ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน5 p# {( Z2 c$ o3 ]- Q) X
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่" u1 [8 k+ T- e, `5 g2 e& a
                        เทวดา        :        ใช่" \) X6 m5 v5 A8 x
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง9 L5 [3 k6 b3 X3 ]( ]( w
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์3 E& S& h  c9 C; W- E6 e, T- K
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ
" O* x" N/ [' p/ {5 c                        เทวดา        :        ใช่$ ?( E0 a. o' y2 C3 b3 h6 `$ S
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
# m: K2 [# u# j/ w" g' Y. e                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์), D8 u: T; W/ g
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม" I$ K4 T: {6 z! V$ s2 P1 h" J
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
6 ]5 K6 K+ ^2 C                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
! [. X# I- ]( v7 i                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
' e) j4 B6 s0 A& ^4 t# Z4 Z                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา' Z! L/ P9 P# c/ ^6 @5 S7 f( o+ P
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา7 {4 q5 R& U3 g" B. ^) J
                                        พอได้บุญ$ p. m- @# {! b8 F/ U6 s  x  B
                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่
! t7 P# P  l( B1 `, L8 c$ G9 s                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น& N! R, G& t' x. B2 A  v
                                        สุข1 |( _. u4 a; r) ~$ }! Z& z
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
7 @8 D0 ^/ d- J8 e0 W- ~                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง; V% \! B4 l! g7 L. u1 Y. g. T
                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
; K$ e; n8 `; ~- l9 E                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย
  k* w: k+ Q  s& G; O5 f                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี   K$ Y4 o# A' i, i, Y$ c, i
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา! x/ ]. Y8 l+ p8 l
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
8 S. M* S) a# S2 t/ U/ c8 ?4 K6 e1 G. {                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
; m( ^+ ?$ T# L; T) ~                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้: `7 n6 x9 Y3 h7 W$ \9 ]
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
* ^& X1 t! `! H: d, ~  Y                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ2 r, B6 c) @  W) Y: m
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
% }) W2 Q0 R, j& j9 N                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ
  w' f2 u) U2 L( H0 U5 W  b8 {

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะ

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า