ตอนที่ ๑ สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) พรหมรังษี ทรงกล่าวถึง พระประวัติสมเด็จพระสังฆราชคูรูปาจารย์
กำเนิดสำนักปู่สวรรค์
(วันที่ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๘)
อังคารที่ ๙ กุมภาพันธ์ พ.ศ.๒๕๐๘ วันนี้เป็นวันทำพิธีตั้งสำนัก โดยใช้ชื่อสำนักว่า “สำนักปู่สวรรค์” ซึ่งเป็นชื่อที่องค์หลวงปู่ทวด ตั้งขึ้นตามมติของสามโลก
สำนักนี้ตั้งขึ้น เพื่อรับสถานการณ์ของโลกซึ่งกำลังย่างเข้าสู่กลียุค เพื่อช่วยมนุษยโลก โปรดสัตว์ รักษาผู้เจ็บป่วยด้วยโรคาพยาธิทุกชนิด เป็นการเจริญรอยตามพุทธพจน์ดำรัสว่า “อโรคยา ปรมาลาภา” และเพื่อเป็นที่เผยแผ่สัจธรรมอันประเสริฐและแท้จริง เจริญรอยตามพระสัมมาสัมพุทธเจ้า
พระโพธิสัตว์แห่งกรุงสยาม
(วันที่ ๑๔ กันยายน พ.ศ.๒๕๑๒)
เมื่อภาวการณ์นั้นแหล่ เกิดความยุ่งเหยิงในการทั้งหลาย องค์หลวงปู่ทวด (เหยียบน้ำทะเลจืด) แห่งกรุงสยาม ที่มนุษย์สมมติตั้งเป็นฉายา ถ้าว่าตามหลักแห่งการนามจริง ก็คือ พระภิกษุปูคูรูปาจารย์แห่งสมัยนั้น ในการเป็นสังฆราชในราชวงศ์ของเจ้าอู่ทอง ณ กรุงศรีอโยธยา
ได้ตั้งสัจอธิษฐานให้ทั้ง ๓ โลก เข้าใจว่า หลังจากยุคแห่งศรีอริยเมตไตรยจุติมาในโลกมนุษย์ เพื่อสืบต่อศาสนาขององค์สมณโคดมแล้วไซร้
ผู้ที่ปรารถนาแห่งการเป็นพุทธะแห่งยุค สืบต่อยุคศรีอริยเมตไตรย ก็คือ พระโพธิสัตว์แห่งกรุงสยามได้อธิษฐานก่อนคนอื่น
ในภาวการณ์เช่นนี้ ในการที่จะสร้างอาณาจักรแห่งการเป็นพุทธะสืบต่อแล้ว การจะเป็นเจ้ากรุงครองเมือง จำเป็นที่จะต้องมีประชาชนให้ปกครอง ถึงจะได้เป็นเจ้า ถ้าอยู่คนเดียวแล้วจะไปเป็นเจ้าอะไร เมื่อภาวการณ์นี่แหล่ จึงว่า สภาวการณ์เช่นนี้ ควรจะทำ ก็ได้ตั้งสำนักปู่สวรรค์ขึ้น โดยการ
หนึ่ง เพื่อบำบัดทุกข์ในด้านของกายและใจในโลกมนุษย์ยุคปัจจุบันนี้
สอง เพื่อหาสาวกแห่งการสืบต่อแห่งการที่จะเป็นผู้นำศาสนาของยุคสืบต่อศรีอริยเมตไตรย
เพราะฉะนั้น ก็ได้ตั้งสำนักปู่สวรรค์ขึ้น โดยการบรรจุเทพพรหมทั้งหลายที่จะมาร่วมมาปฏิบัติในที่นี้ ก็คือมาในรูปของการที่ว่า ผู้ถวายตัวเป็นศิษย์จะได้เทวดาในปัจจุบันชาติไปคุ้มครองหนึ่งองค์ อนาคตชาติยุคศรีอริยเมตไตรย อาจจะมาเกิดในยุคนั้นด้วยกัน ยุคสืบต่อศรีอริยเมตไตรย พระโพธิสัตว์แห่งกรุงสยามผู้นั้นก็จะมาเป็นพระพุทธเจ้า แต่ต้องจำเอาไว้ว่า ในยุคแห่งศาสดายุคนั้น ไม่ใช่เกิดในกรุงสยาม
ทีนี้ภาวการณ์ทั้งหลาย ในหลักแห่งความจริง อาตมานี้เป็นผู้ที่เรียกว่า แต่ไหนแต่ไรมาตั้งแต่มีสังขารถึงเวลานี้เหลือแต่จิตวิญญาณที่อยู่ในรูปพรหมชั้นที่ ๑๖ ตามหลักอาตมาจะเข้าอรูปพรหมแล้ว แต่อาตมายังไม่เข้า เพราะยังมีกิเลสที่ห่วงในเหล่ามนุษยชาติทั้งหลายที่มีกรรมหนาอยู่และห่วงใยสายใยแห่งการครองเมืองของอาตมาด้วย
ภาวการณ์อันนี้แหล่ อาตมาจึงได้อาสาเข้ามาร่วมงานในครั้งนี้ โดยรับอาสาเป็นผู้เทศน์ธรรมะในการเพื่อขัดเกลาจิตใจของมนุษย์ แต่ในการมาสำนักนี้แล้ว เทศน์ไปมากแล้ว หาคนปฏิบัติจริงในยุคนี้ยากเต็มทน พอจะเข้าใจไหม มีอะไรอีกไหม
ประธานดูแลโลกมนุษย์
(วันที่ ๑๗ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๓)
เวลานี้เขาเรียกว่า ผู้ที่ได้รับสิทธิพิเศษในการติดต่อถึงจดหมายแห่งห้องรวมกรรมของพรหมโลก เทวโลก นรกโลก ก็มีหลวงปู่ทวดแห่งกรุงสยาม ในขณะซึ่งเป็นพระโพธิสัตว์อาวุธโสที่กำลังเตรียมตนเป็นพระพุทธเจ้าสืบต่อพระศรีอริยเมตไตรย ได้ตั้งความปรารถนาแห่งความเป็นสัมมาสัมพุทธเจ้าแห่งยุคมาเป็นกัปๆ กัลป์ๆ
ในขณะนี้ ได้รับคัดเลือกจากแดนโพธิสัตว์ ซึ่งมีพระโพธิสัตว์สิบหมื่นแปดพันสี่ร้อยสามสิบองค์ในขณะนี้ ให้เป็นประธานดูแลความทุกข์สุขในโลกมนุษย์ในยุคกลียุคแห่งยุคกลางนี้ ยุคปลายจะเปลี่ยน แล้วก็เป็นการเตรียมตนแห่งการเกิดเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแห่งยุค
เพราะฉะนั้น โลกวิญญาณมีกฎ มีระเบียบของการอยู่ของโลกอีกโลกหนึ่งที่มนุษย์ไม่ศึกษา ไม่ค้น ไม่ปฏิบัติ แล้วมักจะปฏิเสธว่าไม่จริง เพราะอะไรเล่า เพราะว่าเสมือนหนึ่งคนที่ไม่ยอมเข้าไปดูว่า ในโรงงานที่เขาทำน้ำตาลนั้น มีน้ำตาลอยู่อย่างไร อยู่ข้างนอกแล้วก็วิจารณ์แต่เรื่องน้ำตาล ฉันใดก็ฉันนั้น เหมือนสันดานมนุษย์ในยุคนี้
พระโพธิสัตว์แห่งยุค
(วันที่ ๓๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๓)
ทำไมอาตมาจึงใช้คำว่า พระโพธิสัตว์แห่งยุค เพราะว่าในขณะนี้ พระโพธิสัตว์ที่มาเกี่ยวข้องกับโลกมนุษย์มากที่สุด ก็คือ หลวงปู่ทวด ซึ่งขณะนี้ได้รับเป็นผู้ดูแลความทุกข์สุขของมนุษย์ในยุคแห่งกลียุคกลางนี้
พระโพธิสัตว์ศรีอริยเมตไตรยนั้น มีแต่กำลังเตรียมฌานญาณในการที่จะจุติมาเป็นพระพุทธเจ้าในอนาคตกาลที่จะถึง หลังจากพุทธศาสนาของศากยราชโคตมะสิ้นสุด
งานปรับปรุงศาสนา
(วันที่ ๑๒ มิถุนายน พ.ศ.๒๕๑๔)
งานของอาตมานี้ อย่าลืม หลวงปู่ก็ดี อาตมาก็ดี ไม่ใช่มาแค่รักษาโรค มาแค่เทศน์เท่านั้น การรักษาโรคนั้น พรหมธรรมดา เทพธรรมดา เขาก็รักษาโรคได้ ซึ่งท่านก็รู้เห็นมีกันอยู่มากมาย แต่การมานี้ มีหลักในการทำงาน คือ มาเพื่อปรับปรุงพระศาสนาให้ดีขึ้น เพื่อให้มนุษย์เข้าถึงซึ้งในแก่นของศาสนา ไม่ใช่เพียงกระพี้ของศาสนาในทุกวันนี้
....สมองอย่างอาตมาก็ดี สมองอย่างหลวงปู่ก็ดี ล้วนแต่เคยกู้ความอยู่รอดของประเทศมาแล้วทั้งนั้น ยุคอโยธยาหลวงปู่ได้ช่วยแก่ปริศนาธรรมที่ประเทศลังกาเอามา เพื่อจะมายึดครอง
งานเพื่ออนาคต
(วันที่ ๓๐ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๑๔)
งานของสำนักปู่สวรรค์นั้น ไม่ใช่งานเพื่อปัจจุบัน งานของสำนักปู่สวรรค์เป็นงานเพื่ออนาคต คือเมื่อพุทธกาลล่วงไปแล้ว ๓,๐๐๐ ปี มนุษย์ในยุคนั้นจะมาศึกษาเรื่องสำนักปู่สวรรค์กัน เพราะฉะนั้น ให้ทำเป็นหลักฐานทิ้งร่องรอยเอาไว้กระจายให้ทั่ว เพื่ออนุชนรุ่นหลังที่จะค้นคว้าศึกษาจะได้ง่าย นี่เป็นสิ่งที่อาตมาต้องการ
ข้อความเหล่านี้ ท่านจะเชื่อหรือไม่ เป็นสิทธิเสรีภาพของท่าน
| 
