- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน! F$ z% ?' @# |% J2 u
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่7 D9 C1 M/ g2 h" Y2 G) Y
เทวดา : ใช่
% D) ?% x* R; I2 s4 v/ t ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง5 R2 D i5 R, ^. o7 u% w4 H
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์' P6 `/ h) s9 B+ `* d- N
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ% b6 S; ` ?3 i7 V3 L, \8 Y7 c
เทวดา : ใช่
+ |# m) h$ ^& q( k* w# T8 ` ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน" n) v0 w, E; m3 r
เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์); w+ C8 _ b5 `. \& L/ f
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม" d. M; o: _$ r2 ~3 o0 z# ^# q
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่5 p+ S O; u& ]3 P1 d
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
, d) y' r3 l6 I3 N. H วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น" i" [# Z7 s# `: X% o9 L
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา1 j: r: i, O( D# p0 h
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา$ H$ ^+ {+ J/ b
พอได้บุญ
( B* H6 H, G5 ]7 j) E( f ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
+ ?: l. k: o( @7 A6 v& x9 b เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น8 _# h8 Y1 N+ i0 S7 K H
สุข3 V) `! q. R+ p f7 q( Y9 Q7 M
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้/ M% }6 p1 m" W) C: j" n
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
2 H% h* X, V* W2 P, m( v0 G ครับ ได้รับบุญตรงไหม1 x* G, s7 v. c$ j% {
เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
. ^+ B* c$ W. O7 u6 {$ B0 q3 ^ ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
: }9 l: J5 X/ I& ?/ E1 t2 n เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา' I% f1 c! g* k: V% @# t
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่' _& E. \" Q" W
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว
! A8 q- l6 Z. y. K6 I/ C บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
/ R' I% O+ v5 j8 X บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!
! t2 B1 G, ^) d; Z5 N8 Q Y เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ2 H& p# i) |+ y w, Y* [
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
7 f2 o% i5 K) F! R4 i7 Z ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
* q2 o5 S/ M4 K, W, T |
|