ตอนที่ ๑๙ ชาตินี้สร้างแต่บุญจะมีโอกาสพลาดไหม
อาจารย์ชุบชีพ : อ้า สมเด็จอาจารย์เจ้าคะ ไม่ทราบว่าจะยกตัวอย่างใคร ดิฉันขอเรียนถาม เอาตัวดิฉันนี่เป็นตัวอย่าง ก็อย่างดิฉันนี่ เกิดมาชาตินี้ ไม่ได้สร้างบาปอะไรมากมาย ดิฉันก็เจียมตัวว่า ดิฉันเป็นลูกกำพร้า ก็คงพรากลูกนกฉกลูกกา ชาตินี้ดิฉันไม่ได้ทำบาปมากหรอก สร้างแต่บุญๆ อย่างนี้
อยากจะเรียนถามว่า เราอาจจะพลาดได้ไหมเจ้าคะ สร้างแต่กุศลอย่างนี้น่ะ เมื่อครั้งมรณกาล เราอาจจะพลาดได้ไหม คือหมายความว่า ดิฉันก็สร้างกุศลอยู่เสมอๆ แต่ว่าถ้าคนเราจะต้องปฏิบัติธรรมขั้นอริยบุคคลเบื้องต่ำ ก็คือโสดา จึงไม่ไปสู่อบาย เป็นหวังได้ ก็ดิฉันนี้ไม่มีหวังจะเป็นโสดา ดิฉันก็เชื่อว่า ดิฉันไม่สามารถปฏิบัติได้ แต่ดิฉันเห็นว่า เทวดาเกะกะนี่ เขาเป็นยังไง เขาถึงตายไปเป็นเทวดา อย่างคุณชุบชีพนี่ จะเป็นเทวดาได้ไหมเจ้าคะ
สมเด็จ : คือว่า กุศลนี่ บำเพ็ญแล้วก็หมั่นสร้างอันนี้ ต้องสิ้นจากโลกมนุษย์แล้ว เขาไปคิดกันในโลกทิพย์ ในโลกวิญญาณ แล้วจะรู้ว่ากุศลเรามากขนาดไหน ก็ไปเป็นเทพธิดา ไปเป็นนางฟ้า เพราะฉะนั้น อันนี้อยู่ที่กุศลของเราที่สร้างให้ตลอดถึงตอนเวลาแห่งการมรณภาพ แล้วขณะนั้นกระแสจิตวิญญาณจะพุ่งตรงไหน ตอนนั้นแหละ จะรู้ด้วยตน
กรรมของตนตามล่า อดีต ปัจจุบัน ถึงอนาคต
อาจารย์ชุบชีพ : ที่สมเด็จอาจารย์พูดน่ะ ดิฉันเข้าใจค่ะอย่างนั้นน่ะ แต่ดิฉันจะทราบได้อย่างไร มรณกาลนี่ ชาตินี้ดิฉันไม่ได้ทำบาป ทำบุญเสมอ เผยแผ่ธรรมะ คือให้ธรรมะเป็นทาน ย่อมชนะทานทั้งปวง แต่ทีนี้อดีตชาติ ดิฉันไม่ทราบว่าทำกรรมอะไรไว้น่ะซิเจ้าคะ กลัวเดี๋ยวจะพลาดตกกระไดลงดิ่งไปอบาย
สมเด็จ : ทีนี้ก็ไปสู่ในทางโลกวิญญาณ เรียกว่า กุศลในปัจจุบันชาตินี้ ถ้าเรามีความดี ก็ไปสู่ในการเป็นเทพก็ได้ เป็นพรหมก็ได้ เมื่อถึงคราวมรณกาล
ทีนี้ พูดถึงในเรื่องของกุศลวิบาก กุศลวิบากนี้ ถ้าเราอยู่ในเทวโลกบำเพ็ญๆๆ เพื่อจะไปสู่การเป็นพรหมชั้นสูง เพื่อที่จะไปสู่การเป็นพระปัจเจกโพธิเจ้า เพื่อที่จะไปสู่การเป็นพรหมสุทธาวาส เพื่อที่ไปเป็นโสดาปัตติมรรค อริยบุคคลในโลกวิญญาณ อนาคามี เข้าสู่แดนอรหันต์ ในขณะบำเพ็ญอยู่นั้น เราสร้างแต่ความดี ตั้งแต่ชาตินี้ถึงเทวโลก เราก็ยังบำเพ็ญความดี ทีนี้เขาเรียกว่า กรรมของตนตามล่าอดีต ปัจจุบัน ถึงอนาคต
ทีนี้ ในภาวการณ์นั้นแหล่ พรหมบางองค์ ทำไมต้องลงมาเกิดเป็นปลาไหล พรหมบางองค์ ทำไมต้องลงมาเกิดเป็นช้าง แล้วก็พรหมบางองค์ ทำไมต้องมาเสวยวิบากในโลกมนุษย์ก่อน แล้วจึงจะเข้าสู่จุดแห่งความปรารถนาของตน เพราะว่า กุศลในอดีตนี้ยังตามไม่ทัน
โลกวิญญาณเขาถือแค่สามชาติ อดีตชาติก่อนเกิดเป็นปัจจุบัน ปัจจุบันเข้าสู่อนาคตชาติ เพราะฉะนั้น ถ้าเราตายจากโลกมนุษย์ในปัจจุบันชาติ กุศลอันนี้ เขาจะคิดแค่อดีตชาติที่หนึ่ง ที่ก่อนจะเกิดเป็นมนุษย์ ก่อนจะมาเกิดเป็นอะไร ชุบชีพ หรืออะไรน่ะ แล้วก็จะขึ้นไปเทวโลก เขาก็จะคิดบัญชีนี้ ขณะนี้จะเสวยทิพย์ในชาติแห่งอดีตถึงปัจจุบัน บวกแล้วมีความดีเท่านี้
การเสวยกรรมวิบาก
ทีนี้ ระหว่างที่เราเสวยความดีนั้นแหละ แล้วเรากำลังทำความดีอยู่นั้น อดีตชาติเป็นสิบๆ ชาติ เป็นร้อยๆ ชาติ กรรมอันนั้นตามมา ตามมาถึงระหว่างการเสวยทิพย์อยู่ในเทวโลก เขาจะยื่นหมายแห่งกรรมวิบากอันนี้มาว่า บัดนี้ กรรมอันนี้เจ้าหนี้ทวงมาแล้ว
ในเทวโลกชั้นที่ ๖ เขาจะมีศาลาลูกขุน นี่เล่าเรื่องเทวดาหน่อย ศาลาลูกขุนจะมีการไกล่เกลี่ยว่า บัดนี้ วิญญาณนี้กำลังประกอบความดีอยู่ในเทวโลกขณะนี้ และต้องการที่จะเอากุศล พูดง่ายๆ ปัจจัยนี้ใช้ให้ในครั้งนี้เป็นเท่านี้ ท่านจะอโหสิกรรมให้หรือไม่
ถ้าวิญญาณหรือว่ากรรมวิบาก เจ้ากรรมนายเวรในอดีตไม่ยอมอโหสิกรรม เราจำเป็นที่จะต้องจุติลงมาสู่มนุษยโลก หรือว่าไปสู่ภูมิใดภูมิหนึ่งอีก เมื่อเข้าสู่มนุษยโลก ก็ต้องเข้าสู่หลักแห่งวัฏฏะอีก เมื่อตกอยู่ในวัฏฏะบำเพ็ญดี ก็ใช้ในชาตินี้ แล้วขึ้นไปสู่เทวโลกอีก
เพราะฉะนั้น เรื่องนี้เป็นเรื่องของกรรมวิบากแห่งการเสวยของแต่ละบุคคล ที่นี้เป็นสำนักของโลกวิญญาณ รู้เรื่องรายละเอียดของการถี่ยิบของกรรมมาก ฉะนั้นจึงไม่พูดเลี่ยง แบบบางคนมาหาหลวงปู่ บอกถามตั้งนาน ท่านพูดสองคำ ความถี่ยิบของกรรมนั้น กระแสกรรมของแต่ละคนนั้น เป็นเรื่องละเอียดมาก เรื่องเฉพาะคนๆ เดียวจะให้อธิบายหมด ห้องนี้ทั้งห้องยังไม่พอเก็บเป็นตำรา
เพราะฉะนั้น นี่คือชี้จุดว่ากรรมวิบากมันเป็นอย่างนี้ ขณะที่เราขึ้นไปเทวโลกเสวยกรรมอยู่ อดีตชาติก่อนเป็นมนุษย์นี้ กรรมนั้นดีปัจจุบันนี้สิ้นจากโลกมนุษย์ไปสู่เทวดา กรรมนั้นก็ยังดี แต่เกิดมีอกุศลกรรมในอดีตหลายชาติตามมา เขาจะยื่นมาเป็นทางการอีกครั้งหนึ่ง นั่นคือเป็นวิบากของกรรมแต่ละคนต่างกรรมต่างวาระต่างคนต่างเหตุผล เพราะฉะนั้น จะรู้แน่ก็เมื่ออยู่เทวโลก อยู่พรหมโลก อยู่โลกวิญญาณแล้ว
อาจารย์ชุบชีพ : นี่แหละเจ้าค่ะ พวกที่ไม่ได้เรียนพุทธศาสนา เขามาฟังแล้ว เข้าไม่เชื่อหรอก ทำดีตั้งเป็นก่ายเป็นกอง แล้วก็ต้องไปสู่นรกสู่อบาย ทำผิดนิดเดียว เขาไม่รู้ถึงอดีตชาติ ตั้งร้อยชาติ พันชาติ แสนชาติ โน้น ว่าไอ้กรรมนั้นมันหนุนส่งขึ้นมา เอาละเจ้าค่ะสมเด็จอาจารย์เจ้าคะ ในพระพุทธศาสนานี้ มันไม่ได้ปฏิบัติกันง่ายๆ เลยนะเจ้าคะ
สมเด็จ : มันเป็นเรื่องละเอียด
| 
