- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617
|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน
4 z& M8 P. ?! }9 y0 z* n% x ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
- G; U7 K% S _( F& o+ x เทวดา : ใช่. ^2 ] t* l) Z0 k) _
ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง* h9 R9 J0 b. h4 I$ a ^2 B
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์( V5 R+ j; v/ L/ O" T7 t, U
ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
4 ?/ y! C5 V. N' j เทวดา : ใช่# p) q- w, U" u1 J
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
) n* Z- T& [) Y. x m$ E9 _+ J! O7 ^ เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)) v0 x" D2 E$ _+ }% ]
ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม
$ z5 a- G; y; f1 m$ S3 I: y6 u เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่
1 z: [: T! v, T, O7 ^' \- b ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี
) p' d R% v: | วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น
8 ^( Z7 ~; u) a8 d! K0 A1 C" s เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา
. ?& t0 C6 s5 A4 r% G2 I พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
/ N! h* j: N" c* U พอได้บุญ
+ s) Y" q3 x. x: z ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่
3 L5 `9 V. U2 F! F9 i/ q, K เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น
% p" o0 m* ]5 h) x สุข, _& n9 E, N+ W- A. d
ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
* k+ V8 h8 f3 e1 t; G4 _ บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง, f9 w9 K6 g4 x/ B: X: _8 @- j
ครับ ได้รับบุญตรงไหม
$ C, f& U% }* n% @! o/ H* I( S เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
' A% E7 w2 t/ { ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 2 a3 C* K! y) `" d% h8 i
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา" w* X+ i# U7 q; T2 z- k: L
ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
; o ^3 f9 n0 R* b `$ S% u( R$ o ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว+ A' ~4 E/ c, m8 `: J$ Q
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้
& c' p0 K3 y" |" u7 e* [' b บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!5 ^& z/ Z; F7 \ p. _
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ7 ^. {) G3 e C) m, j3 Y
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
) V0 e U& {+ G( h' `8 q( `2 V ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ1 ]# u4 u8 S2 |1 C- ~
|
|