ช่วยเหลื่อวิญญาณทหารจากเทือกเขาภูพานแดนผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์

มีอยู่วันหนึ่งนึกถึงเทือกเขาค้อ  หินร่องกล้า  ภูพาน  ทหารไทยกับ ผกค.  ซึ่งก็คือคนไทยด้วยกันนี่แหละ  แต่มีความคิดเห็นในทางการเมืองไม่ตรงกัน  จำต้องฆ่ากันเอง  เขาเหล่านั้น  “ตายโหง”  น่าจะมีวิญญาณตามป่าเขาหลงเหลืออยู่มากนะ  ลองติดต่อเทวดาที่รักษาเขตที่เทือกเขาภูพานดูก่อน  O& j4 j6 f* C3 Z- w& N4 V
                        ผม        :        สวัสดี  ท่านเป็นเทวดาที่รักษาเทือกเขาภูพานใช่หรือไม่1 y/ [6 q7 z. p
                        เทวดา        :        ใช่: {. Y0 q0 c4 L' t3 y
                        ผม        :        ท่านมาอยู่ที่เทือกเขาภูพานนานหรือยัง
) _4 n  h; b; M                        เทวดา        :        มาอยู่ได้  10  ปีมนุษย์
# @, x' Q) u# a0 C8 }: e; \. {# l                        ผม        :        ท่านก็ไม่ได้อยู่ตอนเขาสู้รบกันน่ะสิ8 p: f8 \  r; s- r7 f5 J" l
                        เทวดา        :        ใช่, |4 g# c* L; R" Q! \5 c3 l3 x
                        ผม        :        ท่านเป็นเทวดามากี่วัน
2 G, ~2 H& s4 U, N8 x' g                        เทวดา        :        2  วัน  (1  วัน = 50 ปีมนุษย์)
$ j1 [8 x3 s8 E0 G% r: h                        ผม        :        แถวภูพานยังมีวิญญาณทหารกับ ผกค. อยู่มากไหม2 D3 J' ?5 h1 e) m6 X3 z8 w0 S5 g5 K
                        เทวดา        :        ยังมีอยู่มาก  เพราะเขายังไม่หมดอายุ  เป็นสัมภเวสีกันอยู่
$ u5 C( h( q6 ^7 @; c9 L4 q/ g% X                        ผม        :        สัมภเวสีเหล่านั้นได้รับบุญจากพระแถวนั้นบ้างไหม  เพราะมี
9 M6 O, g- ^4 X% p5 X                                                วัดป่าอยู่มาก  พระปฏิบัติทั้งนั้น9 w2 @5 a" r0 }* e+ j3 ^0 n7 e
                        เทวดา        :        ไม่มีใครอุทิศให้เลย  มีแต่สัมภเวสีพวกนี้จะไปตามวัดป่า  เวลา6 w1 _; e; m7 P: ]1 V! n5 @7 Y
                                                พระท่านปฏิบัติภาวนา  พอมีแสงบุญก็แอบอนุโมทนากัน เอา" A5 L# T) S9 c2 H/ ?  Y" Z/ R
                                        พอได้บุญ
% j# H% l  s& ]% p4 z7 J; w                        ผม        :        อ้าว!  พระท่านก็แผ่เมตตานี่: s& B3 x  h2 u! ]! x
                        เทวดา        :        เวลาท่านแผ่เมตตาไม่เห็นมีบุญออกมานี่  ท่านเพียงแต่ให้เป็น! y, q5 M% R3 l9 x! O
                                        สุข* o1 ^8 H2 h: p) O' \
                        ผม        :        ท่านลองรับบุญอุทิศจากผมดูนะ ผมจะเบิกบุญของผมอุทิศให้ท่าน                                            “ขออำนาจ  พระพุทธ  พระธรรม  พระสงฆ์โปรดดลบันดาลให้) M" V1 b7 C+ E
                                        บุญของข้าพเจ้าลงมาส่งให้กับเทวดาที่กำลังติดต่อนี้”  เป็นยังไง
$ C: @, {8 A: e& y/ S1 o  r                                        ครับ  ได้รับบุญตรงไหม
, V/ m2 E8 S- W% K2 V* [                        เทวดา        :        ได้รับ  ได้รับตรงเลย3 X' v9 }; _4 m. l+ Z. u  g
                        ผม        :        เอาอย่างนี้  ผมขอความร่วมมือท่าน  ขอให้รวบรวมสัมภเวสี
! b3 B+ S: m4 n7 r$ [& J- R" Q                                        เปรต  อสูรกาย  ปอบ  แถวๆ  นี้มารวมกันแล้วท่านสอนให้เขา9 @( w" {  q7 |& t
                                        ถือศีล  ปฏิบัติสมาธิ  ส่วนผมจะส่งบุญมาให้ทุกวิญญาณที่
7 V) V: q& x, G' _                                        ภูพานนี่  รวมทั้งท่านและเหล่าเทวดา  ยักษ์  นาค  ครุฑ  แถว
5 d% ]8 V( ?$ ?9 _$ Q5 c' ?                                        บริเวณนี้  ใครช่วย  ผมให้บุญหมด  แล้วใครช่วยกันสอน  ก็จะได้3 h% V0 K1 l/ S/ J* P( Z0 ^4 g
                                        บุญธรรมทานเองครับ  ตกลงไหม!
1 M5 L( y1 |* R% d4 K( }3 L5 _                        เทวดา        :        ตกลง  ดีกว่าอยู่เฉย ๆ  เหงาแล้วยังได้บุญอีก  เดี๋ยวจะไปบอกทั่วเลย                          ผม        :        ขอถามหน่อยครับ  แถวนั้นยังมีปอบอยู่อีกหรือ
% D( c" G3 `7 a" o! u$ I. P                        เทวดา        :        ยังมีอยู่  แต่ไม่มาก4 ~6 y% k8 @+ ]
                ครับหลังจากนั้นก็เลยต้องสงเคราะห์ทั้ง  เขาค้อ,  หินร่องกล้าด้วย  อ่านดูแล้วเหมือนนิยายนะ  เชื่อก็ได้ไม่เชื่อก็อ่านเอาสนุกก็แล้วกันครับ  ผมพบอะไรมาก็ไม่อยากเก็บไว้คนเดียว  เลยเขียนเป็นธรรมทานให้คนทั่วไปที่สนใจได้รู้บ้าง  พบเจอมามากตัวอย่างก็เลยมาก  เวลาผมอ่านที่ผู้อื่นเขียนถ้ามีแต่เนื้อหาหลักปฏิบัติอ่านพักเดียวก็ชักเซ็ง  แต่ถ้ามีตัวอย่างประสบการณ์ผสมเข้ามา  เออ!  อ่านแล้วรู้สึกรู้เรื่องดี  การเขียนของผมยังไม่ดีนัก  เพิ่งเคยเขียนครั้งแรกจริงๆ  เขียนแล้วก็ไม่คิดขาย  อยากให้เป็นธรรมทาน  ให้ชาวพุทธระดับต้นๆ  แบบเดียวกับผมได้เรียนรู้เรื่องบุญและโลกวิญญาณกัน  ชาวพุทธระดับต้นๆ  มีจำนวนมากๆ  อ่านหรือฟังที่พระท่านสอน  ศีล  ภาวนา  จิต  สติ  ไม่รู้เรื่องหรอก  อ่านไป ฟังไปก็เหมือนคุณยายไปวัดไปฟังพระเทศน์  พอถามปรากฏว่าไม่รู้เรื่องไม่เข้าใจ  “ฟังเอาบุญจ๊ะ”  เสร็จแล้วก็สวดมนต์  สวดๆๆๆ  ถามว่าสวดทำไม  “สวดเอาบุญจ๊ะ”  รู้เรื่องที่สวดไหม  “ไม่รู้จ๊ะ”  จบกันชาวพุทธ  นี่เองทำให้ผมเกิดความคิดเขียนประสบการณ์ของชาวพุทธระดับต้นหรือระดับประถม  อย่างที่ผมเป็นอยู่  ให้ผู้คนได้ลองศึกษาดู  รู้จักทำบุญทำทานอย่างไรได้บุญและอุทิศบุญเป็น  รู้เรื่องโลกหลังความตายพอสมควร  เท่านี้แหละครับ2 z" h8 h2 e3 W4 O' P! `

เขียนแล้วไม่คิดขาย อยากให้เป็นธรรมทาน...สาธุกับมารน้อยด้วยจ้า

สาธุค่ะ

สาธุๆๆ อนุโมทนาครับ

สาธุค่ะท่านอาจารย์ เขียนแบบนี้แหละค่ะ ใช่เลย นี่ขนาดบอกว่าเขียนไม่เก่งนะอาจารย์บรรยายซะเห็นภาพเลย