ธรรมโอวาทสมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี

ตอนที่ ๒๑

สรรพสิ่งในโลกนี้เขาสร้างมาเป็นคู่

(วันที่ ๒๖ เมษายน พ.ศ.๒๕๑๓)

พังพอนกับงูเห่าทำไมกัดกัน

พระเชาวน์ ญาณวีโร : มีเรื่องแปลกอีกอย่างหนึ่งครับ พังพอนกับงูเห่านี้ มันทำไมจึงเป็นปฏิปักษ์กันนัก ทั้งๆ ที่ไม่เคยเห็นกันมาก่อน ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่พอเจอหน้ากันเป็นไม่ได้เลย

สมเด็จ : คือว่า อันนี้เป็นกฎธรรมดาของโลก เขาสร้างมาเป็นคู่ มีคู่สร้างมีคู่ปราบ มีคู่ล้าง นั่นคือกฎธรรมชาติของวัฏฏะ ซึ่งมนุษย์ก็ดำเนินไปสู่ทางแห่งโลกียะ โลกุตระ ถ้าธรรมชาติไม่สร้างให้มีคู่ปราบของงูแล้ว งู่ย่อมมีมากเกิน มนุษย์ย่อมตายเพราะงูแยะ จึงได้สร้างพังพอนขึ้นมาเพื่อเป็นการปราบ

ปัญหาเหล่านี้เป็นปัญหาชาวบ้านก็จริง แต่ก็เป็นปัญหาโลกแตก ในฐานะเราเป็นอรรถกถาจารย์ผู้หนึ่งมิใช่หรือ สอนอภิธรรมด้วยนี่หว่า อาตมาตรวจแล้ว

2023-5-8 22:33 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (9.52 KB)

เทพพรหมบางองค์มาเกิดเป็นสัตว์

พระเชาวน์ : แล้วอย่างยุงกับแมลงวันไม่เห็นมีใครมาปราบ

สมเด็จ : เพราะธรรมชาติแห่งการมาเสวยชีวิตการเป็นยุงนั้น อยู่ได้ไม่นาน ชีวิตของเขาต้องสลายตามสภาพ ท่านอย่าลืม ยุงบางตัวเกิดมาจากเทวดาก็มี ท่านจะเชื่อหรือไม่ อันนี้ขอให้ถือเป็นการฟังนิยาย

เพราะว่าสัตว์ทั้งหลายที่เคลื่อนไหวได้นั้น ถือว่ามีวิญญาณ ถ้าเราเชื่อว่าโลกวิญญาณมีจริง พรหมโลกมีจริง เทวโลกมีจริง ยมโลกมีจริง ยมบาลมีจริง ยมทูตมีจริง ทีนี้วิญญาณเทพพรหมบางองค์ ทำผิดก็มี คือบางครั้งเทวดาที่ไม่ใช่ชั้นสูง พรหมที่ไม่ใช่ชั้นสูงแล้วไซร้ บางทียังถูกกระแสแห่งความมีโมหะ โทสะ เข้าแทรก เมื่อนั้นทำเกินขอบเขตแล้วไซร้ ถือว่าผิดกฎของโลกวิญญาณ เขาให้มาเกิดในโลกมนุษย์

เทพพรหมบางองค์เขาซึ้งถึงการเป็นอยู่ของโลกมนุษย์ในยุคนี้ดี ซึ่งเป็นยุคแห่งความโสมม คือการเป็นมนุษย์นี่ จะต้องเตรียมสติสัมปชัญญะพร้อมทุกเมื่อ ที่จะต่อสู้กับสิ่งแวดล้อมที่จะเข้ามา มิเช่นนั้นแล้ว จะกลับขึ้นสู่ความเป็นเทพพรหมยาก ฉะนั้นเขาเหล่านี้ ก็อาจจะขอเกิดเป็นสัตว์ เช่น ขอเกิดเป็นห่าน เป็นหมา เป็นแมว ก็มี

ที้นี้ อย่างสัตว์จำพวกแมลงวัน บางทีอาจเกิดมาจากเทพพรหมที่เข้าฌานสมาบัติก็มี อันนี้อาตมาย้ำอีกครั้งหนึ่งว่า ให้ถือว่าฟังนิยาย ในระหว่างการเข้าฌานสมาบัติ เกิดมีเทวดามาทำให้ตื่นจากฌานสมาบัติ ในภาวการณ์นั้นแหละ อาจถูกการสาปแช่งว่า ให้เจ้านี้ไปเกิดเป็นยุง แล้วจะได้ไปเกิดเป็นจิ้งจก ตุ๊กแก อะไร ก็ว่ากันไปตามชนิดของสัตว์ต่างๆ เพื่อบำเพ็ญตนกลับสู่การเป็นเทวดา นี่คือ อีกจุดหนึ่งของการเป็นสัตว์เหล่านี้

เพราะฉะนั้น อาตมาจึงบอกว่า สัตว์บางตัวกินแล้วก็ได้บุญ สัตว์บางตัวกินแล้วก็ได้บาป เมื่อเราไม่มีการสำเร็จของเจโตปริยญาณ หรืออนาคตังสญาณแล้วไซร้ เราก็ควรที่จะเว้น ไม่กินได้มันก็ดี

พระเชาวน์ : สัตว์อะไรที่กินแล้วได้บุญครับ

สมเด็จ : อันนี้อรรถาธิบายให้ฟังไม่ได้ เพราะว่ามันเฉพาะบางตัว พูดง่ายๆ เทวดาบางตนเขาขอเกิดเป็นหมูจำศีล แต่เกิดมีมนุษย์ที่มันโลภว่า หมูตัวนี้อ้วนดี เอาไปขายดีกว่า นี่มันต้องแยกแยะ จะให้อธิบายเป็นรายตัวไปไม่ได้ เพราะแล้วแต่เทพพรหมจะไปจุติ แล้วแต่เขาจะมาเสวยกรรมวิบากอะไร

พระอรหันต์ พระโพธิสัตว์ ยังเคยจุติในโลกมนุษย์ เกิดเป็นปลาหมอ ปลาไหล ก็เคยมี อันนี้จะให้อาตมาเจาะจงว่า สัตว์อะไรกินแล้วไม่บาปนั้น อาตมาอธิบายไม่ได้ มันแล้วแต่กรรม วาระของผู้นั้นที่จะไปเจอในสิ่งนั้นๆ

ตอนที่ ๒๒

สัตว์กินสัตว์ควรทำอย่างไร

(วันที่ ๕ กรกฎาคม พ.ศ.๒๕๑๒)

สานุศิษย์ : หลวงพ่อครับ เวลาผมเห็นสัตว์ใหญ่มันกินสัตว์เล็ก ผมเอาไม้ไปแหย่ ไปช่วยมัน จะบาปไหมครับ ถ้าผมไม่ช่วยมัน ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

สมเด็จ : สรรพสิ่งในโลกนี้ เขาสร้างมาเป็นคู่ คือสัตว์ใหญ่กินสัตว์เล็กนั้น เป็นสิ่งธรรมดาของสัตว์ เราไปช่วยเขาเท่ากับเราทำลายอาหารของเขา อันนี้ถ้าให้อาตมาตอบแล้ว อาตมาถือว่าบาป ธรรมะข้อนี้เป็นธรรมะที่พูดง่าย แต่เป็นเรื่องลึกซึ้ง

สานุศิษย์ : เวลาผมไม่ช่วย ผมไม่ค่อยสบายใจครับ

สมเด็จ : นั่นมันเป็นเจตนาของอารมณ์ของเรา ในด้านของการว่า มีเมตตาจิตต่อสรรพสัตว์ ท่านอย่าลืม ท่านอย่านึกว่า ใจท่านเป็นบุญแล้วจะได้บุญเสมอไป บางครั้งทำบุญแต่ได้บาป

เพราะสิ่งนั้นเป็นอาหารของเขา เสมือนหนึ่งเรากำลังกินข้าวอยู่ คนมาเอาชามข้าวเราออกไป เราจะหายหิวไหม เราจะมีความโกรธไหม มันจะเกิดความอาฆาตของเจตนาจิตของสัตว์นั้นๆ ไม่อย่างนั้นจะไม่เรียกว่า กรรมวิบาก มีการจองล้างจองผลาญ มีการจองเวรกัน

คือ ถ้าเราเข้าซึ้งถึงธรรมะ เราก็ควรจะคิดว่า เขากินสัตว์ที่เป็นอาหารของเขา เราใช้หลักแห่งความเมตตา ส่งกระแสจิตช่วยวิญญาณของเขา วิวัฒนาการไปสู่การเป็นสัตว์ที่จะมาบำเพ็ญพ้นทุกข์ได้ ยังจะได้บุญกว่า

2023-5-8 22:36 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (9.52 KB)

ฆ่าแมวตายเท่ากับฆ่าเณรจริงหรือ

สานุศิษย์ : โบราณว่า ฆ่าแมวตายเท่ากับฆ่าเณรจริงไหมครับ

สมเด็จ : อันนี้เป็นการอุปมาอุปไมย เป็นการขู่ของชาวบ้าน เพื่อให้รักสัตว์ที่ช่วยตัวเองไม่ได้ เพราะว่าในการทำลายสัตว์ใดๆ ด้วยเจตนาย่อมมีบาป

ทีนี้ อาตมาเคยเทศน์ไว้ว่า สัตว์บางตัวฆ่าแล้วได้บุญ สัตว์บางตัวฆ่าแล้วได้บาป เพราะฉะนั้น อันนี้จะต้องแยกแยะ อย่างเทพบางองค์เขามีความผิด เขามีโทษ เช่น มีการคล้อยตามมนุษย์ ซึ่งถือว่าผิดกฎเทวโลก ต้องลงมาเกิด เขาบอกว่า ไม่เอาละ เกิดเป็นมนุษย์นี่ กลับขึ้นสู่สวรรค์ยาก ยิ่งในยุคนี้แล้ว ถ้าลงมาแล้ว ลงหลุมทันทีเลย

ฉะนั้น จึงหาทางที่จะเกิดเป็นสัตว์ในการเสวยกรรมนั้นๆ สัตว์บางตัวเขาอธิษฐานก่อนเกิดว่า เมื่อเกิดเป็นสัตว์นี้ ขอให้อยู่ไปกี่วันๆ แล้วให้มีคนมาฆ่าฉันตาย แล้วฉันจะอนุโมทนา เพื่อจะได้กลับเทวโลก ในที่ประชุมเขาอาจจะตกลง ยอมให้มาเกิดตามนั้น อันนี้มันเป็นเรื่องละเอียดที่อธิบายกันไม่ได้

ตอนที่ ๒๓

ตายแล้วไม่สูญ

(วันที่ ๒๖ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๑๓)

คุณหญิงระเบียบ สุนทรลิขิต: ลูกเรียนถามมามากแล้ว ทีนี้ลูกจะถามเรื่องง่ายๆ เพื่อคนที่มาในพื้นที่ฟังเข้าใจได้ง่าย ขอเรียนถามว่า คนเรานี่ ตายแล้วสูญไหมเพคะ เพราะว่าเขาเข้าใจกันมากทีเดียวว่า ตายแล้วสูญ ตายแล้วไม่เกิด

สมเด็จ : คนเรานี้ ตายแล้วไม่สูญ เพราะอะไรเล่า?

ท่านอย่าลืมว่า ธรรมชาติแห่งการเวียนว่ายของสสาร ธรรมชาติแห่งการเวียนว่ายของวัตถุ ย่อมมีการเปลี่ยนสภาพของสสารพลังงาน ซึ่งอาตมาได้เทศน์ไว้ในที่นี้แยะแล้วว่า น้ำระเหยขึ้นไปเป็นไอน้ำ ไอน้ำจะกลายเป็นฝนตกลงมา นี่กฎแห่งธรรมชาติในโลกมนุษย์ มนุษย์ย่อมจะต้องเสวยภพและชาติที่ตนสร้าง ทั้งกุศลกรรมและอกุศลกรรมแห่งการเวียนว่ายตายเกิด

ถ้าตายแล้วสูญ คำว่า “สูญ” ในที่นี้ ก็คือ สูญจากปัจจุบันชาติ สูญจากกิเลส พระอรหันต์สูญจากกิเลส แต่จิตวิญญาณของอรหันต์ยังมี

ถ้าท่านเชื่อในกฎแห่งสสาร พลังงานแล้ว ท่านย่อมจะต้องเชื่อในกฎแห่งการเวียนว่ายตายเกิด นี่คือ หลักแห่งความจริงที่องค์สมณโคดมแสดงไว้ ไม่ได้ค้านกับวัตถุธรรม (วิทยาศาสตร์)

ที่มนุษย์สอนว่า ตายแล้วสูญ เพราะว่ามนุษย์ผู้นั้น ตัวเองยังทำไม่ถึง ไม่เข้าซึ้งถึงจุดแห่งสัจธรรม ก็นำมาอ้าง ตะกี้อาตมาเทศน์ไว้ว่า อรรถกถาจารย์ขี้เกียจ ก็บอกว่าพระถอนหญ้าไม่ได้ สมัยอาตมาอยู่วัดระฆังฯ บางทีมีพระเณรบางองค์อ้างว่า “ในพระธรรมวินัยบอกว่า พระถอนหญ้าอาบัติ”

อาตมาบอกว่า “เดี๋ยวกูถกผ้าเหลืองเตะมึง ไม่อาบัติ”

การกระทำในสิ่งที่ทำให้เกิดความสะอาดแก่โลก ไม่ได้สร้างบาป เพราะว่าพืชพันธุ์เขามีแต่เพียงธรรมชาติแห่งความเจริญ แต่ไม่มีจิตใจ ไม่มีจิตวิญญาณ หญ้ามีชีวิตไม่มีวิญญาณ มนุษย์ สัตว์ที่เลื้อยคลานเคลื่อนไหวได้ จึงจะมีวิญญาณ

เพราะฉะนั้นในสยามขณะนี้ ผู้ที่ไม่เข้าถึงธรรม ก็พยายามดัดแปลงให้ตายแล้วสูญ เมื่อให้ตายแล้วสูญ กิเลสจะได้ครอบงำมาก เมื่อกิเลสครอบงำแล้ว ความเดือดร้อนในสังคมจึงมีมาก เพราะมนุษย์กลุ่มที่ไม่เข้าถึงศาสนา อันนี้จึงทำให้ปั่นป่วนในโลกมนุษย์ในเรื่องศาสนา เพราะว่าเขาไม่ได้ศึกษาความถ่องแท้ธรรมชาติ แล้วก็ด่วนตั้งตนเป็นอาจารย์

พวกเหล่านี้ อาตมาไม่เคยว่าด่าเขา อาตมาเพียงแต่ว่าสงสารเขา เพราะว่าเขาไม่มีหลักแห่งสัจจะของการเป็นนักพรต และการเป็นบรรพชิตที่แท้จริงในการเป็นสาวกขององค์สมณโคดม

ทุกวันนี้มนุษย์ไม่เข้าถึงสัจธรรม แล้วก็ตั้งตนกัน คือไม่ได้ทำในด้านฌานญาณ วิปัสสนาญาณ ไม่ได้ศึกษาให้ถ่องแท้ในเรื่องนามธรรม ก็เข้าไม่ถึงคำว่า “จิตวิญญาณ”

เมื่อไม่ถึงจิตวิญญาณ ก็เข้าใจว่า “ตายแล้วสูญ” ไม่ศึกษากฎแห่งกรรมอย่างถ่องแท้ พวกนี้แหละ ถ้าว่าตามหลักแล้ว เป็นการส่งเสริมให้คนทำบาป เขาสอนศาสนาแล้วแทนที่จะได้บุญ กลับได้บาป ต้องไปนรก เพราะเข้าไม่ถึงสัจธรรมอันแท้จริง เป็นเรื่องน่าสังเวชที่ไม่ได้ทำตามองค์สมณโคดม

องค์สมณโคดมตรัสว่า “ท่านจะสอนธรรม ท่านต้องปฏิบัติธรรม แล้วค่อยสอนธรรม ก่อนที่ตถาคตจะสอนธรรมท่าน ตถาคตต้องปฏิบัติถึง แล้วตถาคตจึงจะสอน”

ตอนที่ ๒๔

กรรมบันดาล

(วันที่ ๖ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๑๔)

คุณศุภชัย ระวังนาม : หลวงพ่อสมเด็จครับ ชีวิตมนุษย์นี่ เป็นไปตามกรรมปัจจุบันกี่ส่วน และกรรมในอดีตกี่ส่วนครับ

สมเด็จ : ชีวิตมนุษย์นี่ เกิดขึ้นมาได้เพราะเหตุและปัจจัย เหตุนั้นเกิดจากอะไรเล่า จึงเกิดเป็นคนขึ้นมาได้ ภาวะคืออดีตกรรมส่งผล ๖๐ เปอร์เซ็นต์ จึงทำให้ท่านเกิดเป็นมนุษย์ได้

ทีนี้ท่านจะเกิดได้ ต้องมีปัจจัย คือบิดามารดาประกอบกรรมช่วยท่าน นี่เป็นธรรมะ อย่าอุปทานเป็นเรื่องไม่ดี เมื่อบิดามารดามีส่วนเป็นปัจจัยประกอบให้เหตุนั้นเป็นผลขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์

หลังจากที่ท่านเสวยกรรมอยู่ในปรภพแล้ว ผลแห่งกรรมวิบากที่ท่านอยู่ในสังสารวัฏจะนำท่านไปสู่ในมนุษย์ที่มีกรรมพัวพัน อันนี้หมายความว่า ท่านจะต้องสร้างกุศลมากเพียงพอ ที่จะเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในการเป็นมนุษย์อีก

2023-5-8 22:41 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (9.52 KB)

กรรมที่นำสู่อบายภูมิ

สมเด็จ : มนุษย์ที่สร้างอกุศลมาก ตายจากโลกมนุษย์แล้ว บางทีไปเกิดเป็นหมาเกิดเป็นแมว ไม่ใช่เกิดเป็นมนุษย์แล้ว จะเกิดเป็นมนุษย์อีกเสมอไป

มนุษย์ที่ตายจากโลกมนุษย์แล้วไปอบายภูมิ คือ

๑. มนุษย์ที่มีความอิจฉาประจำใจเป็นสรณะ

๒. มนุษย์ที่คิดทำลายหมู่คณะ

๓. มนุษย์ที่ประจบสอพลอเพื่อผลประโยชน์ของตน โดยไม่คิดถึงผลประโยชน์ส่วนรวม ไม่คิดถึงผลสะท้อนของส่วนรวม ของศาสนา ที่เรียกว่า หนอนศาสนา

มนุษย์เหล่านี้แหล่ ตายจากโลกมนุษย์ ท่านอย่านึกว่าเขาจะเป็นเทวดา เพราะฉะนั้น ท่านจะเห็นว่า ผ้าเหลืองยิ่งห่มยิ่งร้อน เพราะอะไรเล่า เพราะว่าคนห่ม ห่มด้วยเจตนาไม่บริสุทธิ์ทั้งกายและใจ เมื่อนั้นก็เท่ากับสร้างบาปในศาสนา

เพราะในหลักแห่งการที่จะเกิดเป็นคนนั้น คือ กุศล อกุศล นำท่านให้วิบากสู่การเป็นคน อกุศลในที่นี้ หมายความว่า อกุศลแห่งการพัวพัน ที่ยังไม่สิ้นภพสิ้นชาติกับผู้ที่จะเป็นบิดามารดาของท่านในปัจจุบันชาติ

เพราะฉะนั้น สรุปแล้วก็ กรรมในอดีต ๖๐ เปอร์เซ็นต์ ส่งผลให้ท่านเป็น ๑๐๐ เปอร์เซ็นต์ ในปัจจุบัน

ปัจจุบันท่านจะต้องสร้างกรรมดีสู่ปรภพ จึงจะได้สู่ในสังสารวัฏแห่งการเป็นสัตว์ประเสริฐคือมนุษย์ ส่วนเรื่องการสำเร็จโสดาบันอะไรนี่ ยกไว้ต่างหาก ยังไม่ต้องพูดถึง

ถ้าปัจจุบันกรรมนี้ ท่านไม่พยายามจะสร้างกุศลเพื่อค้ำจุนไปในปรภพ ก็ไม่แน่นักว่า เมื่อท่านตายจากโลกมนุษย์ไปแล้ว จะได้เกิดเป็นมนุษย์อีกหรือไม่

2023-5-8 22:41 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (9.1 KB)

หลักปฏิบัติตนไปสู่ปรภพที่ดี

สมเด็จ : เมื่อสมัยอาตมามีสังขารอยู่วัดระฆังฯ อาตมาเป็นนักโหราศาสตร์ที่หาตัวจับยาก แต่เมื่อสิ้นจากโลกมนุษย์ไปอยู่พรหมโลก จึงรู้ว่าการเอาหลักแห่งดวงดาวในท้องฟ้ามาพัวพันกับมนุษย์นี้ มีความถูกต้องแม่นยำเพียง ๕๐ เปอร์เซ็นต์เท่านั้น ส่วนอีก ๕๐ เปอร์เซ็นต์ ขึ้นอยู่กับวิบากกรรมของมนุษย์ผู้นั้นต่างหากเล่า เรียกว่า การเสวยกรรมของแต่ละบุคคลไม่เหมือนกัน และการวิบากของกรรมนั้นถี่ยิบยิ่งกว่าอะไร

ฉะนั้น อาตมามาในโลกมนุษย์ครั้งนี้ จึงไม่ยอมตรวจเรื่องมนุษย์ นอกจากเรื่องใหญ่ๆ หลักๆ ของมนุษย์เท่านั้น เพราะว่ามนุษย์แต่ละคนมีกรรมวิบากของกระแสกรรมในอดีตพัวพันมาถึงปัจจุบัน ปัจจุบันพัวพันไปถึงอนาคต ถี่ยิบยิ่งกว่าอะไร

เพราะฉะนั้นท่านทั้งหลาย ท่านเกิดเป็นสัตวโลก การเกิดเป็นคนนี้ไม่ใช่ง่าย ถ้าท่านศึกษาพระสูตร ศึกษาพระวินัย ศึกษาพระอภิธรรม โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เรื่องพระเจ้าห้าร้อยชาติ ท่านจะเห็นว่า ในการที่จะเกิดมาเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้านั้น เป็นสิ่งยาก

ปัจจุบันนี้ท่านได้เกิดมาเป็นคน และมีโอกาสมาอยู่ในศาสนาแห่งคำว่าพุทธศาสนาแล้ว ท่านควรจะหมั่นทำความดี มีศีล สัตย์ บริสุทธิ์ ไม่เบียดเบียนสัตว์ผู้ปฏิบัติความดี ไม่อิจฉาเพื่อนมนุษย์ที่สละความสุขเพื่อคนอื่น พยายามสำรวจตัวเองให้ดีเท่าที่จะดีได้ พยายามรักษาศีลห้าให้บริสุทธิ์ แล้วท่านจะเป็นผู้ที่ตายดี เพราะคนเรานี้เกิดก็ต้องการตายดี

ถ้าท่านจะตายดี ท่านจะทำอย่างไรจึงจะตายดี ก็คือ ท่านจะต้องมีศีลมีสัตย์เป็นสรณะ อย่าเบียดเบียนสัตวโลกด้วยกัน หมั่นขัดเกลากิเลสของตัวเอง สำรวจความบกพร่องของตัวเอง อย่าไปสำรวจความบกพร่องของคนอื่น เมื่อนั้น ท่านตายจากโลกมนุษย์นี้ ท่านก็จะมีหวังไปสู่สุคติ

เจริญพร

2023-5-29 04:39 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (97.7 KB)

2023-5-8 22:43 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (29.28 KB)

“ผู้ใดปฏิบัติธรรม ผู้นั้นถึงธรรม ผู้นั้นก็รู้ว่าธรรมคืออะไร”

เพราะฉะนั้น เราอยู่ในโลก เราควรจะปฏิบัติตน คือ

๑. การเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น ควรมีสติสัมปชัญญะพร้อมคุ้มตน

๒. อย่าตื่นตูมในการกล่าวของการฟังมาใดๆ ทั้งสิ้น

๓. เมื่อรับฟังแล้วเราต้องพิจารณา ไตร่ตรอง แล้วค่อยเชื่อ ว่าสิ่งนี้จริงหรือไม่จริง

2023-5-8 22:43 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (12.1 KB)

บทกลอนธรรมะ

อันความจริง     จิตมนุษย์           แสนผ่องใส

ความรู้แท้         อยู่ในจิต           เหนือสิ่งใด
มนุษย์ไซร้        ไม่เข้าซึ้ง            ถึงความจริง

เกิดเป็นคน       ถึงมีกรรม          ที่ตนสร้าง

สร้างทุกข์นำ     ให้เกิดตน         เพื่อใช้กรรม

วิบากกรรม       ที่ตนทำ             ไม่สิ้นสุด
เสวยกรรม        ตามกฎไซร้       สังสารวัฏ

อันมนุษย์          เกิดเพราะ         กรรมเก่านำ

กรรมนำตน      สู่พิภพ               ปัจจุบัน
ปัจจุบัน            สืบต่อ               อนาคต

อยู่ที่ตน           กระทำ              จุดถึงไซร้
อันจิตตน         พิสดาร              อยู่ที่ตน

ค้นของจิต       ให้ถึงจิต            ย่อมรู้จิต
คนถึงธรรม      ย่อมถึงธรรม      ด้วยการรู้ธรรม

จิตของตน        เคลื่อนไหวไป     ตามภาวะ

สลายไป          ในพิภพ             โลกมนุษย์
แต่จิตหนึ่ง        ยิ้มหนึ่งไซร้        ผ่องใสเอย
ถึงจุดนั้น          ประภัสสร          รู้แจ้งเอย.

2023-5-8 22:52 อัปโหลด

ดาวน์โหลด (17.76 KB)

.....จบเนื้อหาหนังสือธรรมะ “โต พรหมรังษี” แล้ว

สวัสดีค่ะ