- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
* d! D2 w" Z# c, l ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่! k9 u) u f; E, i: ~
เทวดา : ใช่
, z5 K: y3 o) X% o. Z ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง$ |2 g& u$ x0 `- R6 E
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์1 Z, S# H# W: F v# l9 J
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
8 N6 o N9 c5 d; Q0 y; f เทวดา : ใช่* E4 B: N e6 G J0 V( V6 j
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
3 h, l) _) q$ \8 D* ^+ B' h เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)5 H( t0 [) p$ K1 o% n* o
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
( s6 _3 F( ^+ Y. t. O6 o เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
% f; T: |; w- k/ I& [: U8 P1 Q) J ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี6 [8 Q) h% c8 X! y
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
8 T. y2 J: ]! ]# U" n) ~/ _2 t เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
4 J* M* q3 g. C8 x0 U พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
6 c) a6 [( Z0 V พอได้บุญ; ?) O6 U& A1 _$ L
ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
$ E0 q6 x/ L5 C+ _ เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
{" E a' a8 y0 c) Y สุข/ j9 k! P+ g# }) H. \; `6 a
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
3 T% J! }/ B% S) @2 ]& G( p บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง2 Y! v# K& i7 X {
ครับ ได้รับบุญตรงไหม
& s3 s9 h5 w' ~% [" u B0 b: a3 K0 ` เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
0 e0 Y2 [5 t# n9 }; v* T, ^ ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
$ P# U# R' ^$ V- S# }9 j เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา3 ?7 ^. B R: I. A$ W: M- g6 I. _& o
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
' `+ F6 Q! j ]$ t+ |, ~& P9 X ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว
) W) T# G1 G4 y5 i+ o บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้; F6 X' N! L* w; I1 d$ H7 j) e' x
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
& _$ Z& t% V( X8 M* k0 Y1 }/ y" X เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ$ O' _1 Z0 b/ Z/ `3 ?; U
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
7 L! Z) ]; q4 W+ N ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
9 x; a: L7 j& \ ~. t6 w" R |
|