 b) S7 M0 I4 w; V5 p" T  B9 `
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น7 f: q$ T6 E5 Q4 N( p
                                        สุข/ U- e0 ~3 M+ F) G$ n: ~' D
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
: e" Y7 j6 b& e! @3 G5 P4 P8 @                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง8 B( n, ^# y5 n' |) J; i, B" m
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม( \8 ]. x+ q/ w+ P* v
                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย
, `1 s/ Z; j; w0 Q: X* T/ g! g) A                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี . @& ?7 D( f. M! b* T) ~/ l$ W. }) W
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา5 i5 ^) C1 w  Q, u3 f# n
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
! `# w' D) d0 V: d! a$ e" h                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
. e) z, v* r7 K. N/ R5 d                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้: R, y# a0 J. D( ~. H5 @
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
) k  \& h; U: l" B' U. t' C                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
' k. }# b9 K3 w  h* y! ?$ O& |  Q                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก& Q7 d- @$ B+ ^4 o% q8 i
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ
2 g; N$ ?0 p; W7 A% k" @2 c( {

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า

สาธุค่ะ

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย