- สมัครสมาชิกเมื่อ
- 2013-1-26
- เข้าสู่ระบบล่าสุด
- 2016-3-21
- สิทธิ์ในการอ่าน
- 10
- เครดิต
- 0
- โพสต์
- 162
- สำคัญ
- 0
- UID
- 10617

|
มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ หินร่องกล้า ภูพาน ทหารไทยกับ ผกค. ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน จำต้องฆ่ากันเอง เขาเหล่านั้น “ตายโหง” น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน C; P: f- h' V/ ~
ผม : สวัสดี ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่0 C. \/ ?- s; {4 N$ _
เทวดา : ใช่
' o5 Z# p) f7 f" d4 G6 }6 d ผม : ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง% H# k. }% m0 x/ R0 `: y) O
เทวดา : มาอยู่ได้ 10 ปีมนุษย์
- h- }7 s# V% J( n _1 X1 ~) u ผม : ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ+ _8 a* ^& B; F% w
เทวดา : ใช่5 O8 x$ d& F9 S& X- o
ผม : ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
8 S$ I `. O! @5 z' u/ L( l. n: w) y เทวดา : 2 วัน (1 วัน = 50 ปีมนุษย์)
3 Q. N5 i' u; e. I5 L" z P ผม : แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม6 }* X* N9 t. Y/ n" E& [
เทวดา : ยังมีอยู่มาก เพราะเขายังไม่หมดอายุ เป็นสัมภเวสีกันอยู่, H1 u4 D' @0 h5 c" o R$ U; }! U
ผม : สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม เพราะมี8 r% ?' s7 A9 N7 Z! u$ k$ h, n( `
วัดป่าอยู่มาก พระปฏิบัติทั้งนั้น L+ n, M: Y$ \; Q& f
เทวดา : ไม่มีใครอุทิศให้เลย มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า เวลา$ J, D! g5 `8 f+ ^
พระท่านปฏิบัติภาวนา พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา6 K0 v. ~! u9 p
พอได้บุญ
3 m% _" @( N: k% h: Z6 P9 H0 X! \ ผม : อ้าว! พระท่านก็แผ่เมตตานี่) l+ u% W3 _# x9 M8 n
เทวดา : เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่ ท่านเพียงแต่ให้เป็น4 `6 U/ w* |9 y5 ~- z. o
สุข
$ }" ~% i5 ^* A& T- I ผม : ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน “ขออำนาจ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้9 V7 a! ~6 C4 {
บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้” เป็นยังไง
! f0 Y9 l* D: c) g/ |+ U ครับ ได้รับบุญตรงไหม
3 L3 c5 q: w/ Y: y% `2 U- { เทวดา : ได้รับ ได้รับตรงเลย
8 {7 n. a; a h1 r O ผม : เอาอย่างนี้ ผมขอความร่วมมือท่าน ขอให้รวบรวมสัมภเวสี ' J% _2 S2 f1 R5 ^, @7 N: T
เปรต อสูรกาย ปอบ แถวๆ นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
. U8 e4 i& A$ h& B$ @5 Z ถือศีล ปฏิบัติสมาธิ ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่# J$ o5 d" C4 i/ w
ภูพานนี่ รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา ยักษ์ นาค ครุฑ แถว4 H% Y2 j, L1 ?! k1 b' o( z T
บริเวณนี้ ใครช่วย ผมให้บุญหมด แล้วใครช่วยกันสอน ก็จะได้& {. u) u# }) I |2 o7 ]4 F
บุญธรรมทานเองครับ ตกลงไหม!8 q: M: E# ?1 |* f- V; Y& E
เทวดา : ตกลง ดีกว่าอยู่เฉย ๆ เหงาแล้วยังได้บุญอีก เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย ผม : ขอถามหน่อยครับ แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ$ f% e8 i* t2 p5 B2 T
เทวดา : ยังมีอยู่ แต่ไม่มาก
5 M8 A: x2 D/ E4 W ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง เขาค้อ, หินร่องกล้าด้วย อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา เออ! อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี การเขียนของผมยังไม่ดีนัก เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน ชาวพุทธระดับต้นๆ มีจำนวนมากๆ อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน ศีล ภาวนา จิต สติ ไม่รู้เรื่องหรอก อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์ พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ “ฟังเอาบุญจ๊ะ” เสร็จแล้วก็สวดมนต์ สวดๆๆๆ ถามว่าสวดทำไม “สวดเอาบุญจ๊ะ” รู้เรื่องที่สวดไหม “ไม่รู้จ๊ะ” จบกันชาวพุทธ นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม อย่างที่ผมเป็นอยู่ ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร เท่านี้แหละครับ
8 D$ _2 P+ Q0 ` |
|