ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน& k' I  _6 F( @. b1 f" B) W
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่
( Q  k. ^4 g$ }: d                        เทวดา        :        ใช่% j5 U, Z, e% z7 d9 V) L
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง+ j+ K& r, r( m/ F5 L/ I, q
                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์; a4 U% Q( |2 E5 @
                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ3 i# }2 H- c: D8 D2 e& U! S
                        เทวดา        :        ใช่
$ ]1 ~( H" @8 K$ o8 B8 ^                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
& B* X! A7 G% J/ T/ a5 G5 g' B  ]* H                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)1 U/ Z* B4 f/ P
                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม  q$ n3 g% k. E) N6 q
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
& X+ {6 P9 s) t7 l3 j                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี( Q7 e1 S, F( \, _2 N4 O
                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น
9 F4 z: o$ m2 x                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา
- m2 M, s4 l0 j. N* b& _' ?( a                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา
, X2 M0 H1 A5 b  J4 W1 K$ H                                        พอได้บุญ
4 W4 t8 e, c8 d" L                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่# `# k/ ^+ r1 v, k
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น
; A8 a/ G) d5 o. D7 y                                        สุข6 l' w# b1 I- ], b3 h4 W' x
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้
0 e; a9 h7 }; l8 m/ G                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
, e" I; ^6 D# n; d4 W. I# B6 m                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
( f4 U  i% L5 j; L3 `                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย. z# k1 O/ z* c0 l! \1 U
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี 2 j/ ~( ^! z! E4 ^
                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา
# b/ ?) @0 R4 q* I4 T                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
6 w( V! D9 O! z9 R8 Z' r- y* b                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
/ R, \+ }" d& F                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้
! W+ Z2 e9 {. w- Z3 g4 V                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
. N- ~3 ~# O; h" \; j4 X                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ( l3 m+ a2 h& ]7 W5 l) t7 }+ b
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก
- _; d4 k. Z4 h                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ5 j) S0 t+ W* Q; `2 S' N

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า

สาธุค่ะ

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย